Radmor 5102
| |
| Typ |
Amplituner stereofoniczny, tranzystorowy |
|---|---|
| Producent | |
| Państwo | |
| Lata produkcji |
1979–1981 |
| Dane techniczne | |
| Zakresy fal | |
| Fale długie |
165–285 kHz |
| UKF |
65,5–73 MHz |
| Czułość użytkowa | |
| Fale długie |
2 mV/m (ant. ferryt.) |
| UKF | |
| Pasmo przenoszenia | |
| Tor AM |
100–3000 Hz |
| Tor FM |
40–15000 Hz |
| Wzmacniacz |
20–30000 Hz |
| Inne | |
| Moc wzmacniacza |
2×25 (przód) W i 2×15 (tył) W (4×4 Ω) |
| Napięcie zasilania |
220 V |
| Pobór mocy (sieć) |
130 VA |
| Wymiary |
524 × 330 × 137 mm |
| Masa |
10,5 kg |
Odbiornik Radiowy RADMOR 5102 Stereo HiFi Quasi Quadro (Odbiornik stereofoniczny radiowy OR-5102) – amplituner stereofoniczny produkowany przez gdyński Radmor. Wprowadzony do produkcji w 1979 roku następca modelu Radmor 5100.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Odbiornik, podobnie jak jego poprzednik, został opracowany przy współpracy z oddziałem RTV Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji i Ośrodka Wzornictwa Przemysłowego PTH „Unitech”. Od modelu 5100 różni się dodanym włącznikiem funkcji „kontur” i zmianą parametru włącznika wzmocnienie „–12dB” na wzmocnienie „–20dB”, oraz trzyczęściową obudową drewnianą z boczkami zachodzącymi na węższą niż w 5100 płytę czołową (pierwsze egzemplarze posiadały jeszcze jednoczęściową obudowę jak w 5100). Produkowany był w kolorach srebrnym lub czarnym, który pod wpływem słońca zmieniał z czasem odcień na brąz → miedź → złoto. Srebrne 5102 wyposażane były w zielone diody sensorów, natomiast w czarnych montowano czerwone diody (choć zdarzają się wyjątki). W 1981 roku japońskie wskaźniki z niebieskimi szybkami zostały zastąpione wskaźnikami polskiej produkcji, posiadającymi bezbarwne szybki, żółtawe podświetlenie oraz dość grube wskazówki. W związku z tą zmianą, zmieniono również źródło oświetlenia z żarówek osiowych 6,3 V we wskaźnikach japońskich na żarówki R5 w polskich. Produkcję zakończono w 1981 roku, stopniowo wprowadzając odmiany 5102-T i 5102-TE różniące się od pierwowzoru jedynie brakiem wskaźników wysterowania oraz diodowymi wskaźnikami zera detektora i siły sygnału radiowego. Dodatkowo model 5102-TE posiada gniazdo korektora graficznego, zwarte przy jego braku odpowiednią zworą.
Funkcje i budowa[edytuj | edytuj kod]
Według folderu reklamowego oraz instrukcji obsługi Odbiornik stereofoniczny radiowy OR-5102[1]:
- To luksusowy odbiornik klasy Hi-Fi, przystosowany do odbioru programów stereofonicznych na zakresie UKF oraz monofonicznych na zakresie fal długich i UKF
- Daje możliwość współpracy z urządzeniami zewnętrznymi, takimi jak magnetofony, gramofony, zestawy miksujące i iluminofoniczne
- Umożliwia odtwarzanie nagrań mono i stereofonicznych z taśm i płyt przy użyciu magnetofonów oraz gramofonów z przetwornikiem piezoelektrycznym lub magnetycznym
- Daje możliwość podłączenia zewnętrznych źródeł dźwięku, takich jak pełnozakresowe odbiorniki radiowe i urządzenia miksujące
- W odbiorniku zastosowano układy, takie jak: wyciszanie szumów, układy ARCz, podświetlane wskaźniki, przełączniki dotykowe, pamięć elektronową pozwalającą na szybkie wybranie jednej z ośmiu wcześniej zaprogramowanych stacji na zakresie UKF itp.
- Zbudowany na podzespołach tranzystorowych, obwodach scalonych, filtrach ceramicznych i hybrydowych gwarantuje niezawodność w eksploatacji
- Dzięki czterem wyjściom głośnikowym w systemie Quasi Quadro daje efekty akustyczne pseudokwadrofoniczne.
Budowa wewnętrzna Radmora 5102 nie różniła się znacznie od modelu 5100. Była to konstrukcja modułowa składająca się z 17 bloków/płytek. Płytki te mogły się nieznacznie od siebie różnić w różnych modelach (np. różne wartości rezystorów). Kolejną różnicą była zmiana rodzaju podświetlenia wskaźników, o której wspomniano wcześniej (inny typ żarówek)[2].
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
| Czułość użytkowa stereo | 35 µV |
| Czułość użytkowa mono | 2 µV |
| Próg ograniczenia | 2 µV |
| Selektancja | 50 dB |
| Pasmo przenoszenia (mono, stereo) | 40–15000 Hz |
| Zniekształcenie nieliniowe stereo | 0,7% |
| Zniekształcenie nieliniowe mono | 0,3% |
| Tłumienie sygnałów lustrzanych | 60 dB |
| Tłumienie przesłuch stereofonicznego | 30 dB |
| Odstęp od szumów | 60 dB |
| Rodzaj odbioru | mono, stereo |
| Antena dipolowa | 300 Ω |
| Czułość użytkowa z anteny ferrytowej | 2 mV / m |
| Czułość użytkowa z anteny zewnętrznej | 80 µV |
| Selektancja | 40 dB |
| Pasmo przenoszenia | 100–3000 Hz |
| Zniekształcenie nieliniowe | 6% |
| Tłumienie sygnałów lustrzanych | 55 dB |
| Rodzaj odbioru | mono |
| Antena wewnętrzna | ferrytowa |
| Antena zewnętrzna | długość z doprowadzeniami 10–15 m |
| Wielkość sygnału stereofonicznego na wejściu magnetofonu | 300 mV |
| Czułość sygnału stereofonicznego na wejściu gramofonu | 3 mV |
| Sygnał na wejściu magnetofonowym | 0,1 mV / kΩ |
| Pasmo przenoszenia mocy | 20–30.000 Hz |
| Zniekształcenia | 0,3% |
| Zakres regulacji barwy dźwięku | ± 12dB |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Folder reklamowy Radmor OR-5102
- Instrukcja obsługi Radmor OR-5102