Heinz Hax

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heinrich Hax
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1900
Berlin

Data i miejsce śmierci

1 września 1969
Koblencja

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
Reprezentacja  Rzesza Niemiecka
srebro Los Angeles 1932 strzelectwo
(pistolet szybkostrzelny, 25 m)
Reprezentacja  III Rzesza
srebro Berlin 1936 strzelectwo
(pistolet szybkostrzelny, 25 m)
Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy

Heinrich-Georg „Heinz” Hax (ur. 24 stycznia 1900 w Berlinie, zm. 1 września 1969 w Koblencji) – niemiecki wojskowy, strzelec i pięcioboista nowoczesny, dwukrotny wicemistrz olimpijski w strzelectwie. Syn Georga Haxa, również olimpijczyka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (IO 1928, IO 1932, IO 1936). Podczas pierwszego startu wystąpił w pięcioboju nowoczesnym, plasując się na piątym miejscu. Był najlepszym zawodnikiem w strzelaniu – pobił rekord olimpijski wśród pięcioboistów[1]. Podczas dwóch kolejnych igrzysk startował w strzelectwie w pistolecie szybkostrzelnym z 25 m, za każdym razem zostając wicemistrzem olimpijskim. W Los Angeles przegrał z Renzo Morigim, zaś w Berlinie wyprzedził go wyłącznie Cornelius van Oyen.

Był członkiem Reichswehry. W 1927 roku został starszym porucznikiem, zaś w 1934 roku kapitanem. W 1938 roku został dowódcą 71 Pułku Piechoty. Niebawem awansowany na majora, by w 1939 roku zostać podpułkownikiem, a w 1942 roku pułkownikiem. Uczestniczył w walkach podczas II wojny światowej, w tym w kampanii wrześniowej. W czasie wojny był szefem sztabu generalnego 16 Korpusu Pancernego, dowódcą 111 Pułku Grenadierów Pancernych w 11 Dywizji Pancernej i dowódcą 8 Dywizji Pancernej. W maju 1945 roku został przekazany wojskom radzieckim i skazany na 25 lat przymusowych robót. Do października 1955 roku był jeńcem wojennym. Rok później powrócił do wojska, tym razem do Bundeswehry, w której został dowódcą 3 Brygady Pancernej (jako generał brygadier). Na emeryturę przeszedł w 1961 roku jako generał major (był wtedy zastępcą dowódcy 3 Korpusu Armijnego w Koblencji).

Za zasługi wojenne odznaczony dwukrotnie Krzyżem Żelaznym i jednokrotnie Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu.

Wyniki w strzelectwie[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Konkurencja Wynik Miejsce Źródło
Los Angeles 1932 Pistolet szybkostrzelny, 25 m 40 pkt. (18–6–6–6–4) [2]
Berlin 1936 Pistolet szybkostrzelny, 25 m 18–6–6–5 pkt. [3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Individual, Men – Shooting. Olympedia. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).
  2. Rapid-Fire Pistol, 25 metres, Men. Olympedia. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).
  3. Rapid-Fire Pistol, 25 metres, Men. Olympedia. [dostęp 2021-01-20]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]