Heulandyt
 Heulandyt-(Ca) z kamieniołomu Burger's, Paterson, hrabstwo Passaic, New Jersey, Stany Zjednoczone (13,1 x 9,5 x 4,7 cm) | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
uwodniony glinokrzemian wapnia |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3,5-4 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała, jednokierunkowa |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
2,1-2,2 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, szara, żółta, różowa niekiedy bezbarwny |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty |
Heulandyt – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego kolekcjonera minerałów J.H. Heulanda (1778–1856).
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym i słupkowym. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, blaszkowych i promienistych. Jest kruchy, przezroczysty. Jego odmianą jest klinoptylolit.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Minerał powstaje w wyniku działalności roztworów hydrotermalnych. Występuje najczęściej w pęcherzach pogazowych i szczelinach skał wulkanicznych (w bazaltach, andezytach, melafirach), także w druzach pegmatytowych. Współwystępuje ze stilbitem, chabazytem, skolecytem, kalcytem.
Miejsca występowania: Islandia, Indie, USA, Włochy, Niemcy, Wielka Brytania, Rumunia, Brazylia.
W Polsce spotykany jest na Dolnym Śląsku.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- ma znaczenie naukowe,
- wzbudza zainteresowanie kolekcjonerów.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997 r.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- (ang.) Artykuły na portalu WebMineral: Heulandyt-(Ca), Heulandyt-(Sr), Heulandyt-(K), Heulandyt-(Na), Heulandyt-(Ba).