IRB Sevens World Series (2000/2001)

IRB Sevens World Series 2000/2001

1999/2000 2001/2002
Szczegóły turnieju
Termin	18 listopada 2000 – 3 czerwca 2001
Liczba drużyn	36 (z 6 konfederacji)
Stadiony	11 (w 10 miastach)
I miejsce	Nowa Zelandia
II miejsce	Australia
III miejsce	Fidżi
Statystyki turnieju
Najwięcej przyłożeń	Karl Te Nana
Strona internetowa

IRB Sevens World Series (2000/2001) – druga edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z dziewięciu turniejów rozegranych pomiędzy listopadem 2000 a czerwcem 2001 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Zawody zostały zdominowane przez reprezentacje Nowej Zelandii i Australii, które podzieliły między sobą wygrane turnieje, a ostatnie cztery finały rozegrały między sobą. W całym cyklu ostatecznie triumfowali Nowozelandczycy.

Informacje ogólne

Wstępne plany harmonogramu rozgrywek pojawiły się w lipcu 2000 roku – w porównaniu do poprzedniego sezonu zrezygnowano z paryskiego turnieju, w Mar del Plata miał się odbyć Puchar Świata 2001, zaś Fiji Sevens został odwołany przez Fiji Rugby Union po zamachu stanu w tym kraju. We wrześniu 2000 roku IRB potwierdziła lokalizacje siedmiu turniejów i poinformowała, że cykl rozpocznie się w RPA przenosząc się jednak ze Stellenbosch do Durbanu. W ciągu następnego miesiąca z rozpiski wypadł Punta del Este Sevens, pojawiły się natomiast dwa kolejne turnieje w Azji. Malezja miała już doświadczenie w organizacji poważnych zawodów w tej dyscyplinie sportu po Igrzyskach Wspólnoty Narodów 1998, przyznanie zaś turnieju Chinom miało na względzie rozwój siedmioosobowego rugby w tym kraju oraz starania IRB w celu jego wprowadzenia w poczet sportów olimpijskich. Pod koniec października 2000 roku zakończono budowanie terminarza ogłaszając gospodarzy kończących sezon zawodów – Londyn i Cardiff. Tak więc ostatecznie zaplanowano rozegranie dziesięciu turniejów w okresie od listopada 2000 do czerwca 2001 roku, w tym cztery w nowych lokalizacjach – Chinach, Malezji, Anglii i Walii.

W związku z sankcjami nałożonymi na Fidżi po zamachu stanu z 2000 roku rząd australijski odmówił wydania reprezentantom tego kraju wiz wjazdowych, co doprowadziło do odwołania przez IRB zawodów w Brisbane. Taka sama możliwość istniała również w przypadku nowozelandzkiego turnieju, jednak nacisk ze strony New Zealand Rugby Union spowodował, iż fidżyjscy rugbyści otrzymali prawo wjazdu do tego kraju. Ostatecznie odbyło się zatem dziewięć turniejów.

Zgodnie z zapowiedziami z połowy poprzedniego sezonu, Anglicy wystąpili we wszystkich turniejach, co było jednocześnie warunkiem udzielenia zgody na organizację przez Rugby Football Union zawodów w Londynie. Prócz Anglików i broniących tytułu Nowozelandczyków, do uczestnictwa we wszystkich zawodach IRB wytypowała również Argentynę, Australię, Fidżi, Francję, Kanadę, RPA, Samoa i Walię. Szkoci odrzucili zaproszenie do uczestnictwa, skupiając swoje wysiłki na przygotowaniach do Igrzysk Wspólnoty Narodów 2002, występ Fidżyjczyków stał zaś pod znakiem zapytania ze względów politycznych i finansowych. Po raz pierwszy natomiast w poważnych zawodach zaprezentował się wspólny zespół Indii Zachodnich, który po otrzymaniu zgody na jego utworzenie ze strony IRB wyrażonej ze względu na słabość poszczególnych reprezentacji z tego regionu zadebiutował w Hong Kong Sevens. Ich dobra postawa dała im miejsce również w dwóch finałowych zawodach.

Sezon rozpoczął się wznowieniem rywalizacji z poprzedniej edycji, bowiem w pierwszych czterech turniejach w finale gościli Fidżyjczycy i w trzech z nich ulegli oni Nowozelandczykom. W czwartym okazali się natomiast słabsi od włączających się do walki o tytuł Australijczyków, którzy wykorzystali potknięcie gospodarzy w Wellington. Podzieliwszy się zwycięstwami w kolejnych dwóch zawodach podopieczni Gordona Tietjensa i Glena Elli po sześciu turniejach zgromadzili tyle samo punktów w klasyfikacji generalnej, lecz pozostałe trzy finały rozstrzygnęli na swoją korzyść reprezentanci Nowej Zelandii triumfując ostatecznie w całym cyklu. Australia będąca jedyną drużyną, która awansowała przynajmniej do półfinału w każdym z zawodów, zajęła ostatecznie pozycję drugą. Najwięcej przyłożeń w sezonie zdobył nowozelandzki kapitan, Karl Te Nana.

System rozgrywek

W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny.

W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie:

1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
2. większej ilości zdobytych przyłożeń;
3. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części.

Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane.

16 zespołów			24 zespoły
Pozycja	Pkt		Pkt	Pozycja
1 (Cup)	20		30	1 (Cup)
2 (finał Cup)	16		24	2 (finał Cup)
3–4 (półfinały Cup)	12		18	3–4 (półfinały Cup)
–	–		8	5–8 (ćwierćfinały Cup)
5 (Plate)	8		4	9 (Plate)
6 (finał Plate)	6		3	10 (finał Plate)
7–8 (półfinały Plate)	4		2	11–12 (półfinały Plate)
9 (Bowl)	2		1	13 (Bowl)
10–16	0		0	14–24

Turnieje

Miejsce Reprezentacja 1 Nowa Zelandia 2 Fidżi 3 Australia Argentyna 5 Południowa Afryka 6 Samoa 7 Francja Kanada

Półfinały Finał                Nowa Zelandia 40    Argentyna 0          Nowa Zelandia 34    Fidżi 5  Fidżi 10  Australia 5

Miejsce Reprezentacja 1 Nowa Zelandia 2 Fidżi 3 Australia Samoa 5 Południowa Afryka 6 Argentyna 7 Anglia Zimbabwe

Półfinały Finał                Nowa Zelandia 26    Samoa 0          Nowa Zelandia 38    Fidżi 12  Fidżi 31  Australia 12

Miejsce Reprezentacja 1 Australia 2 Fidżi 3 Stany Zjednoczone Wyspy Cooka 5 Samoa 6 Argentyna 7 Kanada Nowa Zelandia

Półfinały Finał                Australia 36    Stany Zjednoczone 5          Australia 19    Fidżi 17  Fidżi 27  Wyspy Cooka 12

Miejsce Reprezentacja 1 Nowa Zelandia 2 Fidżi 3 Australia Samoa 5 Argentyna Południowa Afryka Kanada Anglia

Półfinały Finał                Nowa Zelandia 14    Australia 12          Nowa Zelandia 29    Fidżi 5  Fidżi 12  Samoa 10

Miejsce Reprezentacja 1 Australia 2 Południowa Afryka 3 Nowa Zelandia Korea Południowa 5 Fidżi 6 Anglia 7 Samoa Argentyna

Półfinały Finał                Australia 19    Nowa Zelandia 7          Australia 19    Południowa Afryka 12  Południowa Afryka 40  Korea Południowa 10

Miejsce Reprezentacja 1 Australia 2 Nowa Zelandia 3 Fidżi Południowa Afryka 5 Samoa 6 Francja 7 Walia Argentyna

Półfinały Finał                Australia 19    Fidżi 7          Australia 19    Nowa Zelandia 17  Nowa Zelandia 19  Południowa Afryka 7

Miejsce Reprezentacja 1 Nowa Zelandia 2 Australia 3 Fidżi Samoa 5 Południowa Afryka 6 Anglia 7 Walia Kanada

Półfinały Finał                Nowa Zelandia 17    Samoa 12          Nowa Zelandia 26    Australia 12  Australia 17  Fidżi 7

Miejsce Reprezentacja 1 Nowa Zelandia 2 Australia 3 Samoa Fidżi 5 Południowa Afryka 6 Anglia 7 Kanada Argentyna

Półfinały Finał                Nowa Zelandia 15    Fidżi 7          Nowa Zelandia 19    Australia 12  Australia 33  Samoa 17

Miejsce Reprezentacja 1 Nowa Zelandia 2 Australia 3 Południowa Afryka Samoa 5 Fidżi 6 Walia 7 Argentyna Gruzja

Półfinały Finał                Nowa Zelandia 24    Samoa 7          Nowa Zelandia 31    Australia 5  Australia 21  Południowa Afryka 12

Klasyfikacja generalna

Miejsce	Reprezentacja	Punkty
		DUR	DUB	WEL	HKG	SHA	KUL	TOK	LON	CAR	Ogółem
1	Nowa Zelandia	20	20	4	30	12	16	20	20	20	162
2	Australia	12	12	20	18	20	20	16	16	16	150
3	Fidżi	16	16	16	24	8	12	12	12	8	124
4	Samoa	6	12	8	18	4	8	12	12	12	92
5	Południowa Afryka	8	8	2	8	16	12	8	8	12	82
6	Argentyna	12	6	6	8	4	4	2	4	4	50
7	Anglia	0	4	0	8	6	0	6	6	2	32
8	Kanada	4	0	4	8	2	0	4	4	0	26
9	Walia	0	0	0	3	0	4	4	2	6	19
10	Stany Zjednoczone	–	–	12	4	–	–	0	–	–	16
11	Korea Południowa	–	–	–	0	12	2	0	–	–	14
12	Francja	4	–	–	2	–	6	0	0	0	12
=	Wyspy Cooka	–	–	12	–	–	–	–	–	–	12
14	Zimbabwe	0	4	–	–	–	–	–	–	–	4
=	Gruzja	0	0	–	–	–	–	–	0	4	4
=	Portugalia	2	–	–	2	–	–	–	0	0	4
17	Irlandia	–	2	–	–	–	–	–	–	–	2
18	Hongkong	–	0	–	1	0	–	0	–	–	1
19	Zatoka Perska	–	0	–	0	–	–	–	–	–	0
=	Rosja	–	–	–	0	–	–	–	0	0	0
=	Malezja	–	–	–	0	0	0	0	–	–	0
=	Papua-Nowa Gwinea	–	–	0	–	–	–	–	–	–	0
=	Indie Zachodnie	–	–	–	0	–	–	–	0	0	0
=	Tajlandia	–	–	–	0	–	0	–	–	–	0
=	Hiszpania	–	–	–	–	–	–	–	0	0	0
=	Sri Lanka	–	–	–	0	0	–	–	–	–	0
=	Singapur	–	–	–	0	–	0	–	–	–	0
=	Chińskie Tajpej	–	–	–	0	0	0	0	–	–	0
=	Japonia	–	–	0	0	0	0	0	–	–	0
=	Kenia	0	0	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Chiny	–	–	0	0	0	–	–	–	–	0
=	Niue	–	–	0	–	–	–	–	–	–	0
=	Maroko	0	0	–	–	–	–	–	–	–	0
=	Tonga	–	–	0	–	–	–	–	–	–	0
=	Szkocja	–	–	–	–	–	–	–	0	0	0
=	Namibia	0	–	–	–	–	–	–	–	–	0

Bibliografia

• Series Standings. irbsevens.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)]. (ang.).
• 2001 IRB Sevens Standings. rugby7.com. [dostęp 2013-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona (ang.)