Ignacy Czerniewski

Ignacy Czerniewski
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1882 ; Wieliż
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 1956 ; Kraków
	Dyrektor Dyrekcji Kolei w Krakowie
Okres	od 1936; do 1939
Poprzednik	Józef Wołkanowski
Następca	Stanisław Tarwid
	Dyrektor Dyrekcji Kolei w Poznaniu
Okres	od 1939
Poprzednik	Włodzimierz Krzyżanowski
Następca	Adolf Sarter
	Dyrektor Dyrekcji Kolei w Krakowie
Okres	od 1945
Poprzednik	Günther Wiens
Następca	Adam Kmita
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ignacy Czerniewski (ur. 2 sierpnia 1882 w Wieliżu, zm. 5 sierpnia 1956 w Krakowie) – polski inżynier, urzędnik kolejowy i pracownik dydaktyczno-naukowy z zakresu kolejnictwa, profesor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Adama i Michaliny z Malinowskich. Kształcił się początkowo w Prywatnym Gimnazjum Klasycznym w Tukumie w Kurlandii, w 1900 ukończył Gimnazjum w Riazaniu. W latach 1900–1906 był studentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Ryskiej którą ukończył z tytułem inżyniera technologa. Po ukończeniu studiów powierzono mu szereg funkcji na Kolei Środkowo Azjatyckiej (Среднеазиатская железная дорога) z siedzibą zarządu w Taszkencie (1906–1918), ostatnio kierownika działu wagonowego. Zatrudniono go w charakterze tłumacza, z jęz. angielskiego na rosyjski i perski, w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Afganistanu w Kabulu (1918–1919). Przebywał w obozie dla jeńców cywilnych Belgaum w Indiach Brytyjskich (1919–1920). Po I wojnie światowej podjął kolejne studia, tym razem na Wydziale Budowy Maszyn Wyższej Szkoły Technicznej Wolnego Miasta Gdańska (1921–1926). Podjął pracę w PKP, m.in. jako kierownik działu wagonowego w Dyrekcji Kolei w Gdańsku, komisarz Ministerstwa Kolei Żelaznych RP w Gdańskiej Fabryce Wagonów (Waggonfabrik Danzig), zastępca naczelnika wydziału mechanicznego Dyrekcji Kolei w Gdańsku. W latach 1929–1932 był prezesem Polskiego Klubu Wioślarskiego w Gdańsku^[1].

Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Dyrekcji Kolei w Gdańsku, Toruniu, i Radomiu (1934-1936), dyr. Dyrekcji Kolei w Krakowie (1936–1939), i Poznaniu (1939).

W czasie okupacji pracował jako robotnik drogowy i leśny.

Po wojnie ponownie pełnił funkcję dyrektora Dyrekcji Kolei w Krakowie (1945), skąd przeszedł do pracy dydaktyczno-naukowej w Akademii Górniczej w Krakowie, następnie Politechnice Krakowskiej (prof., kier. katedry, dziekan).

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXIX-zach-21 ostatni)^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 1935^[4], 11 lipca 1948^[5])
Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jednodniówka Klubu Wioślarskiego w Gdańsku e.v. wydana z okazji 10-cio lecia istnienia, praca zbiorowa, Gdańsk 1932.
↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2024-01-09] .
↑ Czerniewski Ignacy. Polska Niezwykła [online], www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2024-01-09] .
↑ Pierwsi dziekani Wydziałów Politechnicznych - Wydział Komunikacyjny - Ignacy Czerniewski. „Nasza Politechnika”. nr 4 (140), s. 31, kwiecień 2015. Kraków: Politechnika Krakowska. ISSN 1428-295X. [dostęp 2024-01-09].
↑ M.P. z 1948 r. nr 67, poz. 491 „za zasługi na polu pracy zawodowej i społecznej”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ignacy Czerniewski, Nasza Politechnika nr 4/2015.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Jednodniówka Klubu Wioślarskiego w Gdańsku e.v. wydana z okazji 10-cio lecia istnienia, praca zbiorowa, Gdańsk 1932.

[2] Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2024-01-09] .

[3] Czerniewski Ignacy. Polska Niezwykła [online], www.polskaniezwykla.pl [dostęp 2024-01-09] .

[4] Pierwsi dziekani Wydziałów Politechnicznych - Wydział Komunikacyjny - Ignacy Czerniewski. „Nasza Politechnika”. nr 4 (140), s. 31, kwiecień 2015. Kraków: Politechnika Krakowska. ISSN 1428-295X. [dostęp 2024-01-09].

[5] M.P. z 1948 r. nr 67, poz. 491 „za zasługi na polu pracy zawodowej i społecznej”.

[6] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/165 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]