Izabela Lotaryńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izabela Lotaryńska
Ilustracja
ilustracja herbu
księżna Górnej Lotaryngii
Okres

od 1431
do 28 lutego 1453

Poprzednik

Karol II

Dane biograficzne
Dynastia

z Châtenois

Data urodzenia

1400

Data śmierci

28 lutego 1453

Ojciec

Karol II Lotaryński

Matka

Małgorzata z Palatynatu

Mąż

René I Andegaweński

Dzieci

Jan II,
Jolanta,
Małgorzata,
7 innych dzieci (zmarłych w dzieciństwie)

Izabela I Lotaryńska (ur. 1400, zm. 28 lutego 1453) – księżna Lotaryngii od 1431 do śmierci.

Była córką Karola II, księcia Lotaryngii, i Małgorzaty z Palatynatu (córki elektora Palatynatu i króla niemieckiego Ruprechta i Elżbiety Hohenzollern). Odziedziczyła Lotaryngię po śmierci swojego ojca i rządziła nią razem ze swoim mężem – René I Andegaweńskim, królem Neapolu i księciem Bar. To ona poprowadziła armię, aby ratować Rene przed księciem Burgundii.

Dzieci Izabeli i Rene[edytuj | edytuj kod]