Józef Kozłowski (plastyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Kozłowski
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1905
Grabarka k. Berdyczowa

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1991
Toruń

Miejsce spoczynku

Cmentarz św. Jerzego w Toruniu

Zawód, zajęcie

dekorator, architekt wnętrz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej

Józef Kozłowski (ur. 3 maja 1905 w Grabarce k. Berdyczowa, zm. 5 stycznia 1991 w Toruniu) – polski artysta plastyk, profesor nadzwyczajny w Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wychowywał się we Lwowie, gdzie po wkroczeniu Wojska Polskiego wstąpił ochotniczo do 5 Pułku Piechoty Legionów i uczestniczył w obronie miasta przed bolszewikami. Po zakończeniu wojny wyjechał do Warszawy, gdzie w 1923 przystąpił do egzaminów wstępnych do Szkoły Sztuk Pięknych, ale nie został przyjęty. Po przeniesieniu się do Poznania od 1925 przez cztery lata studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego, a następnie pracował w charakterze dekoratora i scenografa Teatru Polskiego w Poznaniu. Dwa lata po ukończeniu studiów, w 1931 zamieszkał w Gdyni, gdzie rozpoczął pracę dekoratora i architekta wnętrz. Zaprojektował wystrój recepcji Dworca Morskiego, wnętrz gmachu Komunalnej Kasy Oszczędności oraz stoiska Wystawy rzemieślniczo-przemysłowej, która odbyła się w Gdyni w czerwcu i lipcu 1935. Tworzył również plakaty i przeźrocza reklamowe oraz projekty wystroju sal balowych. Poślubiwszy Felicję Kałamajską pochodzącą z toruńskiej rodziny kupieckiej związał się z tym miastem do końca życia. W 1945 objął początkowo stanowisko naczelnika Wojewódzkiego Wydziału Kultury i Sztuki, a następnie referenta do spraw kultury i sztuki przy Prezydencie Miasta Torunia. Również w 1945 był założycielem Spółdzielni Artystów „Rzut”, która po czterech latach weszła w skład Cepelii. Józef Kozłowski do 1952 pełnił tam funkcję kierownika, a później doradcy artystycznego. Od 1947 posiadał tytuł artysty malarza w zakresie architektury wnętrz, w 1954 związał się zawodowo z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika, początkowo jako asystent, następnie objął stanowisko docenta, a później adiunkta. Od 1962 kierował Katedrą Projektowania Wnętrz, równocześnie został też prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika i pełnił tę funkcję do 1966. W 1965 poślubił Barbarę Narębską-Dębską,graficzkę. W 1974 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, rok później przeszedł w stan spoczynku.

Wybrane realizacje[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]