Józef Kusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wiktor Kusz
Data i miejsce urodzenia

1938
Płużnica Wielka

doktor habilitowany nauk fizycznych
Specjalność: fizyka doświadczalna, plazma niskotemperaturowa
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu

Doktorat

1969

Habilitacja

30 stycznia 1995
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Uczelnia

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu
Uniwersytet Opolski

Józef Wiktor Kusz (ur. 1938 w Płużnicy Wielkiej) – polski fizyk, specjalizujący się w fizyce doświadczalnej i plazmie niskotemperaturowej; nauczyciel akademicki związany z Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Opolu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Uczęszczał początkowo do szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, po czym przeniósł się do Toszku, którą ukończył w 1951 roku. Następnie kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Strzelcach Opolskich. Szkołę tą ukończył w 1955 z dyplomem przodownika nauki. Rozpoczął studia na kierunku geofizyka na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Jednak ze względu na problemy socjalne po pierwszym roku przeniósł się na Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Opolu, gdzie otrzymał miejsce w akademiku Mrowisko oraz wszystkie świadczenia socjalne. Studia ukończył w 1959[1].

W tym samym roku wyjechał wraz z żoną, Jadwigą Tarchałą, koleżanką z roku do Jeleniej Góry, gdzie został nauczycielem fizyki w miejscowym Technikum Mechanicznym. Zorganizował tam od podstaw pracownię fizyczną oraz osiągał sukcesy dydaktyczne. W 1961 za namową prof. Rościsława Oniszczyka wrócił do WSP w Opolu, obejmując asystenturę[1]. Stopień naukowy doktora otrzymał w 1969 roku. W 1979 roku napisał pracę habilitacyjną pt Generowanie plazmy przy powierzchni ferroelektryków, którą obronił na Uniwersytecie Wrocławskim. Mimo tego Centralna Komisja Kwalifikacyjna (CKK) w Warszawie nie zatwierdziła. W związku z tym napisał nową rozprawę habilitacyjną, którą obronił w 1992 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tym razem tytuł zyskał zatwierdzenie CKK i uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Niedługo potem otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Opolskim[2]

Na Uniwersytecie Opolskim sprawował wiele funkcji organizacyjnych, w tym m.in. dyrektora Instytutu Fizyki oraz w latach 1999-2002 dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UO[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia, Opole 2004, s. 399.
  2. a b S. Nicieja, op. cit., s. 400.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]