Jan Trojgo
| Sługa Boży | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1881 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1906 |
Jan Trojgo, ros. Ян Янович Тройго (ur. 30 listopada?/12 grudnia 1881 we wsi Progalino w guberni grodzieńskiej, zm. 11 sierpnia 1932 w Leningradzie) – ksiądz rzymskokatolicki działający w Imperium Rosyjskim i ZSRR, ofiara represji stalinowskich.
Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w katolickiej rodzinie chłopskiej o mieszanym pochodzeniu polsko-białoruskim. Absolwent Petersburskiego Seminarium Teologicznego (1906) i Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu (1908), magister teologii[1][2].
Kapłaństwo[edytuj | edytuj kod]
10 sierpnia 1906 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Edwara von Roppa w Wilnie. Od 1908 pracował jako katecheta w szkołach średnich w Mohylewie. Od 1910 roku był profesorem liturgiki w Petersburskim Seminarium Duchownym. W 1914 został kanclerzem w kurii metropolii mohylewskiej w Petersburgu. Od 1916 roku był także nauczycielem prawa w gimnazjach dla dziewcząt w Piotrogrodzie. Wydawał czasopismo diecezjalne „Życie Kościelne”[1][2].
Aresztowania, więzienia, obóz[edytuj | edytuj kod]
W 1923 roku został aresztowany w Moskwie i skazany na trzy lata więzienia. W 1925 zwolniono go, po czym pełnił funkcję rektora kościoła św. Stanisława w Leningradzie. W 1927 został ponownie aresztowany i skazany na 5 lat więzienia. Był przetrzymywany w obozie specjalnym na wyspach Sołowieckich. W czerwcu 1929 został przeniesiony na wyspę Anzer. Oczekując na zwolnienie, 5 lipca 1932 roku został po raz trzeci aresztowany w zbiorowej sprawie czternastu księży katolickich oskarżonych o tworzenie zorganizowanej grupy antysowieckiej, tajne odprawianie obrzędów religijnych oraz organizowanie nielegalnych kanałów komunikacji z zamiarem przekazywania za granicę informacji o sytuacji katolików w ZSRR. W śledztwie uznano Trojgo za jednego z przywódców tej grupy. Podczas przesłuchania w 1932 roku powiedział, że uważa się za głęboko wierzącego, przekonanego katolika i księdza, a ze względu na moje przekonania jest gotów poświęcić życie[1][2].
W 1932 roku został przeniesiony z obozu Sołowieckiego do więzienia NKWD w Leningradzie. Zmarł w więziennym szpitalu z powodu wylewu. Został pochowany pod zmienionym nazwiskiem na cmentarzu Prieobrażenskim w Leningradzie, jego miejsca pochówku do dziś nie odnaleziono[1].
Beatyfikacja[edytuj | edytuj kod]
W 2003 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Michaił W. Szkarowskij: Trojgo Jan. Тройго Ян Янович. Polski Petersburg, 12.11.2018. [dostęp 2021-07-10].
- ↑ a b c Sługa Boży Trojgo Jan. „Biała księga” Martyrologium duchowieństwa polskiego. [dostęp 2021-07-10].