Jerzy Kepel (bankowiec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kepel
Ilustracja
Jerzy Kepel w 2010
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1940
Wilno

Zawód, zajęcie

ekonomista, bankowiec

Faksymile
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Otwarcie oddziału PKO BP w Czempiniu

Jerzy Kepel (ur. 12 stycznia 1940 w Wilnie[1]) – polski ekonomista i bankowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ojca, również Jerzego (wicemistrza Polski w wioślarstwie i narciarza[2]), stracił w początku II wojny światowej (został zabrany do sowieckiego łagru i kopalni niklu koło Norylska[2] i stracił kontakt z rodziną). Po 1945 trafił do Poznania wraz z matką i bratem. Studia rozpoczął w 1957[3]. Jest absolwentem Wydziału Prawa UAM (1962[4], praca magisterska z prawa wekslowego[3]), ale studiował także na Wydziale Ogólnoekonomicznym Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (ukończył go w 1966[4] bez tytułu magistra), ukończył studia podyplomowe z zakresu przetwarzania danych (1975[4]) i Studium Organizacji i Zarządzania Międzynarodowej Szkoły Zarządzania (1990)[4]. Studiował m.in. z Jackiem Taylorem i Andrzejem Milczanowskim[3]. Od 1962 do 1978 zatrudniony był w Narodowym Banku Polskim, gdzie doszedł do stanowiska Naczelnika Wydziału Organizacji i Informatyki Oddziału Wojewódzkiego w Poznaniu. W 1979 objął stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Ośrodka Obliczeniowego NBP. W okresie stanu wojennego zatrudniał osoby zwalniane z pracy przez komunistów[3]. W latach 1986-1988 był dyrektorem poznańskiego Oddziału Wojewódzkiego NBP. W 1988 przeszedł do PKO BP (po wyłączeniu tego banku ze struktur NBP), gdzie doszedł do stanowiska dyrektora Oddziału Regionalnego w Poznaniu (zaczynał od kierowania I Oddziałem w Poznaniu na Placu Wolności - wówczas największym w Polsce[3]). W 1991 był współzałożycielem Fundacji Rozwoju Miasta Poznania[5]. W latach 1992-1993 był członkiem zarządu tego banku - pełnomocnikiem do spraw restrukturyzacji (entuzjastycznie wprowadzał zmiany inicjowane przez Władysława Bakę[3]). Aktywnie współuczestniczył w informatyzacji polskiego sektora bankowego, zwłaszcza NBP i PKO BP. W regionie wielkopolskim był odpowiedzialny za stworzenie nowoczesnej, jak na ówczesne standardy, sieci placówek PKO BP. W 1991 i 1995 przebywał w Chicago na szkoleniach menedżerskich[4]. Jest autorem publikacji Informatyzacja banku (1978). Amatorsko uprawiał żeglarstwo, samodzielnie współkonstruował jachty[1]. W latach 2010-2013 był przewodniczącym Stowarzyszenia Absolwentów UAM (od 2013 do 2016 - wiceprzewodniczącym)[6]. Uczestniczył w zbiórkach na remont Cmentarza Na Rossie[7].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał następujące odznaczenia:

  • Brązowy, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi (lata 1970-1990),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1999),
  • Złota Odznaka Za Zasługi dla Finansów,
  • odznaka Za Zasługi dla NBP[1].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Ma żonę, Danutę (towaroznawcę) oraz dwóch synów - Andrzeja (biologa, współzałożyciela Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody "Salamandra") oraz Przemysława (prawnika)[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d red. Paweł Kwiatkowski, Bożena Sztonyk, Who is Who poznańskiego świata finansów, Quantum, Poznań, 1999, s.67, ISBN 83-911721-04
  2. a b Archiwum Wyborcza, JERZY KEPEL / Sylwetka tygodnia
  3. a b c d e f g Elżbieta Dutkiewicz, Kasa z wiatrem w żaglach, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/1997, s.248-257, ISSN 0137-3552
  4. a b c d e Kto jest kim w Poznaniu, Michał Piotrowski, Poznań: Itaka, 1997, s. 266, ISBN 83-86008-42-3, OCLC 749768845.
  5. Fundacja Rozwoju Miasta Poznania, Akt założycielski
  6. SAUAM, Władze SAUAM
  7. Głos Wielkopolski, Zbiórka na wileńską Rossę: Ty też pamiętaj o rodakach!