Jezioro Teleckie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jezioro Teleckie
Телецкое озеро
Ilustracja
Południowa strona Jeziora Teleckiego
Położenie
Państwo

 Rosja

Republika

 Ałtaj

Lokalizacja

Rejon turoczacki i ułagański

Wysokość lustra

473 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

223 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


77,7 km
2,5 km

Głębokość
• średnia
• maksymalna


175 m
325 m

Objętość

40 km³

Położenie na mapie Republiki Ałtaju
Mapa konturowa Republiki Ałtaju, blisko centrum na prawo u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Teleckie”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Teleckie”
Ziemia51°31′45″N 87°42′53″E/51,529167 87,714722

Jezioro Teleckie (także: Jezioro Tieleckie, ros. Телецкое озеро[1]) – jezioro w azjatyckiej części Rosji, w górach Ałtaj.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Akwen o powierzchni 223 km² oraz maksymalnej głębokości 325 m leży na wysokości 473 m. Z jeziora, wykorzystywanego w celach turystycznych oraz rybołówstwie, wypływa rzeka Bija. Składa się z dwóch wyraźnych części: południowej, dłuższej o układzie południkowym i północnej, krótszej o układzie równoleżnikowym. Linia brzegowa jest prosta i pozbawiona zatok oraz półwyspów. Brzegi są w większości wysokie, często nie pozostawiają strefy przybrzeżnej, a w najwyższym miejscu mają wysokość około 2000 metrów. Tafla wody, niezależnie od przyborów wód, pozostaje na tym samym poziomie[1].

Geologia[edytuj | edytuj kod]

Pochodzenie jeziora budzi wątpliwości. Dominują dwie teorie: że jest to dawny rów tektoniczny albo głęboka niecka wyorana przez historyczny Lodowiec Czułyszmański, który poszerzył wcześniejszą dolinę podłużną[1][2].

Zbocza zbudowane są głównie z łupków epidotowo-chlorytowych. Wyjątek stanowi południowa część zachodniego brzegu, która jest wychodnią granitową. Rzeki wpływające do jeziora, zwłaszcza Koksza, wyżłobiły głębokie wąwozy, a przy ujściach tworzą delty, które narastają (np. Czułyszman) lub ulegają rozmyciu (np. Koksza). W czasach ZSRR było to czwarte najgłębsze jezioro związku (325 metrów). Pod względem temperatur jest jeziorem umiarkowanym zbliżonym do polarnego. W sierpniu woda na powierzchni ma średnio temperaturę 17 °C (na głębokości 100 metrów jest to 10 °C, a poniżej woda ma stałą temperaturę około 4 °C). Niskie temperatury są wywołane dużą głębokością, brakiem mielizn oraz działaniem długotrwałych, zimnych wiatrów. Lody powierzchniowe ustępują w środku maja[1].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

Barwa wód jeziora jest zielona i ma ono dużą zawartość tlenu przez cały rok. Akwen jest bogaty w ryby – jest ich jedenaście gatunków, a osiem jest poławianych. Żyją tu m.in.: sieja tielecka, lipień arktyczny, lenok, głowacica tajmen, okoń, szczupak, jelec syberyjski i miętus. Brzegi jeziora nie sprzyjają gniazdowaniu ptaków, stąd nie ma tu ich zbyt wiele[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e S.P. Susłow, Geografia fizyczna azjatyckiej części ZSRR, PWN, Warszawa, 1961, s. 128–130.
  2. Berg Lew Siemionowicz: Przyroda ZSRR, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1962, s. 316.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]