John Bede Polding

John Bede Polding

Kraj działania	Wielka Brytania Nowa Południowa Walia
Data i miejsce urodzenia	18 października 1794 Liverpool
Data i miejsce śmierci	16 marca 1877 Sydney
Arcybiskup Sydney
Okres sprawowania	od 22 kwietnia 1842 do 16 marca 1877
Wikariusz apostolski Nowej Holandii i Ziemi van Diemena
Okres sprawowania	od 29 czerwca 1834 do 5 kwietnia 1842
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Inkardynacja	benedyktyni
Prezbiterat	4 marca 1819
Nominacja biskupia	3 lipca 1832
Sakra biskupia	29 czerwca 1834

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	29 czerwca 1834
Konsekrator	James Yorke Bramston
Współkonsekratorzy	Thomas Griffiths Jérôme Rouchouze
Konsekrowani biskupi Robert William Willson 1842 Francis Murphy 1844 Philippe-Joseph Viard 1846 James Alipius Goold 1848 Patrick Bonaventure Geoghegan 1859 Christopher Augustine Reynolds 1873
Współkonsekrowani biskupi Giovanni Giorgio Topich 1842 Alessandro Ottaviano Riccardi di Netro 1842

John Bede Polding (ur. 18 października 1794 w Liverpoolu, zm. 16 marca 1877 w Sydney) – brytyjski duchowny rzymskokatolicki, benedyktyn, pierwszy ordynariusz (później arcybiskup) diecezji w Sydney i zarazem pierwszy w historii katolicki biskup z siedzibą na kontynencie australijskim.

Życiorys

Urodził się jako John Polding (jego nazwisko było wymawiane również jako Poulden lub Polten) w Liverpoolu. Wcześnie stracił rodziców i w wieku ośmiu lat został oddany pod opiekę wuja, o. Bede Brewera, przełożonego generalnego angielskiej kongregacji benedyktynów. Jako jedenastoletni chłopiec został wysłany do kolegium benedyktyńskiego św. Grzegorza Wielkiego w Acton Burnell koło Shrewsbury. 15 lipca 1810 wstąpił do zakonu przyjmując imię zakonne Bede. W 1814 zgromadzenie wraz ze szkołą przeniesione zostały do Downside w hrabstwie Somerset; tamże 4 marca 1819 roku John Polding z rąk biskupa Williama Poyntera, wikariusza apostolskiego w Londynie otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 20 lat pracował w zgromadzeniu w Downside, w latach 1826–1834 sprawował dodatkowo funkcję sekretarza przełożonego generalnego kongregacji.

3 lipca 1832 papież Grzegorz XVI skierował go do Australii, zwanej wówczas Nową Holandią, gdzie miał stanąć na czele nowo erygowanego wikariatu apostolskiego Nowej Holandii i Ziemi van Diemena. Ze względu na złożoną sytuację kolonialną nominację tą przyjął dopiero w 1834 (wcześniej odrzucał nominacje na Mauritius i do Madrasu). Sakrę biskupią otrzymał 2 tygodnie później – 29 czerwca 1834 roku z rąk biskupa Jamesa Yorke Bramstona wikariusza apostolskiego Dystryktu Londyńskiego w jego prywatnej kaplicy, otrzymując stolicę tytularną Hierocaesarea.

Polding przybył do Australii 6 sierpnia 1835, najpierw do Hobart, a następnie 13 września tego samego roku dotarł do Sydney. W swojej działalności duszpasterskiej podróżował po całej Australii i był postrzegany jako osoba bardzo pracowita. W 1839 w jednej z katolickich gazet napisano o nim, że jest „nieustannie pracujący, nieograniczenie gorliwy oraz traktowany zarówno przez protestantów, jak i katolików niemalże jak święty”. Starając się o pozyskanie nowych kapłanów w 1840 udał się z podróżą ad limina do Rzymu. Podczas jego nieobecności (i na czas tej nieobecności) w listopadzie 1840 wikariuszem apostolskim w Sydney ustanowiony został Francis Murphy, mianowany w 1844 pierwszym biskupem Adelaide.

Głównym rezultatem podróży Poldinga do Watykanu było podniesienie 5 kwietnia 1842 wikariatu do rangi diecezji, która już po niespełna trzech tygodniach – 22 kwietnia 1842 – stała się archidiecezją. Tym samym Polding stał się pierwszym arcybiskupem Sydney. Sprawował ten urząd jeszcze przez 35 lat, do swojej śmierci w wieku 82 lat. Mimo wielu sukcesów jako założyciel diecezji Polding doświadczał wielu problemów duszpasterskich ze strony irlandzkiego Kościoła katolickiego w Australii.

W 1846 wyjechał ponownie do Europy z nadzieją ustanowienia dla siebie biskupa koadiutora oraz sprowadzenia do Australii sióstr benedyktynek. Udało mu się pozyskać grupę benedyktynek z konwentu w Stanbrook. W Rzymie uzyskał aprobatę ustanowienia oddzielnej diecezji w Melbourne oraz zgodę na biskupa koadiutora. 24 września 1847 benedyktyn Charles Henry Davis mianowany został biskupem Maitland, z ograniczeniem jego obowiązków do pomocy arcybiskupowi.

W 1857 założył zgromadzenie zakonne Sióstr Dobrego Samarytanina w Sydney (liczące obecnie ponad 250 osób w konwentach na całym świecie). Był inicjatorem budowy wielu kościołów. W 1868 rozpoczął w Sydney budowę nowego kościoła katedralnego pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny.

Polding zmarł 16 marca 1877 w Sydney, w wieku 82 lat. Pochowany został na cmentarzu Petersham. W 1901 jego szczątki przeniesiono do katedry Najświętszej Marii Panny w Sydney.

Bibliografia

• Bede Nairn: Polding, John Bede (1794–1877). Australian Dictionary of Biography. [dostęp 2012-05-16]. (ang.).
• John Bede Polding [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-05-10]  (ang.).