Józef Paliwoda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Paliwoda
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1917
Bajkowce

Data śmierci

25 lutego 2007

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo administracyjne i rolne
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica w Płocku

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Walecznych (1943–1989) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939” Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal za Warszawę 1939–1945 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Krzyż Armii Krajowej Medal „Za udział w walkach o Berlin” Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”
Odznaka Kościuszkowska
Grób Józefa Paliwody na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, 22 lipca 2008

Józef Paliwoda (ur. 19 stycznia 1917 w Bajkowcach, zm. 25 lutego 2007) – polski działacz społeczny i kombatancki, pułkownik LWP, specjalista w zakresie prawa administracyjnego i rolnego, autor blisko 300 prac naukowych. Wieloletni ekspert komisji sejmowych oraz aktywista Zrzeszenia Prawników Polskich.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej, uczestnik polskich działań obronnych września 1939 r., organizator samoobrony ludności polskiej przed jej eksterminacją przez UPA na terenie obwodu tarnopolskiego w latach 1942–1943. Oficer 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, ciężko ranny podczas forsowania Odry 16 kwietnia 1945 r.

Po studiach prawniczych na Uniwersytecie Wrocławskim podjął pracę w prokuraturze, a po uzyskaniu w 1960 r., stopnia naukowego doktora nauk prawnych rozpoczął pracę naukową w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie (pracownik naukowy 1960–1997). Habilitował się w 1965 r., tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1967 r., a profesora zwyczajnego w 1986 r. Przez wiele lat związany zawodowo ze Szkołą Wyższą im. Pawła Włodkowica w Płocku i WSE-H w Skierniewicach, gdzie wykładał niemal do śmierci. Zdobywca wielu krajowych i zagranicznych odznaczeń. Dorobek naukowy obejmuje 16 książek oraz ponad 320 prac mniejszego formatu. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B2-13-2)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Paliwoda ”Wyboista droga. Wspomnienia” (Warszawa, 1999 r.)
  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3 (redaktorzy Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna), Warszawa 1993, s. 529