Kąt Plancka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kąt Plancka – kąt φp, o jaki obróci się źródło światła o promieniu r równym długości Plancka[1] wysyłające dwa fotony w odstępie czasu Plancka t[2], przy czym punkt na okręgu o promieniu r, z którego wysyłane są fotony, porusza się w ruchu obrotowym z prędkością światła w próżni c i przebywa drogę l=rφp=ct, co daje φp=ct/r=1 rad. Jest to równocześnie miara łukowa kąta łuku o długości r wyciętego z okręgu o promieniu r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]