Katarzyna Polonek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katarzyna Polonek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1981
Poznań

Instrumenty

wiolonczela

Zawód

wiolonczelistka, kameralistka, pedagog

Wydawnictwo

QBK, Rime Records, CLAVES, TONAL

Powiązania

  • Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu,
  • Berliner Philharmoniker,
  • Staatskapelle Berlin,
  • Rundfunk Sinfonieorchester Berlin,
  • Wiener Symphoniker
Współpracownicy
Krzysztof Polonek, Nikolaus Resa
Zespoły
Berlin Piano Trio
Strona internetowa

Katarzyna Polonek (ur. 1981 w Poznaniu) – wiolonczelistka, kameralistka i pedagog.

Wykształcenie i działalność solistyczna[edytuj | edytuj kod]

Naukę gry na wiolonczeli rozpoczęła w wieku 7 lat. Od 1991 roku kontynuowała edukację w klasie mistrzowskiej prof. Angeliki May na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu jako student nadzwyczajny w ramach programu dla wybitnie uzdolnionej młodzieży. W roku 1998 została przyjęta na studia dzienne w tejże uczelni w klasie solistycznej prof. Angeliki May, gdzie w 2002 roku ukończyła naukę pod jej przewodnictwem uzyskując dyplom z wyróżnieniem[1][2]. Tam także kontynuowała studia magisterskie w klasie prof. Wolfganga Aichingera, które ukończyła z wyróżnieniem w 2004 roku[1][2]. Pod kierunkiem prof. Markusa Nyikosa odbywała solistyczne studia podyplomowe Konzertexamen na Universität der Künste w Berlinie, które zakończyła w 2007 roku. W 2010 roku wiolonczelistka uzyskała stopień doktora sztuki muzycznej przyznany na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Tematem jej dysertacji był ”Wpływ XX-wiecznej rosyjskiej sonaty wiolonczelowej na rozwój ekspresji muzycznej w grze na wiolonczeli na przykładzie Sonaty d-moll op.40 Dymitra Szostakowicza, Sonaty nr 2 op. 63 Mieczysława Wainberga oraz Sonaty Alfreda Sznitkego”. Jest adiunktem Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, gdzie w 2016 roku został jej nadany stopień doktora habilitowanego[3].

Swoje umiejętności doskonaliła pod kierunkiem Mstisława Rostropowicza, Natalii Szachowskiej(inne języki), Wolfganga Boettchera(inne języki), Andrzeja Orkisza, Stanisława Firleja, Zary Nelsovej oraz Miloša Sádlo(inne języki)[1][2].

Od wczesnych lat licealnych koncertowała jako solistka z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, orkiestrami Filharmonii Poznańskiej, Krakowskiej i Szczecińskiej[4], NOSPR[5] oraz zespołami Concerto Avenna, Concertino Ensemble Rostock, Camerata Polonia i Sinfonie Orchester Berlin[6].

Dokonywała nagrań dla Polskiego[7], Niemieckiego, Szwajcarskiego, Austriackiego i Japońskiego Radia i Telewizji[2][3].

W latach 1992-1999 była stypendystką Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci, a w czasie studiów stypendystką Ministra Kultury i Sztuki[3]. W 2002 roku wygrała stypendium wiedeńskiego Karajan Centrum, które oprócz pomocy finansowej jako jedną z nagród zapewniło także możliwość nagrania płyty CD.[3] Drogą konkursową otrzymała również stypendia szwajcarskiej Fundacji Tüll-Dürr, Ministerstwa Republiki Austriackiej, wiedeńskiej Fundacji im. Albana Berga oraz niemieckiej Fundacji Oscar und Vera Ritter[3].

Wszechstronne zainteresowania wiolonczelistki znajdują odzwierciedlenie we współtworzonych przez nią projektach interdyscyplinarnych[8]. W partnerstwie artystycznym z Urszulą Makosz i Anną Antonowicz stworzyła projekt “zing mayn harts | זינג מײַן האַרץ” składający się z tradycyjnych piosenek żydowskich w aranżacji na głos, wiolonczelę oraz recytującego aktora. Wraz z Anną Antonowicz zainicjowała projekt słowno-muzyczny “Czarny kwadrat na białym tle” będący syntezą solowych utworów wiolonczelowych m.in. K. Pendereckiego, M. Weinberga i dedykowanego wiolonczelistce “Menojre” E. Fabiańskiej-Jelińskiej oraz recytowanych wierszy i fragmentów prozy.

Jako współzałożycielka Fundacji im. Szymona Goldberga zajmuje się promocją i wspieraniem działań na rzecz wybitnych artystów, zarówno młodych jak i dojrzałych. Realizowane cele, zapisane w statucie Fundacji, to m.in. organizacja koncertów, kursów mistrzowskich, wypożyczanie instrumentów, udzielanie pomocy finansowej oraz promowanie idei integracji artystów różnych kultur i pochodzenia[3][9].

Działalność kameralistyczna[edytuj | edytuj kod]

Wraz z Krzysztofem Polonkiem oraz Nikolausem Resą współtworzy założony w 2004 roku zespół Berlin Piano Trio[3][10], z którym to w latach 2006-2011 odbyła studia w solistycznej podyplomowej klasie kameralistyki prof. Markusa Beckera w Hochschule für Musik und Theater Hannover[11], jednocześnie równolegle kontynuując edukację w elitarnej European Chamber Music Academy[12]. Dzięki przynależności do ECMA kształciła się pod kierunkiem profesorów Hatto Beyerlego, Shmuela Askhenasiego, Johannesa Meissla, Avedisa Kouyoumidjiana, Ferenca Radosa, Annera Bylsmy, Philipa Müllera oraz Christopha Richtera. Jako kameralistka uczestniczyła w następujących festiwalach muzycznych: Sommets Musicaux de Gstaad[13], Bregenzer Festspiele, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern, Max Reger Tage Weiden[14], Julitafestivalen Katrineholm, Griegfestival Bergen[15], Festiwal Muzyczny w Łodzi, Festiwal im. Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie, Festiwal Muzyka w Starym Krakowie[16], Festiwal Kultury Żydowskiej w Krakowie, Festiwal Happy New Ears w Hamburgu[1][17], Festiwal Muzyczny w Kyoto, Crescendo Berlin, Śląskie Lato Muzyczne[18][19], Krakowska Wiosna Muzyki, Festiwal Mozartowski w Warszawie[20]. Występowała w salach koncertowych europejskich instytucji muzycznych takich jak Berliner Philharmonie[6][21], Konzerthaus Wien, Musikverein Wien, Apollosaal Berlin, Mozartsaal Hamburg, Det Kongelige Teater og Kapel - Oparaen, NOSPR[22], NFM[23], a także w Concert Hall Kyoto. Oprócz tego, w latach 2013-2014 zastępowała wiolonczelistę w Kwartecie Polskim Deutsche Oper Berlin[3][24].

Działalność orkiestrowa[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze w czasie trwania studiów w Wiedniu odbywała staż w orkiestrze Wiener Symphoniker. W latach 2006-2007 kontynuowała tę działalność w Akademii Orkiestrowej kształcąc się pod kierunkiem Daniela Barenboima i grając w prowadzonej przez niego orkiestrze Staatskapelle Berlin[25]. Od czasu ukończenia studiów grając gościnnie z orkiestrami Berliner Philharmoniker[26], Kammerakademie Potsdam oraz Rundfunk Sinfonieorchester Berlin współpracowała z dyrygentami Danielem Barenboimem, Sir Simonem Rattlem, Markiem Janowskim, Ivánem Fischerem, Pierre’em Boulezem, Michaelem Sanderlingiem oraz Bernardem Haitinkiem.

Działalność pedagogiczna[edytuj | edytuj kod]

Od 2003 roku zajmuje się aktywną działalnością pedagogiczną. Od 2013 roku prowadzi klasę wiolonczeli w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu[27]. Jej uczniowie i studenci są laureatami ogólnopolskich, ogólnoniemieckich i międzynarodowych konkursów wiolonczelowych i kameralnych[28]. Ponadto od 2006 roku jest zapraszana do prowadzenia kursów mistrzowskich w Berlinie, Poznaniu[29][30], Szamotułach[31] i Opolu[32][33]. Z myślą o młodych adeptach sztuki wiolonczelowej przetłumaczyła z języka niemieckiego na język polski oraz opracowała w sposób krytyczno-naukowy rozprawę Stanislava Apolina "Suity na wiolonczelę solo J. S. Bacha – streszczenie reguł barokowych do interpretacji stylu na wiolonczelę solo J. S. Bacha (BWV 1007-1012)" (wyd. Akademia Muzyczna im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu, 2015)[34]. W 2020 roku opublikowano jej wykład na platformie YouTube w ramach projektu "Muzyczna sieć dla młodzieży"[35][36][37]. W 2021 roku na platformie YouTube opublikowała serię krótkich wykładów na temat ważniejszych aspektów techniki wiolonczelowej zatytułowaną “Wiolonczelistyka z Katarzyną Polonek”[38].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Wiolonczelistka jest laureatką wielu nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach wiolonczelowych i kameralnych. Najważniejsze z nich to:

  • 2010: III nagroda (I i II nie przyznano) oraz nagroda publiczności na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. J. Haydna w Wiedniu (Berlin Piano Trio)[39]
  • 2009: nagroda Prix Marguerite Duetschler na konkursie „Sommets Musicaux“ w Gstaad (Berlin Piano Trio)[40];
  • 2007: I nagroda i nagroda publiczności na Europejskim Konkursie Muzyki Kameralnej w Karlsruhe (Berlin Piano Trio)[41];
  • 2007: I nagroda oraz Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie (Berlin Piano Trio)[11][16];
  • 2003: III nagroda na Konkursie Muzyki Kameralnej im. L. Janáčka w Brnie (z Agatą Nowakowską jako Ignis Duo);
  • 2002: stypendium wiedeńskiego Karajan Centrum;
  • 2001: III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Johannesa Brahmsa w Pörtschach[42];
  • 1997: I nagroda oraz Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Kazimierza Wiłkomirskiego w Poznaniu[43];
  • 1996: I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym w Liezen.

Dorobek fonograficzny[edytuj | edytuj kod]

  • 2020: Zarębski, Brahms z Marcinem Sikorskim, Krzysztofem Polonkiem, Maciejem Buczkowskim i Ignacym Miecznikowskim (w trakcie procesu wydawniczego)
  • 2020: Debussy, Franck, Fabiańska-Jelińska z Nikolausem Resą, Marcinem Sikorskim i Krzysztofem Polonkiem (w trakcie procesu wydawniczego);
  • 2019: Geliebte Clara, Liebste Clara! z Brahms Piano Quartett – na żywo z Filharmonii Opolskiej (wyd. QBK)[44];
  • 2016: Dvořák. Brahms z Berlin Piano Trio (wyd. QBK)[45];
  • 2015: Beyond the Tango z Berlin Piano Trio (wyd. Rime Records)[46][47];
  • 2015: IPPNW-Benefizkonzert für Flüchtlinge z Berlin Piano Trio oraz Christianem Brücknerem – na żywo z Filharmonii Berlińskiej (wyd. IPPNW-Concerts)[48][49];
  • 2013: Berolina Trio – The Berlin Piano Trio z Berlin Piano Trio – na żywo z Berlińskiej Filharmonii (wyd. GEMA);
  • 2010: Beethoven: Koncert potrójny z Berolina Trio (późniejsze Berlin Piano Trio) i orkiestrą Musikkollegium Winterthur pod dyrekcją Douglasa Boyda (wyd. CLAVES)[50];
  • 2003: spread your wings – Musical Impressions from Poland and Russia z Agatą Nowakowską (wyd. Herbert von Karajan Centrum Wien, TONAL).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Katarzyna Polonek – HAPPY NEW EARS [online] [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  2. ↑ a b c d Katarzyna Polonek – Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [online], amuz.edu.pl [dostęp 2021-09-28].
  3. ↑ a b c d e f g h Katarzyna Polonek – Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [online], amuz.edu.pl [dostęp 2021-09-27].
  4. ↑ Szczecin-Berlin-Szczecin – Wydarzenia [online], Filharmonia w Szczecinie [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  5. ↑ Fryderyk – nagrody muzyczne i festiwal – Silesia Kultura – Informator kulturalny. Śląsk bogaty w wydarzenia, imprezy, wystawy [online], www.silesiakultura.pl [dostęp 2021-09-27].
  6. ↑ a b Berliner Philharmoniker, Concert with Simon Rössler, Krzysztof Polonek, Katarzyna Polonek, Nikolaus Resa [online], www.berliner-philharmoniker.de [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  7. ↑ "Nasze życie jest nierozłączne z muzyką" [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2021-09-27].
  8. ↑ link do playlisty [online], link do wybranych nagrań jednego z koncertów w wykonaniu Urszuli Makosz i Katarzyny Polonek.
  9. ↑ FUNDACJA IMIENIA SZYMONA GOLDBERGA | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2021-09-27].
  10. ↑ Koncert Berlin Piano Trio w Stadthalle Görlitz! [online], NaStyku.pl – Styku Granic – wiadomości ze Zgorzelca, Bogatyni i okolic [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  11. ↑ a b HMTM Hannover: 1. Preis für Berolina Trio [online], www.hmtm-hannover.de [dostęp 2021-09-27].
  12. ↑ Ensembles – European Chamber Music Academy (english) [online], www.ecma-music.com [dostęp 2021-09-27].
  13. ↑ strona internetowa [online], strona internetowa Festiwalu Sommets Musicaux, W zakładce "2009" znajduje się dostępny do pobrania program edycji festiwalu z tamtego roku, w którym na stronie nr 8 (wg numeracji pliku) znajduje się program koncertu w wykonaniu Berolina Trio (obecnie Berlin Piano Trio), którego wiolonczelistką jest Katarzyna Polonek.
  14. ↑ Berlin Piano Trio [online], www.maxregertage.de [dostęp 2021-09-27].
  15. ↑ informacja o koncertach w ramach festiwalu Grieg in Bergen [online].
  16. ↑ a b "Muzyka w Starym Krakowie". Z myślą o turystach-melomanach [online], Onet Kultura, 22 października 2007 [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  17. ↑ HappyNewEars II – HAPPY NEW EARS [online] [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  18. ↑ Radio Opole, Międzynarodowy Kurs Muzyczny w Opolu zainaugurowany dziełami Paderewskiego i Żeleńskiego [online], Międzynarodowy Kurs Muzyczny w Opolu zainaugurowany dziełami Paderewskiego i Żeleńskiego, 2 sierpnia 2021 [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  19. ↑ Polskie Radio Katowice Wiadomości | Niemieccy romantycy W ramach Śląskiego Lata Muzycznego w chorzowskim Teatrze Rozrywki odbędzie się koncert poświęcony niemieckim romantykom. [online], www.radio.katowice.pl [dostęp 2021-09-27].
  20. ↑ Berlin Piano Trio [online], Warszawska Opera Kameralna [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  21. ↑ Berliner Philharmoniker, Word and music on exile and asylum | Berliner Philharmoniker [online], www.berliner-philharmoniker.de [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  22. ↑ Recitale mistrzowskie / Berlin Piano Trio – NOSPR [online], nospr.org.pl [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  23. ↑ Brahms Piano Quartet [online], Narodowe Forum Muzyki [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  24. ↑ Ensemble – Deutsche Oper Berlin [online], deutscheoperberlin.de [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  25. ↑ strona internetowa Staadtskapelle Berlin [online], Po kliknięciu w link pokazuje się opis Akademii Orkiestrowej działającej przy Staadtskapelle Berlin; w drugim akapicie znajduje się link do pobrania publikacji jubileuszowej, w której na 3 stronie (wg numeracji pliku) znajduje się wykaz absolwentów AO Staadtskapelle Berlin – jest tam wymieniona Katarzyna Polonek pod nazwiskiem panieńskim Górska w pisowni bez znaków polskich.
  26. ↑ fragment koncertu orkiestry Berliner Philharmoniker [online], M.in. w jedenastej sekundzie filmu, w kadrze z flecistami, widoczna jest Katarzyna Polonek.
  27. ↑ Pedagodzy Wydziału – Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [online], edu.pl [dostęp 2021-10-01] (pol.).
  28. ↑ Nasze sukcesy – Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [online], edu.pl [dostęp 2021-10-01] (pol.).
  29. ↑ IX JESIENNY KURS MUZYCZNY [online], eMasterclass.eu [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  30. ↑ III Jesienny Mistrzowski Kurs Muzyczny Fundacji Pro Cello – Smyczkowo.pl – instrumenty smyczkowe [online], smyczkowo.pl [dostęp 2021-09-27].
  31. ↑ XV MISTRZOWSKI KURS WIOLONCZELOWY [online], www.procello.pl [dostęp 2021-09-27].
  32. ↑ Międzynarodowy Kurs Muzyczny w Opolu [online], www.kurs.opole.pl [dostęp 2021-09-27].
  33. ↑ podstrona Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego [online].
  34. ↑ Suity na wiolonczelę solo J. S. Bacha BWV 1007-1012 – Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [online], amuz.edu.pl [dostęp 2021-08-23].
  35. ↑ Wykonywać, słuchać, rozmawiać, zrozumieć... [online], Kultura u Podstaw, 27 października 2020 [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  36. ↑ Wykład wiolonczelistki Katarzyny Polonek. [dostęp 2021-09-27].
  37. ↑ Projekt “Muzyczna Sieć dla Młodzieży” – Akademia Muzyczna im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu [online], amuz.edu.pl [dostęp 2021-09-27].
  38. ↑ Wiolonczelistyka z Katarzyną Polonek – YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2021-08-23].
  39. ↑ Historie PreisträgerInnen | Haydn Wettbewerb [online], www.mdw.ac.at [dostęp 2021-09-27].
  40. ↑ Beethoven: Triple Concerto & The Creatures of Prometheus. Berolina Trio. Musikkollegium Winterthur. Douglas Boyd, conductor. [online], SWI swissinfo.ch [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  41. ↑ Europäischer Kammermusikwettbewerb Karlsruhe – European Chamber Music Competition Karlsruhe [online], kammermusikwettbewerb.karlsruhe.de [dostęp 2021-09-27].
  42. ↑ Preisträger 2001 – 2005 [online], 28. Internationaler Johannes Brahms Wettbewerb, 19 stycznia 2018 [dostęp 2021-09-27] (niem.).
  43. ↑ Historia – Młodzieżowy Międzynarodowy Konkursu Wiolonczelowy im. Kazimierza Wiłkomirskiego [online] [dostęp 2021-09-27] (pol.).
  44. ↑ 10 lat wytwórni QBK small GREAT music!!! – RMF Classic [online], www.rmfclassic.pl [dostęp 2021-09-27].
  45. ↑ Chamber music [online], small labels. GREAT MUSIC STORE [dostęp 2021-09-27] (ang.).
  46. ↑ Beyond the Tango (CD) [online], Musikverlag Ries & Erler [dostęp 2021-09-27] (niem.).
  47. ↑ Rime Records [online], Ries & Erler [dostęp 2021-09-27] (niem.).
  48. ↑ Wort und Musik – Benefizkonzert für Flüchtlinge (CD) – jpc [online], www.jpc.de [dostęp 2021-09-27] (niem.).
  49. ↑ indeks publikacji fundacji IPPNW [online] [dostęp 2021-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-27].
  50. ↑ (2010) Beethoven: Triple Concerto, Op. 56 – The Creatures of Prometheus, Op. 43 [online], Claves Records [dostęp 2021-09-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Polonek&oldid=73807700”