Kołonice (osada)
49°16′46″N 22°16′30″E/49,279444 22,275000
| osada | |
.jpg) Kołonice, kościół filialny parafii w Baligrodzie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-606[2] |
| Tablice rejestracyjne |
RLS |
| SIMC |
0344426[3] |
Położenie na mapie gminy Baligród  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu leskiego  | |
| 49°16′46″N 22°16′30″E/49,279444 22,275000[1]
| |
Kołonice – nieistniejąca osada, położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród[3][4].
Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Hoczewka, dopływ Sanu.
Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[5].
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Kołonicach był Ignacy Sołdraczyński[6].
Wieś leżała w dolinie potoków Czerteż i Kołonica. W 1921 Kołonice liczyły jeszcze 201 mieszkańców (w tym 87% grekokatolików).
W okresie międzywojennym w miejscowości w powiecie leskim województwa lwowskiego. Po 1944 na skutek intensyfikacji działań zbrojnych bieszczadzkich oddziałów UPA oraz wojska polskiego uległa całkowitemu zniszczeniu. W latach 1945–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków[7]. Miejscowa ludność została całkowicie przesiedlona (akcja „Wisła”). Jedynym śladem po wsi pozostał niewielki cmentarz w polach oraz drewniana leśniczówka.
Podczas Operacji Bieszczady 40 na terenie dawnej wsi znajdowała się stanica Chorągwi Poznańskiej, a następnie Częstochowskiej ZHP. W latach 90. leśniczówkę rozebrano, podobnie jak wybudowane w latach 60. dwa baraki dla robotników leśnych. Zachowały się fundamenty.
Wspomniana leśniczówka została wykorzystana jako plan filmu Ogniomistrz Kaleń w scenach obrony posterunku milicji w Hoczwi i ujęciach filmowanych przez okno.
Wskazówka[edytuj | edytuj kod]
Nie mylić z osadą Łubne bezpośrednio położonej przy drodze wojewódzkiej nr 893 przez niektóre źródła błędnie nazywaną Kołonicami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 56508
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 492 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 91.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 388, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kołonice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 286.
