Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tarnowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
kościół parafialny
Ilustracja
Widok z ulicy Lwowskiej od południowego wschodu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Tarnów

Adres

ul. Lwowska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wezwanie

Najświętszego Serca Pana Jezusa

Wspomnienie liturgiczne

Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa

Położenie na mapie Tarnowa
Mapa konturowa Tarnowa, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa”
Ziemia50°00′52,9″N 21°00′35,1″E/50,014694 21,009750

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusarzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Tarnów Wschód diecezji tarnowskiej. Znajduje się na tarnowskim osiedlu Grabówka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to świątynia wzniesiona w latach 1935-39 według projektu warszawskiego architekta Konstantego Jakimowicza. Do 1939 roku został zbudowany korpus świątyni oraz wieże do wysokości ścian świątyni. Tymi pracami z upoważnienia Kurii Diecezjalnej kierował błogosławiony ks. Roman Sitko. W czasie II wojny światowej prace budowlane zostały przerwane, a nieukończona świątynia pełniła funkcję magazynu armii niemieckiej oraz stajni dla koni armii sowieckiej. Budowa świątyni została wznowiona w 1947 roku i zakończyła się w 1952 roku, m.in. podwyższone zostały w tym czasie obydwie wieże według projektu Romana Łomnickiego. Nie została zrealizowana natomiast dekoracja rzeźbiarska, która według pierwotnych planów miała ozdabiać elewację frontową. Pomimo wprowadzenia pewnych modyfikacji świątynia jest najlepszym w diecezji tarnowskiej przykładem sakralnej architektury modernistycznej. Jeszcze przed zakończeniem prac budowlanych w 1949 roku biskup tarnowski Jan Stepa erygował przy świątyni parafię. W latach 1962-63 zostało przebudowane prezbiterium, natomiast w 1978 roku dach świątyni został pokryty blachą miedzianą. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1984 roku i dokonał jej biskup tarnowski Jerzy Ablewicz.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla reprezentuje architekturę modernistyczną z elementami klasycyzmu redukcyjnego. Została wzniesiona z cegły i żelbetu i jest otynkowana. Korpus świątyni jest trzynawowy, w formie bazylikowej z transeptem, sześcioma płytkimi, zblokowanymi kaplicami umieszczonymi przy nawach bocznych oraz dwiema wieżami z przodu. Prezbiterium jest zamknięte ścianą o łuku lekko spłaszczonym, przy nim od strony zachodniej znajduje się zakrystia, a od strony wschodniej kaplica. Część prezbiterialna znacznie jest podwyższona w stosunku do korpusu nawowego. Wnętrze nakrywają stropy żelbetowe podparte wysokimi filarami, w korpusie nawowym podwójnymi. Fasada jest ozdobiona dwiema wieżami o jednakowej wysokości z kruchtami w przyziemiach, poprzedza ją żelbetowy podcień podparty filarami i posiadający zadaszenie łączące się z dachami kaplic przy nawach bocznych. Pomiędzy wieżami, nad podcieniem, znajduje się mozaika przedstawiająca Chrystusa Dobrego Pasterza, wykonana przez Bogdanę i Anatola Drwalów. Okna świątyni są duże, prostokątne, natomiast w kaplicach bocznych małe i koliste. Nawę główną i transept nakrywają spłaszczone dachy dwuspadowe, nawy boczne i kaplice dachy pulpitowe, a wieże spłaszczone dachy namiotowe[1].

Organy[edytuj | edytuj kod]

Organy zostały wybudowane przez firmę Zych w latach 2010-2016. Dyspozycja nawiązuje do francuskich organów symfonicznych. Instrument poświęcił 27 listopada 2016 r. bp. Andrzej Jeż, ordynariusz diecezji tarnowskiej[2].

Dyspozycja instrumentu:

Manuał I Manuał II Manuał III Pedał
Positif Recit expressif
1. Montre 16' 1. Bourdon 16' 1. Flute traversiere 8' 1. Soubasse 32′
2. Montre 8' 2. Montre 8' 2. Cor de nuit 8' 2. Flute 16'
3. Flute harmonique 8' 3. Salicional 8' 3. Viole de Gamba 8' 3. Soubasse 16'
4. Gambe 8' 4. Flute a cheminee 8′ 4. Voix celeste 8' 4. Flute 8'
5. Bourdon 8' 5. Prestant 4' 5. Flute octaviante 4' 5. Violoncelle 8'
6. Prestant 4 6. Flute douce 4' 6. Nasard harm. 2 2/3' 6. Flute 4'
7. Doublette 2' 7. Nasard 2 2/3 7. Octavin 2' 7. Bombarde 16'
8. Cornet 5x 8. Quarte de Nasard 2′ 8. Plein jeu 3-5x 8. Trompete 8'
9. Fourniture 5x 9. Tierce 1 3/5' 9. Cornet 5x 9. Clairon 4′
10. Trompete 8' 10. Mixture 5x 10. Bombarde 16'
11. Clairon 4' 11. Cromorne 8' 11. Trompette harm. 8'
12. Hautbois 8'
13. Voix humaine 8'
14. Clairon harm. 4

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tarnów, kościół Najświętszego serca Pana Jezusa. Zabytkowe kościoły diecezji tarnowskiej. [dostęp 2018-02-26]. (pol.).
  2. Tarnów ( Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2024-02-14] (pol.).