Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Mędrzechowie

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski

A-1409/M z 18.03.2014
kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Mędrzechów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Wezwanie	Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Wspomnienie liturgiczne	3 maja
Historia Data zakończenia budowy 1844 1917 1948
Dane świątyni Styl eklektyczny Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1+1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3
Położenie na mapie gminy Mędrzechów Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
Położenie na mapie powiatu dąbrowskiego Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski
50°16′57,2″N 20°56′40,7″E

Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Szczucin diecezji tarnowskiej).

Świątynia została wzniesiona w 1844 roku jako kaplica dworska pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny i ufundowana przez Adama i Zofię Potockich. W 1917 roku kaplica została przekształcona przez dobudowanie prezbiterium i korpusu nawowego według projektu architekta Edwarda Okonia, pod nadzorem Józefa Abratańskiego z Wiślicy. Ostatnią większą pracą budowlaną przy świątyni była budowa wieży, którą rozpoczęto w 1937 roku, natomiast ukończono już po zakończeniu II wojny światowej w 1948 roku.

Jest to budowla eklektyczna, wzniesiona z cegły i otynkowana. Trójnawowa, bazylikowa, posiada prezbiterium zamknięte trójbocznie, z dwiema dobudówkami zakrystyjnymi z lewej i prawej strony. Częścią wschodnią korpusu jest dawna kaplica z 1844 roku, sprawiająca wrażenie transeptu. Od strony wschodniej dobudowana jest do niej kwadratowa wieża z otwartym przedsionkiem w przyziemiu, nakryta bezstylowym dachem hełmowym z latarnią. Na zewnątrz w południowej ścianie dawnej kaplicy znajdują się otwarte przedsionki z arkadami filarowymi, kaplica z obu stron zwieńczona jest trójkątnymi szczytami. Wnętrze świątyni nakryte jest pozornymi sklepieniami. Prezbiterium, nawę główną i dawną kaplicę nakrywają dachy dwuspadowe, natomiast nawy boczne dachy pulpitowe. Nad nawą główną jest umieszczona wieżyczka na sygnaturkę z latarnią. Wcześniejsza polichromia wnętrza o motywach figuralnych i ornamentalnych, malowana w 1951 roku przez Juliana Krupskiego przy współpracy Jakuba Beresia, została zastąpiona polichromią wykonaną przez Jerzego Lubańskiego w 1989 roku. W oknach są umieszczone witraże figuralne, wykonane w latach 1935-36 w krakowskim Zakładzie Witrażów Żeleńskiego.

Neoromański ołtarz główny został wykonany przez Jana Brudnego z Tarnowa w 1921 roku. Znajduje się w nim obraz Matki Bożej Częstochowskiej, namalowany przez Czesława Lenczowskiego. Dwa ołtarze boczne w stylu neobarokowym z 1922 roku zostały również wykonane przez Jana Brudnego. W lewym ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej Niepokalanie Poczętej, pochodzący z kaplicy dworskiej, w prawym jest umieszczona rzeźba Serca Pana Jezus oraz obraz Jezu Ufam Tobie na zasłonie. Trzeci ołtarz boczny powstał w stylu neogotyckim na przełomie XIX/XX wieku, jest umieszczona w nim rzeźba Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, z tego samego okresu. Organy, o 13 piszczałkach, powstały w 1992 roku w warszawskim zakładzie Włodzimierza Truszczyńskiego. Świątynia posiada trzy dzwony, odlane w przemyskiej Odlewni dzwonów Felczyńskich, najstarszy nosi imię Maria i powstał w 1931 roku, dwa kolejne o imionach Stanisław i Marcin powstały w 1992 roku.