Ksawery Święcicki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ksawery Święcicki
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

9 października 1895
Strzałków

Data i miejsce śmierci

4 listopada 1966
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Ułanów
11 Pułk Ułanów Legionowych
7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskich
Ministerstwo Spraw Wojskowych
Dywizjon Rozpoznawczy 10 Brygady Kawalerii
10 Oddział Rozpoznawczy
10 Batalion Dragonów

Stanowiska

instruktor szkolny
dowódca szwadronu
dowódca dywizjonu
dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
Kampania francuska
front zachodni

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Świętego Sawy (Serbia)

Ksawery Święcicki (ur. 9 października 1895 w Strzałkowie, zm. 4 listopada 1966 w Londynie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 9 października 1895 w Strzałkowie (powiat radomszczański)[1], w rodzinie Ksawerego Lucjana Melchiora (zm. 1944), dzierżawcy[potrzebny przypis][2] i właściciela ziemskiego dóbr w Smotryszowie[3], i Marii Antoniny z Wiesiołowskich[potrzebny przypis][2][4]. Jego bracia Tadeusz Mieczysław był legionistą, a Bogdan także oficerem PSZ na Zachodzie[5] [potrzebny przypis][6], natomiast siostra Janina (1894–1967) poślubiła Modesta Longina Słoniowskiego, oficera 1 kadrowej[7].

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do Legionów Polskich i służył w 1 pułku ułanów w stopniu kaprala. Od 6 lutego do 1 kwietnia 1917 roku był słuchaczem kawaleryjskiego kursu podoficerskiego przy 1 pułku ułanów w Ostrołęce. Kurs ukończył z wynikiem dostatecznym. Posiadał wówczas stopień starszego ułana[8].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 11 pułku ułanów. Został awansowany do stopnia porucznika kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[9][10]. W 1923, 1924, jako oficer nadetatowy macierzystego 11 pułku ułanów z garnizonu Ciechanów, służył jako instruktor w batalionie szkolnym Oficerskiej Szkoły Inżynierii[11][12]. Został absolwentem kursu dowódców szwadronu. Został awansowany do stopnia rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928, nadal pozostając oficerem 11 pułku ułanów[13][14] i pełniąc funkcję dowódcy szwadronu. Od 1929 był oficerem 7 pułku strzelców konnych wielkopolskich w garnizonach Poznań i Biedrusko[15] i w jego szeregach także był dowódcą szwadronu. Został awansowany do stopnia majora kawalerii od 1 stycznia 1935. Od tego roku był referentem Biurze Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. 1 lipca 1938 został mianowany na stanowisko dowódcy dywizjonu rozpoznawczego 10 Brygady Kawalerii. Na czele tej jednostki walczył w kampanii wrześniowej. Za swoje czyny otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari.

Po klęsce wojny obronnej i agresji ZSRR na Polskę został internowany na Węgrzech[16]. Przedostał się do Francji, gdzie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. Brał udział w kampanii francuskiej 1940, a po jej upadku przedostał się do Wielkiej Brytanii. Od 4 grudnia 1940 do 8 listopada 1943 w stopniu podpułkownika był dowódcą 10 oddziału rozpoznawczego i 10 batalionu dragonów. U schyłku wojny od 1944 do 1945 pełnił funkcję komendanta obozu rozdzielczego, utworzonego dla byłych polskich jeńców w niemieckiej niewoli. Został awansowany do stopnia pułkownika kawalerii.

Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Londynie. Działał w emigracyjnych organizacjach kombatanckich. Zmarł w 1966[17][18][19]. Został pochowany na cmentarzu Streatham Park w Londynie[20].

Od 8 maja 1920 był żonaty z Jadwigą Zofią z Biedrzyckich h. Rawicz (1902–1971). Mieli syna i córkę[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ksawery Święcicki. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2022-01-06].
  2. ↑ a b Dokument chrztu i urodzenia z parafii św. Lamberta w Radomsku
  3. ↑ Spis majątków ziemskich - woj. łódzkie [online], ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2023-03-03].
  4. ↑ Ocalić od zapomnienia. zbabcinegokredensu.blog.pl, 2014-11-29. [dostęp 2015-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  5. ↑ Józef Przedpełski, Flora Święcicka – Żona Bohater [online], jozefsprzedpelski.blog.onet.pl, 3 grudnia 2012 [dostęp 2015-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-14].
  6. ↑ z, dokumenty ślubu.
  7. ↑ a b Ksawery Święcicki [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-03-03].
  8. ↑ CAW ↓, sygn. I.120.1.125 s. 7.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 685.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 608.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 621, 1526.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 561, 1386.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 300, 352.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 152.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 661.
  16. ↑ Jerzy Majka. Internowanie 10. Brygady Kawalerii (zmotoryzowanej) na Węgrzech w 1939 roku. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F”. 60, s. 185, 189, 2005. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. 
  17. ↑ Baza osób polskich - polnische Personendatenbank. Święcicki, Ksawery (1895-1966). baza-nazwisk.de. [dostęp 2015-08-14]. (niem.).
  18. ↑ Swiecicki, Ksawery (1895-1966). litdok.de. [dostęp 2015-08-14]. (niem.).
  19. ↑ Ksawery Swiecicki. ancestry.co.uk. [dostęp 2015-08-14]. (ang.).
  20. ↑ Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach Londynu. s. 417.
  21. ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 519.
  22. ↑ Antoni Grudziński: Lista żołnierzy odznaczonych. s. 251. [dostęp 2015-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  23. ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2015-08-14].
  24. ↑ M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  25. ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  26. ↑ M.P. z 1925 r. nr 63, poz. 237 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie rozwoju sportu i hipiki”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ksawery_Święcicki&oldid=73152003”