Lamborghini Engineering

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lamborghini Engineering S.p.A. – istniejący w latach 1987–1993 oddział firmy Lamborghini odpowiedzialny za budowę samochodów i dostarczanie silników w Formule 1.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1987 roku Lamborghini zostało zakupione przez Chryslera. Prezydent Chryslera, Lee Iacocca, zadecydował, że Lamborghini powinno uczestniczyć w Formule 1. W tym celu w Bolonii założono firmę Lamborghini Engineering i zatrudniono takich pracowników jak Daniele Audetto (szef) czy Mauro Forghieri (dyrektor techniczny)[1].

Lamborghini Engineering miało być odpowiedzialne za stworzenie silnika V12, który spełniałby nowy regulamin Formuły 1 na sezon 1989, dotyczący silników 3,5 litra. Na początku 1988 roku Lamborghini ogłosiło, że będzie dostarczać silniki zespołowi Larrousse. W pierwszym sezonie używana przez Larrousse'a, napędzana silnikami Lamborghini Lola LC89 zdobyła jeden punkt za szóste miejsce Philippe’a Alliota w Grand Prix Hiszpanii. Wkrótce po tym wyścigu Lotus podpisał umowę z Lamborghini na sezon 1990[1].

W tym czasie meksykański biznesmen Fernando Gonzalez Luna nakłonił Lamborghini do dostarczania silników oraz nadwozi zespołowi, w który był zaangażowany finansowo, o nazwie GLAS (Gonzalez Luna y Asociados). Zespół GLAS został zaprezentowany podczas Grand Prix Meksyku 1990[2]. Testowanie samochodu, zaprojektowanego przez Forghieriego i Mario Tolentino, rozpoczął latem 1990 roku Mauro Baldi. Gonzalez Luna zdecydował się zrezygnować z GLAS i wycofał z niego 20 milionów dolarów. Projekt został przejęty przez Carlo Patrucco, byłego prezeza firmy odzieżowej Fila i przemianowany na Modena Team[3].

W Grand Prix Japonii 1990 Aguri Suzuki zdobył Lolą LC90 (na zdjęciu) jedyne podium dla Lamborghini

W sezonie 1990 Lamborghini dostarczało zatem silniki Lotusowi i Larrousse'owi. Lotus zdobył jedynie trzy punkty, ale kierowcy Larrousse'a – Éric Bernard i Aguri Suzuki – spisywali się dobrze, a Suzuki zdobył podium w Grand Prix Japonii[1].

W 1991 roku z silników Lamborghini korzystali Modena oraz Ligier. Samochody Modeny zostały oznaczone jako Lambo 291, a ich kierowcami zostali Nicola Larini i Eric van de Poele. Szefem Modeny został były menedżer Minardi, Jaime Manca Graziedei, natomiast za stronę inżynieryjną odpowiadali Tolentino i Dave Morgan, ponadto przez krótki okres dyrektorem technicznym był Forghieri. Lamborghini początkowo wsparło finansowo Modenę, ale później odcięło się od tego projektu. W Stanach Zjednoczonych Larini był siódmy, natomiast na Imoli van de Poele jechał na czwartym miejscu, dopóki jego samochód na ostatnich okrążeniach nie zepsuł się. Pod koniec roku projekt z powodu braku funduszy został zamknięty. Ligier również w całym sezonie nie zdobył punktów[1][3].

W 1992 roku Ligier korzystał z silników Renault, a Lamborghini dostarczało swoje jednostki Larrousse'owi i Minardi. W tym okresie Chryslera przejął nowy zarząd, a Lamborghini zredukowało produkcję. Prezes Chryslera, Bob Eaton, zdecydował, że silniki zostaną przemianowane na Chryslera, który zadebiutuje w Formule 1 w charakterze dostawcy silników w 1994 roku. Ponieważ w sezonie 1993 jedynym klientem Lamborghini był Larrousse, Eaton podjął rozmowy z szefem McLarena, Ronem Dennisem, w wyniku których jesienią Ayrton Senna i Mika Häkkinen testowali McLarena napędzanego silnikami Lamborghini. Jednakże McLaren na rok 1994 wybrał silniki Peugeota, a Larrousse również zrezygnował z jednostek Lamborghini[1].

W listopadzie 1993 Chrysler sprzedał Lamborghini indonezyjskiej grupie Megatech i program Formuły 1 został anulowany[1].

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Silnik Lamborghini 3512

W latach 1989–1993 Lamborghini dostarczało klientom silnik o oznaczeniu 3512. Była to jednostka V12 o pojemności 3493 cm³. W kolejnych sezonach osiągała jednak różną moc[4]:

  • 600 KM przy 11200 rpm (1989)
  • 640 KM przy 13000 rpm (1990–1991)
  • 700 KM przy 13800 rpm (1992)
  • 710 KM przy 13800 rpm (1993)

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Konstruktor Kierowcy Wyniki w poszczególnych eliminacjach Wyniki
kierowców
Wyniki
konstruktora
1989 Brazylia San Marino Monako Meksyk Stany Zjednoczone Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Lola Francja Yannick Dalmas NZ NU NZ NZ NZ NZ - - - - - - - - - - 0 NS 1 16
Francja Éric Bernard - - - - - - 11 NU - - - - - - - - 0 31
Włochy Michele Alboreto - - - - - - - - NU NU NU NU 11 NPK NZ NPK 0 (6) 13
Francja Philippe Alliot 12 NU NU NS NU NU NU NU NU NPK 16 NU 9 6 NU NU 1 29
1990 Stany Zjednoczone Brazylia San Marino Monako Kanada Meksyk Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Lotus Wielka Brytania Derek Warwick NU NU 7 NU 6 10 11 NU 8 5 11 NU NU NU NU NU 3 14 3 8
Wielka Brytania Martin Donnelly NW NU 8 NU NU 8 12 NU NU 7 12 NU NU NW - - 0 20
Wielka Brytania Johnny Herbert - - - - - - - - - - - - - - NU NU 0 NS
Lola Francja Éric Bernard 8 NU 13 6 9 NU 8 4 NU 6 9 NU NU NU NU NU 5 13 11 6
Japonia Aguri Suzuki NU NU NU NU 12 NU 7 6 NU NU NU NU 14 6 3 NU 6 12
1991 Stany Zjednoczone Brazylia San Marino Monako Kanada Meksyk Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Ligier Belgia Thierry Boutsen NU 10 7 7 NU 8 12 NU 9 17 11 NU 16 NU 9 NU 0 26 0 13
Francja Érik Comas NZ NU 10 10 8 NZ 11 NZ NU 10 NU 11 11 NU NU 18 0 29
Lambo Włochy Nicola Larini 7 NPK NPK NPK NPK NPK NPK NPK NU 16 NZ 16 NZ NZ NZ NU 0 28 0 14
Belgia Eric van de Poele NPK NPK 9 NPK NPK NPK NPK NPK NZ NZ NZ NZ NZ NZ NZ NZ 0 32
1992 Meksyk Brazylia Hiszpania San Marino Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Minardi Brazylia Christian Fittipaldi NU NU NU 11 NU 8 13 NZ - - - NZ NZ 12 6 9 1 18 1 13
Włochy Alessandro Zanardi - - - - - - - - NZ NU NZ - - - - - 0 NS
Włochy Gianni Morbidelli NU NU 7 NU NU NU 11 8 17 12 NZ 16 NU 14 14 10 0 22
Venturi Francja Bertrand Gachot NU 11 NU NU NU 6 DK NU NU 14 NU 18 NU NU NU NU 1 19 1 13
Japonia Ukyō Katayama 12 12 9 NZ NU NPK NU NU NU NU NU 17 9 NU 11 NU 0 25
1993 Brazylia Unia Europejska San Marino Hiszpania Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Australia Pkt. Msc. Pkt. Msc.
Larrousse Francja Philippe Alliot NU 7 NU 5 NU 12 NU 9 11 12 8 12 9 10 - - 2 17 3 10
Japonia Toshio Suzuki - - - - - - - - - - - - - - 12 14 0 31
Francja Érik Comas NU 10 9 NU 9 NU 8 16 NU NU NU NU 6 11 NU 12 1 21

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f ENGINES: LAMBORGHINI ENGINEERING SPA. [w:] grandprix.com [on-line]. [dostęp 2016-03-26]. (ang.).
  2. Lamborghini. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2016-03-26]. (fr.).
  3. a b CONSTRUCTORS: MODENA TEAM. [w:] grandprix.com [on-line]. [dostęp 2016-03-26]. (ang.).
  4. Lamborghini. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2016-03-26]. (fr.).