Przejdź do zawartości

Las mieszany bagienny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Las mieszany bagienny
Ilustracja
Las mieszany bagienny w Lesie Miejskim koło Giżycka
Symbol

LMb

Tereny

nizinne

Gleby

torfowomurszowe, mułowomurszowe, torfowe

Gatunki główne

sosna II bonitacji, brzoza omszona III bonitacji, olsza czarna III bonitacji, świerk II bonitacji

Gatunki domieszkowe

świerk, brzoza omszona, olsza

Gatunki podszytowe

kruszyna, łoza, jałowiec, jarząb

Typ siedliskowy lasu

Las bagienny mieszany (LMb) to siedlisko, które często otacza zbiorniki wód stojących. Dominują w nim rośliny, które mogą znieść trwałą wilgoć i okresowe zalewanie.

Jest to dość rzadkie siedlisko które wyrasta na torfach przejściowych. Spotykane jest często w pobliżu małych, zarastających jeziorek śródleśnych. Zajmuje siedliska średnio żyzne, bagienne, z bardzo płytką, kwaśną lub słabo kwaśną wodą gruntową. Woda gruntowa znajduje się stosunkowo płytko pod powierzchnią oglejonej gleby.

Występuje na glebach typu próchnicy torfu przejściowego, a także na glebach murszowatych, murszowo-mineralnych i murszowo-glejowych. Gleby te wytworzone są z murszów płytkich do średnio głębokich, zalegających na piaskach rzecznych tarasów akumulacyjnych lub piaskach akumulacji lodowcowej o składzie mechanicznym piasków luźnych do piasków gliniastych.

Rosną w nim wierzby i olchy, a pomiędzy nimi turzyce, fiołki błotne i niekiedy czermień błotna.

Roślinność dna lasu charakteryzuje się występowaniem elementów borowych – szczególnie różnych gatunków mchów torfowców, czasem modrzaczka, borówki czernicy, trzęślicy oraz roślin typowych dla torfowisk przejściowych, np. niskich turzyc, a także szuwarowych gatunków zielnych i paproci typowych dla olsów. Roślinność tworzy gęsty, często uginający się pod nogami kożuch, pokrywający rozwodniony torf.

Las mieszany bagienny jest bardzo cenny z punktu widzenia różnorodności biologicznej. Porasta torfowiska przejściowe, których historia sięga czasów ustępującego lodowca i pionierskiej roślinności drzewiastej zasiedlającej obszary tundry. Historia ta znajduje ciągłość w powstających na naszych oczach zaroślach brzozowo-wierzbowych, wkraczających na płaty zarastających jezior. Bardzo często znajduje tam warunki do życia endemiczna roślinność tundrowa.

W zrównoważonej gospodarce leśnej siedliska lasu mieszanego bagiennego powinny być otoczone szczególną ochroną. Niedopuszczalne jest tam gospodarowanie zrębami zupełnymi, co z reguły prowadzi do podtopienia powierzchni i konieczności stosowania metod odnowienia powodujących zniszczenie struktury torfowiska.

Gatunki różnicujące runa LMb od LMw

[edytuj | edytuj kod]

Gatunki częste

[edytuj | edytuj kod]

Gatunki częste w wariancie mniej mokrym

[edytuj | edytuj kod]

Drzewostan

[edytuj | edytuj kod]

W drzewostanie panują: brzoza omszona, świerk, sosna zwyczajna, przy współudziale olszy czarnej. Siedliska o takim wyglądzie nazywa się często „brzeziną bagienną”. W północnej części kraju, gdzie z reguły świerk jest w tych warunkach gatunkiem dominującym w drzewostanie, siedlisko to bywa nazywane „świerczyną bagienną”.

Gatunki główne

[edytuj | edytuj kod]

Gatunki domieszkowe

[edytuj | edytuj kod]

Gatunki podszytowe

[edytuj | edytuj kod]

Warstwa krzewów

[edytuj | edytuj kod]

O ile siedlisko nie jest silnie podtapiane, zazwyczaj jest dobrze rozwinięta. Dominuje kruszyna i podrosty gatunków tworzących drzewostan. Domieszkę stanowią wierzby.

Warstwa runa

[edytuj | edytuj kod]

W warstwie runa rzadko spotyka się typowe dla borów bagiennych gatunki wysokotorfowiskowe, co znakomicie odróżnia las mieszany bagienny od boru mieszanego bagiennego. Od lasu mieszanego wilgotnego ten typ siedliskowy odróżnia nerecznica błotna, drabik drzewkowaty, siedmiopalecznik, fiołek błotny, wierzbownica błotna, gorysz błotny, turzyca siwa, tojeść bukietowa i skrzyp bagienny.

Warstwa mchów

[edytuj | edytuj kod]

Warstwa mchów jest bardzo dobrze rozwinięta i zazwyczaj stanowi tło dla mniej bogatej warstwy runa.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]