Leon Szyguła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leon Szyguła
Data urodzenia

25 listopada 1916

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1968
Warszawa

Poseł PRL w Belgii
Okres

od 1948
do 1956

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Aleksander Krajewski

Następca

Aleksander Wolski

Ambasador PRL w Bułgarii
Okres

od 1956
do 1957

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Marian Szczepański

Następca

Aleksander Juszkiewicz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Leon (Leonard) Szyguła (ur. 25 listopada 1916[1], zm. 8 czerwca 1968 w Warszawie[2]) – polski działacz partyjny, prokurator, poseł w Belgii (1948–1956), ambasador w Bułgarii (1956–1957).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kapitan rezerwy Ludowego Wojska Polskiego. Współorganizator i I sekretarz Komitetu Miejskiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Lesznie. Członek Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej oraz PZPR w Olsztynie[2].

W latach 1946–1948 był dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Olsztynie oraz szefem Prokuratury Apelacyjnej tamże. Pracował jako dyrektor departamentu w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz w Urzędzie Rady Ministrów[2]. Od 1948 do 1956 pełnił funkcję posła w Belgii, a od 21 maja 1956 do 6 marca 1957 ambasadora w Bułgarii[3]. Następnie pracował jako radca prawny Okręgowego Związku Spółdzielni Inwalidów w Warszawie[2].

Syn Pawła[4]. Mąż Hanny, ojciec Ryszarda[5]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cmentarz Wojskowy [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-03-13].
  2. a b c d e f Nekrolog, „Życie Warszawy” (142), 13 czerwca 1968.
  3. Kamila Budrowska, Magdalena Budnik, Wiktor Gardocki (red.), "Biuletyn Informacyjno-Instrukcyjny": wybór dokumentów z 1955 r., Cenzura w PRL. Archiwalia, Białystok: Alter Studio, 2018, s. 79, ISBN 978-83-64081-51-4 [zarchiwizowane 2023-04-22].
  4. a b Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).
  5. Nekrolog, „Życie Warszawy”, 23 czerwca 1968.
  6. Uchwała Rady Państwa z dnia 10 marca 1956 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1956 r. nr 58, poz. 633).