Leonid (Gorbaczow)
| Leonid Gorbaczow | |
| Metropolita kliński | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 października 1968 |
|---|---|
| Arcybiskup erywański i armeński | |
| Okres sprawowania |
2021 |
| Metropolita kliński, patriarszy egzarcha Afryki | |
| Okres sprawowania |
2022-2023 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
18 czerwca 1990 |
| Diakonat |
8 kwietnia 1990 |
| Prezbiterat |
8 października 1990 |
| Nominacja biskupia |
29 maja 2013 |
| Chirotonia biskupia |
17 czerwca 2013 |
| Data konsekracji |
17 czerwca 2013 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
Warsonofiusz (Sudakow), Hilarion (Alfiejew), Arseniusz (Jepifanow), Marek (Gołowkow), Sergiusz (Czaszyn), Tichon (Zajcew) | ||||||
| |||||||
Leonid, imię świeckie Leonid Eduardowicz Gorbaczow (ur. 26 października 1968 w Stawropolu) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w Stawropolu, dzieciństwo i młodość spędził w Krasnodarze, dokąd jego rodzina przeprowadziła się dwa lata po jego urodzeniu. Po ukończeniu szkoły średniej od 1985 do 1986 pracował jako laborant, zaangażował się także w życie parafii św. Jerzego w Krasnodarze, gdzie był służką cerkiewnym. W latach 1986–1988 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po powrocie do Krasnodaru został hipodiakonem arcybiskupa jekaterinodarskiego i kubańskiego Izydora oraz psalmistą i lektorem w cerkwi św. Jerzego w Krasnodarze. W 1989 podjął naukę w seminarium duchownym w Leningradzie; 8 kwietnia 1990 r. został wyświęcony na diakona i podjął pracę duszpasterską w soborze św. Katarzyny w Krasnodarze, w związku z czym kontynuował studia w trybie eksternistycznym[1].
Wieczyste śluby mnisze złożył na ręce arcybiskupa Izydora 18 czerwca 1990, 8 października tego samego roku tenże hierarcha wyświęcił go na hieromnicha. Służył nadal w soborze katedralnym w Krasnodarze, był również kapelanem miejscowego domu weteranów, dziecięcego sanatorium gruźliczego oraz kolonii karnej nr 17 o zaostrzonym rygorze. W 1997 wyjechał do Moskwy, gdyż został skierowany do pracy w synodalnym oddziale ds. współpracy z siłami zbrojnymi. Był kapelanem rosyjskich sił pokojowych w Bośni i Hercegowinie między marcem a wrześniem 1998[1].
Wyższe studia teologiczne ukończył na Uniwersytecie w Atenach, równocześnie służąc w cerkwi św. Pantelejmona w Atenach; dyplom uzyskał we wrześniu 2002. Następnie pracował w Wydziale Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych, w latach 2003–2004 był członkiem rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie.
Od grudnia 2004 do maja 2013 był przedstawicielem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi przy Patriarchacie Aleksandryjskim[1]. 11 kwietnia 2010 patriarcha moskiewski i całej Rusi, podczas wizyty w Patriarchacie Aleksandryjskim, podniósł go do godności archimandryty[2].
29 maja 2013 został nominowany na biskupa argentyńskiego i południowoamerykańskiego[1]. Jego chirotonia odbyła się 17 czerwca 2013 w cerkwi św. Igora Czernihowskiego w Pieriediełkinie[3]. 3 czerwca 2016 przeniesiony na katedrę władykaukaską, z tytułem biskupa władykaukaskiego i alańskiego[1]. Od grudnia 2016 sprawował opiekę nad parafiami Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Armenii[4].
W 2017 r. podniesiony do godności arcybiskupa[1]. W 2019 r. został zastępcą przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Patriarchatu Moskiewskiego[5]. We wrześniu 2021 r. przeniesiony do eparchii moskiewskiej miejskiej jako wikariusz patriarchy moskiewskiego i całej Rusi, z tytułem arcybiskupa klińskiego[6].
Postanowieniem Świętego Synodu z 15 października 2021 r., został ordynariuszem nowo powstałej eparchii erywańskiej i armeńskiej, zachowując stanowisko zastępcy przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Patriarchatu Moskiewskiego[7].
29 grudnia 2021 r. został mianowany patriarszym egzarchą Afryki (z tytułem metropolity[a] klińskiego), ordynariuszem eparchii północnoafrykańskiej i locum tenens eparchii południowoafrykańskiej. Jednocześnie nadal pełnił (czasowo) obowiązki ordynariusza eparchii erywańskiej i armeńskiej, natomiast został zwolniony z funkcji zastępcy przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Patriarchatu Moskiewskiego[8]. Decyzja Patriarchatu Moskiewskiego o erygowaniu swojej struktury administracyjnej w Afryce, na terytorium, gdzie funkcjonuje Patriarchat Aleksandrii, doprowadziła do zaostrzenia konfliktu między obydwoma Patriarchatami. Patriarchat Aleksandrii symbolicznie ogłosił pozbawienie Leonida godności biskupiej i przestał wspominać imię patriarchy moskiewskiego podczas modlitw w intencji zwierzchników Cerkwi autokefalicznych[9].
Poparł zbrojny najazd Rosji na Ukrainę w lutym 2022 r.[10]. Do września 2023 r. był proboszczem parafii Wszystkich Świętych na Kuliszkach w Moskwie[11]. W tym samym roku został pozbawiony urzędu egzarchy Afryki[12].
Włada językami greckim, angielskim i egipskim dialektem języka arabskiego[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Godność tę otrzymał 7 stycznia 2022 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Леонид, митрополит Клинский (Горбачев Леонид Эдуардович)
- ↑ Святейший Патриарх Кирилл совершил молебен на подворье Русской Православной Церкви в Каире / Новости / Патриархия.ru [online], www.patriarchia.ru [dostęp 2017-11-18] (ros.).
- ↑ Предстоятель Русской Церкви совершил Литургию в храме святого князя Игоря Черниговского в подмосковном Переделкине и возглавил хиротонию архимандрита Леонида (Горбачева) во епископа Аргентинского и Южноамериканского
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 27 декабря 2016 года
- ↑ Назначен заместитель председателя Отдела внешних церковных связей / Новости / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2019-10-17] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 23–24 сентября 2021 года. patriarchia.ru, 24 września 2021. [dostęp 2021-09-24]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 15 октября 2021 года. patriarchia.ru, 15 października 2021. [dostęp 2021-10-15]. (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 29 декабря 2021 года. patriarchia.ru, 29 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-29]. (ros.).
- ↑ В Александрийской церкви прекратили поминать патриарха Кирилла [online], Interfax.ru, 22 listopada 2022 [dostęp 2023-10-03] (ros.).
- ↑ Крестовый Тузик. Портрет Пригожина в рясе: откуда взялся митрополит Леонид, который пишет матерные стихи на противников войны, а теперь еще и доносы на «своих» же «сослуживцев» [online], Новая газета Европа, 26 listopada 2145 [dostęp 2023-10-03].
- ↑ Указ № У-02/147 от 8 сентября 2023 года // митрополиту Клинскому Леониду — Московская (городская) епархия Русской Православной Церкви [online], moseparh.ru [dostęp 2023-10-03].
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 11 октября 2023 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-10-11] (ros.).