Luigi Cornaro (kardynał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luigi Cornaro
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1517
Wenecja

Data i miejsce śmierci

10 maja 1584
Rzym

Kamerling
Okres sprawowania

10 maja 1570–10 maja 1584

Arcybiskup Zadar
Okres sprawowania

25 czerwca 1554–17 lipca 1555

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

20 listopada 1551
Juliusz III

Kościół tytularny

S. Marci

Luigi Cornaro (ur. 12 lutego 1517 – zm. 10 maja 1584) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Wenecji. W młodości wstąpił do zakonu joannitów i został wybrany wielkim przeorem Cypru, ale po krótkim czasie zrezygnował z tego stanowiska na rzecz brata Federico Cornaro (przyszłego kardynała). W 1551 papież Juliusz III mianował go kardynałem-diakonem. Był także arcybiskupem Zadar (25 czerwca 155417 lipca 1555) i administratorem diecezji Bergamo (13 marca 156015 stycznia 1561) oraz Trogir (15 stycznia 1561 – 18 kwietnia 1567). Papież Pius IV w 1560 powierzył mu przewodniczenie komisji badającej nadużycia członków rodu Carafa popełnione za pontyfikatu Pawła IV. W lutym 1561 uzyskał promocję do rangi kardynała-prezbitera. Wspierał walkę Świętej Ligi przeciw Imperium osmańskiemu. W maju 1570 odkupił od kardynała Michele Bonelli urząd kamerlinga Świętego Kościoła Rzymskiego za kwotę 70 tys. skudów, która została przeznaczona na wsparcie wojny przeciw Turkom. Jako kamerling odgrywał dużą role podczas konklawe 1572. Zmarł w Rzymie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]