Marceli Szała
 porucznik
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1945–1947 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
|
| Odznaczenia | |
       
| |
Marceli Józef Szała (ur. 15 stycznia 1924, zm. 26 lutego 2015[1]) – polski rymarz i żołnierz, porucznik Wojska Polskiego. W latach 1992–2015 prezes Stęszewskiego Koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 stycznia 1924 w rodzinie rolnika i powstańca wielkopolskiego Stanisława (1881–1968) oraz Franciszki z domu Bocian (1885–1964)[4][1].
14 kwietnia 1945 został powołany do wojska (7 Zapasowy Pułk Piechoty w Lublińcu). Brał udział w walkach o Berlin. Został żołnierzem II Armii (5 Zapasowy Pułk Piechoty w Dreźnie. Od czerwca 1945 stacjonował w Biedrusku. Od 2 września 1945 w 6 Pułku Artylerii Lekkiej w Krotoszynie, a od 20 sierpnia 1946 w 30 Pułku 9 Dywizji w Przemyślu-Pikulicach. Następnie walczył pod Przemyślem, Birczą, Sanokiem, Baligrodem i Cisną z Ukraińską Powstańczą Armią. 7 września 1947 w stopniu podporucznika przeszedł do cywila[3].
Od 1978 był czynnie zaangażowany w działalność Stęszewskiego Koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych (był m.in. członkiem Komisji Rewizyjnej, członkiem Zarządu oraz skarbnikiem). W latach 1987–1992 piastował stanowisko wiceprezesa Koła, a następnie od 1992 do śmierci prezesa Stęszewskiego Koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych[3].
Zmarł 26 lutego 2015 i został pochowany na cmentarzu parafii p.w. Świętej Trójcy w Stęszewie[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2][3]
- Medal „Za udział w walkach o Berlin”[2][3]
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945[2][3]
- Odznaka Weterana Walk o Niepodległość i Wolność Ojczyzny[2][3]
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[2][3]
- Srebrny i Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”[2][3]
- Medal „Pro Memoria”[2][3]
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (2000, wraz z żoną Marianną)[5]
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 1950 ożenił się z Marianną Michałowską (1930–2009)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d JankaBart, Anna: Marceli Szała Kombatant II W. Ś.. billiongraves.com, 2016-07. [dostęp 2017-03-23]. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d e f g h Włodzimierz Pinczak: Marceli Szała - nekrolog. nekrologi.net, 2015-03-02. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j Wojciech Siwczak: Zmarł Marceli Szała. steszew.pl, 2015-02-27. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
- ↑ Grażyna Sielicka: Stanisław Szała z Januszewic (1881–1968) – biogram nr 5. [w:] Powstańcy Wielkopolscy z parafii Tomice i Słupia [on-line]. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 20, poz. 416
- Ludzie związani ze Stęszewem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”
- Odznaczeni Medalem Pro Memoria
- Odznaczeni Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
- Odznaczeni Medalem „Za udział w walkach o Berlin”
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Uczestnicy walk z ukraińskim podziemiem zbrojnym 1939–1947 (Polska Ludowa)
- Urodzeni w 1924
- Zmarli w 2015
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego – uczestnicy operacji berlińskiej (1945)