Marcin Babraj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Babraj OP
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

21 października 1933
Bereźne

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2021
Kraków

Pierwszy redaktor naczelny miesięcznika „W drodze”
Okres sprawowania

1973–1995

Dyrektor wydawnictwa „W drodze”
Okres sprawowania

1981–1990

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Inkardynacja

dominikanie

Śluby zakonne

17 sierpnia 1963

Prezbiterat

22 czerwca 1968

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Marcin Babraj OP, wł. Andrzej Michał Babraj (ur. 21 października 1933 w Bereźnem, zm. 1 lutego 2021 w Krakowie[1]) – polski dominikanin, pierwszy redaktor naczelny miesięcznika „W drodze” (1973–1995), rekolekcjonista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Babraj, syn Eugeniusza i Heleny z domu Kubiatowicz, urodził się 21 października 1933 r. w miasteczku Bereźne, pow. Kostopol na Wołyniu. W 1940 r. został wraz z matką (ojciec pozostał w armii podziemnej i w 1942 r. rozstrzelano go na Pawiaku) wywieziony przez Sowietów do Północnego Kazachstanu. Powrócił stamtąd w 1946 r. do Inowrocławia, skąd pochodziła jego matka. Ukończył tam szkołę podstawową i w 1952 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Przez pół roku był nauczycielem w szkole podstawowej.

Następnie studiował polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i otrzymał tytuł magistra filologii polskiej. W czasie studiów należał do duszpasterstwa akademickiego prowadzonego przez o. Joachima Badeniego. Po studiach 4 lata pracował w redakcji „Przewodnika Katolickiego” w Poznaniu. Następnie w 1962 r. wstąpił do dominikanów, otrzymując przy obłóczynach imię Marcin. Pierwszą profesję złożył 17 sierpnia 1963 r., a śluby wieczyste 8 grudnia 1966 r. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w latach 1963–1969 w Warszawie i Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1968 r. w Poznaniu z rąk ks. abpa Antoniego Baraniaka.

W 1969 r. wrócił do Poznania i znowu pracował w Przewodniku Katolickim. Należał do pomysłodawców i organizatorów miesięcznika „W drodze” (razem z Konradem Hejmo i Janem Andrzejem Kłoczowskim), w 1973 r. został jego pierwszym redaktorem naczelnym i kierował pismem do roku 1995. W 1981 r. założył wydawnictwo „W drodze”, którym kierował do 1990 r. Przeniesiony w 1995 r. do Warszawy (Służew) pracował jako wikariusz parafii. Wyjeżdżał na pracę duszpasterską do Kazachstanu. W latach 1996–1999 był redaktorem naczelnym Dominika nad Dolinką. Od 2002 r. mieszkał w Krakowie[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]