Marian Bross

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Bross
podporucznik rezerwy piechoty podporucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

2 października 1900
Witkowo

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie,
wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa

Późniejsza praca

notariusz, wiceburmistrz Żnina

Odznaczenia
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921

Marian Bross (ur. 2 października 1900 w Witkowie k. Gniezna, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, adwokat, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Konstantego i Heleny z Knastów. Powstaniec wielkopolski. Brał udział w bitwach pod Zdziechową, walczył o Żnin, SzubinRynarzewo. Od 1918 w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie 1920 r. Przeniesiony do rezerwy, przydzielony do Okręgu Korpusu nr VII.

W okresie międzywojennym ukończył Wydziału Prawa Uniwersytetu Poznańskiego (1922), uzyskując tytuł magistra. Członek rzeczywisty Korporacji Studentów Uniwersytetu Poznańskiego „Baltia”[1]. Po studiach był aplikantem sędziowskim w Międzychodzie. Pracował jako adwokat i notariusz. Przed II wojną światową pełnił funkcję wiceburmistrza Żnina. Działał w Kole Oficerów Rezerwy w Żninie.

W połowie sierpnia 1939 zmobilizowany. W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Jego brat Wiktor Bross, profesor medycyny ze Lwowa, zawiózł mu paczkę z odzieżą[2]. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 014 z 4.04.1940. Podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców nie zostało ustalone nazwisko Bross.

W 1946 w Sądzie Grodzkim w Żninie toczyła się rozprawa o uznanie Mariana Brossa za zmarłego[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Eleonorą z Sambergerów, miał córkę Teresę i syna Tadeusza.

Kazimierz Bross miał dwie siostry i czterech braci. Kazimierz Bross (ur. 4 lutego 1894 w Witkowie, zm. 1939?) był profesorem medycyny i redaktorem czasopism naukowych w Poznaniu, m.in. czasopisma „Patologia”, prawdopodobnie zginął w 1939 podczas kampanii wrześniowej; Stanisław Bross (ur. 17 pażdzernika 1895 w Witkowie; zm. 1982) był księdzem infułatem, więźniem obozu koncentracyjnego w Dachau, ordynariuszem Archidiecezji Gnieźnieńskiej w okresie więzienia Stefana Wyszyńskiego, którego był sekretarzem; Stefan Bross (1898-1945) był doktorem nauk weterynaryjnych, więziony w obozie w Stutthofie, zmarł wkrótce po jego opuszczeniu; Wiktor Bross (ur. 9 sierpnia 1903 w Witkowie, zm. 19 stycznia 1994 w Katowicach) był profesorem doktorem habilitowanym medycyny, chirurgiem[4].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia porucznika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".
  • Posadzenie Dębu Pamięci przez Światowy Związek Żołnierzy AK Koło Żnin, na ul. Śniadeckich 15 w Żninie. Certyfikat nr 002760/004578/WE/2010[5]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PUBLIK, Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich [online], www.archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 2017-07-26].
  2. Pałuki - Pałuki [online], palukitv.pl [dostęp 2017-07-26] (pol.).
  3. Inwentarz archiwalny [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 2017-07-26].
  4. Michał Damazyn, Nie-ordynariusz gnieźnieński Stanisław Bross, „Roczniki Teologiczne”, 64 (4), 2017, s. 133–156, DOI10.18290/rt.2017.64.4-7 [dostęp 2022-07-23].
  5. Tomasz Lewandowski, Adam Nielski, Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-07-26] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]