Nawcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nawcz
wieś
Ilustracja
Kościół - Pomnik w Nawczu w 2011 roku.
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Łęczyce

Liczba ludności (2022)

261[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-218[3]

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0167303

Położenie na mapie gminy Łęczyce
Mapa konturowa gminy Łęczyce, na dole znajduje się punkt z opisem „Nawcz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nawcz”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Nawcz”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nawcz”
Ziemia54°30′19″N 17°56′33″E/54,505278 17,942500[1]

Nawcz (kaszb. Nôwcz) – wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Łęczyce.

Według danych na dzień 31 grudnia 2011 roku wieś zamieszkuje 253 mieszkańców na powierzchni 4,82 km²[4].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość jest na trasie obecnie zawieszonej linii kolejowej KartuzyLębork, na której był przystanek kolejowy Nawcz. Najbliżej położonym miastem jest Lębork, wieś znajduje się na południowy wschód od tego miasta.

Integralne części wsi Nawcz[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0167310 Borówko kolonia

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy dokument poświadczający istnienie miejscowości pochodzi z 1356 roku – akt nadania Rozłazina. Przez kolejne wieki miejscowość była własnością różnych rodów szlacheckich. Od 1658 roku stosowano jednolitą nazwę Navitz, po 1947 r. zmieniono na Nawcz.

W czasie drugiej wojny w Nawczu w okresie od 02.02.1945 do 09.03.1945 roku przetrzymywano 800 więźniów hitlerowskiego obozu Stutthof przybyłych Marszem Śmierci. Około 600 osób zmarło lub zostało zabitych. W 1961 roku utworzono koło Nawcza „Cmentarz Ofiar Marszu Śmierci”, na który przeniesiono zwłoki zmarłych i pomordowanych[7].

Cmentarz Ofiar Marszu Śmierci koło Nawcza

Na cmentarzu w Nawczu znajdują się groby 538[8] pomordowanych przez Niemców więźniów Stutthofu, którym niedane było nigdy osiągnąć celu marszu śmierci.

W latach 1992–1994 na miejscu baraków w których przetrzymywano więźniów obozu Stutthof wybudowano kościół-pomnik ofiar, który jest kościołem filialnym parafii w Rozłazinie.

Pomiędzy 1945–1954 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, powiatu lęborskiego, gminy Rozłazino.

Po zniesieniu gmin i pozostawienie w ich miejscu gromad, w latach 1957–1975 miejscowość dministracyjnie należała do województwa gdańskiego, powiatu lęborskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Obecnie miejscowość zaliczana jest do ziemi lęborskiej włączonej w skład powiatu wejherowskiego[9].

W latach siedemdziesiątych XX wieku odświeżono projekt zachodniej obwodnicy kolejowej trójmiejskich portów. Niezrealizowany projekt przewidywał wyprowadzenie nowej linii z Kościerzyny (francuska magistrala węglowa) do Sierakowic (do istniejącej już linii Kartuzy-Lębork) w Nawczu miało powstać nowe odgałęzienie wschodnie w kierunku Luzina doprowadzające do linii SzczecinSłupskGdynia.

Miejsca pamięci[edytuj | edytuj kod]

  • Cmentarz Ofiar Marszu Śmierci koło Nawcza
  • kościół-pomnik w Nawczu

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86142
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 808 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Sołectwa. Gmina Łęczyce. [dostęp 2009-08-18].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. ks. W. Palmowski, Dzieje parafii Rozłazino, Kraków 2000, s 112,113
  8. Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa, lata wojny 1939-1945. Warszawa: Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, 1966, s. 103.
  9. Studium Ochrony Krajobrazu Województwa Pomorskiego, Gdańsk 2005 i załącznik Ryc 32. Proponowane formy ochrony krajobrazu na tle obszarów oraz regionów historyczno-kulturowych.