Nierozłączka obrożna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nierozłączka obrożna
Agapornis swindernianus[1]
(Kuhl, 1820)
Ilustracja
Podgatunek A. s. zenkeri – okaz muzealny
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Agapornithini

Rodzaj

Agapornis

Gatunek

nierozłączka obrożna

Synonimy
  • Agapornis swinderniana (Kuhl, 1820)[1]
  • Psittacus Swindernianus Kuhl, 1820[2]
Podgatunki
  • A. s. swindernianus (Kuhl, 1820)
  • A. s. zenkeri Reichenow, 1895
  • A. s. emini Neumann, 1908
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Nierozłączka obrożna[4] (Agapornis swindernianus) – gatunek małego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Występuje w Afryce Środkowej i Zachodniej.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wygląd
Samiec nie różni się od samicy ubarwieniem. Ptaki te są oliwkowozielone z wierzchu, a brzuch jest żółtozielony. Na karku jest czarna półobroża. Dziób i nogi są szare.
Wymiary
  • dł. ciała: 13 cm[5]
  • masa ciała: 39–40 g[5]

Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się trzy podgatunki A. swindernianus[2][6][5].

Wyróżniane podgatunki
A. s. swindernianus Podgatunek nominatywny, występuje wyspowo w Liberii, Wybrzeżu Kości Słoniowej i południowej Ghanie.
A. s. zenkeri Zamieszkuje Kamerun i Gabon po południowo-zachodnią Republikę Środkowoafrykańską i zachodnią Demokratyczną Republikę Konga. Od podgatunku nominatywnego różni się tym, że pod czarną półobrożą na szyi ma czerwono-brązowy pasek sięgający do piersi.
A. s. emini Zamieszkuje północną, środkową i wschodnią Demokratyczną Republikę Konga oraz zachodnią Ugandę. Podobny do zenkeri, ale czerwono-brązowy pasek od szyi po pierś nie sięga tak daleko.

Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Biotop
Deszczowe i nizinne lasy, ale w Ugandzie jest też spotykana na wysokości do 1800 m n.p.m. Cały dzień i noc spędzają w koronach drzew.
Pożywienie
Nasiona figi, ale też inne nasiona, owoce, owady i ich larwy.
Gniazdowanie
Gniazdują w gniazdach termitów nadrzewnych oraz w dziuplach drzew, do których samice znoszą duże ilości trawy i kory. Zaczynają składać jaja w porze deszczowej, kiedy jest wystarczająca ilość pokarmu. Samica znosi ok. 5 jaj, które wysiaduje przez 23 dni. Pisklęta przez 5 tygodni przebywają w gnieździe. Później przez 2 tygodnie są jeszcze karmione przez rodziców.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje nierozłączkę obrożną za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Agapornis swindernianus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Black-collared Lovebird (Agapornis swindernianus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  3. a b Agapornis swindernianus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Agapornithini Salvin, 1882 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-08].
  5. a b c Black-collared Lovebird (Agapornis swindernianus). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-08]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-08]. (ang.).