Omomiłek dębowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Omomiłek dębowy
Metacantharis clypeata
(Illiger, 1798)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

sprężykokształtne

Nadrodzina

sprężyki

Rodzina

omomiłkowate

Podrodzina

Cantharinae

Plemię

Cantharini

Rodzaj

Metacantharis

Gatunek

omomiłek dębowy

Synonimy
  • Cantharis clypeata Illiger, 1798
  • Cantharis testacea Scopoli, 1763
  • Cantharis haemorrhoidalis Fabricius, 1792
  • Cantharis nivea Panzer, 1798
  • Cantharis signata Faldermann, 1835
  • Telephorus meziendi Marseul, 1864
  • Telephorus rubens Marseul, 1864
  • Metacantharis inlimbata Pic, 1902

Omomiłek dębowy[1] (Metacantharis clypeata) – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1798 roku przez Johanna K.W. Illigera pod nazwą Cantharis clypeata[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 6,5 do 10 mm. Głowę ma na przedzie żółtą, a dalej czarną. Przedplecze ma wypukłą krawędź przednią, szeroko zaokrąglone kąty przednie, oraz lepiej zaznaczone, ale niewystające, zaokrąglone kąty tylne. Ubarwienie ma bladożółte z rozległą czarną plamą. Kolor tarczki jest czarny. Pokrywy mogą być w całości bladożółte lub bladożółte z brązowo przyciemnionym szwem. Ich powierzchnię cechuje rozległe, grube ziarenkowanie i rozproszone owłosienie. Odnóża są żółtego koloru[3][1]. U samców przednie pazurki wszystkich par odnóży są rozwidlone, u samic zaś wszystkie pazurki są niezmodyfikowane[3].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony od nizin po wyżyny, dochodzący do rzędnych około 1900 m n.p.m.[4] Jest kserofilem, przypuszczalnie stanowiąc relikt klimatu chłodnego i suchego[5]. Zasiedla pobrzeża lasów, zarośla, murawy kserotermiczne i przydroża[1]. Osobniki dorosłe obserwuje się od kwietnia do lipca[4]. Chętnie odwiedzają kwitnące sosny i głogi. Poza tym najczęściej przysiadają na liściach drzew i krzewów liściastych, zwłaszcza dębów[4].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Serbii, Czarnogóry, Bułgarii, Albanii, Grecji i europejskiej części Rosji[6]. W Afryce stwierdzony został w Algierii[5][4]. W Azji notowany jest z Turcji, Abchazji, Gruzji, Armenii, Kazachstanu oraz Iranu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Metacantharis clypeata – Omomiłek dębowy. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2023-08-03].
  2. a b Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05. 
  3. a b Arved Lompe: Gattung Metacantharis Bourgeois. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-08-03].
  4. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985. 
  5. a b Antoni Kuśka, Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995.
  6. Metacantharis clypeata (Illiger, 1798). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-03].