Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 – 400 m stylem zmiennym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012
Pływanie
400 m stylem zmiennym
mężczyzn
ilustracja
Złoty medal Złoty medal

Stany Zjednoczone Ryan Lochte

Srebrny medal Srebrny medal

Brazylia Thiago Pereira

Brązowy medal Brązowy medal

Japonia Kōsuke Hagino

Wyścig na 400 m stylem zmiennym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XXX Igrzysk Olimpijskich w Londynie.

Wyznaczone przez FINA minima kwalifikacyjne wynosiły 4:16.46 (minimum A) oraz 4:25.44 (minimum B)[1].

Obrońcą tytułu z Pekinu był Michael Phelps.

Rywalizacja rozpoczęła się 28 lipca o 10:00 czasu londyńskiego, finał rozegrany został tego samego dnia o 19:30[2] .

Mistrzem olimpijskim w wyścigu na 400 m stylem zmiennym został Amerykanin Ryan Lochte.

Statystyka[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Tabela przedstawia rekordy olimpijski, świata oraz poszczególnych kontynentów w tej konkurencji[3].

Rekord świata Stany Zjednoczone Michael Phelps (USA) 4:03.84 Pekin, Chiny 10.08.2008
Rekord olimpijski Stany Zjednoczone Michael Phelps (USA) 4:03.84 Pekin, Chiny 10.08.2008
Rekord Afryki Tunezja Oussama Mellouli (TUN) 4:10.53 Pescara, Włochy 29.06.2009
Rekord Ameryki Stany ZjednoczoneMichael Phelps (USA) 4:03.84 Pekin, Chiny 10.08.2008
Rekord Azji Japonia Kōsuke Hagino (JAP) 4:10.26 Tokio, Japonia 2.04.2012
Rekord Europy Węgry László Cseh (HUN) 4:06.16 Pekin, Chiny 10.08.2008
Rekord Oceanii Australia Thomas Fraser-Holmes (AUS) 4:11.81 Adelaide, Australia 15.03.2012

Listy światowe[edytuj | edytuj kod]

Tabela przedstawia 10 najlepszych wyników uzyskanych w sezonie 2012 przed rozpoczęciem igrzysk[4].

lp. Zawodnik Wynik Data Miejsce
1. Stany Zjednoczone Ryan Lochte 4:07.06 25 czerwca Stany Zjednoczone Omaha
2. Stany Zjednoczone Michael Phelps 4:07.89 25 czerwca Stany Zjednoczone Omaha
3. Stany Zjednoczone Tyler Clary 4:09.92 25 czerwca Stany Zjednoczone Omaha
4. Japonia Kōsuke Hagino 4:10.26 2 kwietnia Japonia Tokio
5. Japonia Yūya Horihata 4:10.52 2 kwietnia Japonia Tokio
6. Australia Thomas Fraser-Holmes 4:11.81 15 marca Australia Adelaide
7. Yang Zhixian 4:11.92 1 kwietnia Shaoxing
8. Wang Chengxiang 4:12.02 1 kwietnia Shaoxing
9. Włochy Luca Marin 4:12.04 14 czerwca Włochy Rzym
10. Węgry László Cseh 4:12.17 21 maja Węgry Debreczyn

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

W eliminacjach wystartowało 37 zawodników. Do finału kwalifikowano zawodników z ośmioma najlepszymi czasami[5]. Sklasyfikowano 36 zawodników, gdyż zdyskwalifikowany został Tunezyjczyk Taki M"Rabet. Na tym etapie zawodów rekord Azji ustanowił Japończyk Kōsuke Hagino (4:10.01). Jeden z faworytów konkurencji, medalista olimpijski Węgier László Cseh uplasował się na 9. miejscu i tym samym nie awansował do finału.

Wyścig 1[edytuj | edytuj kod]

Poz. Tor Zawodnik Narodowość Wynik Uwagi
1 5 Bradley Ally  Barbados 4:21.32
2 4 Anton Sveinn McKee  Islandia 4:25.06 NR
3 6 Marko Błażewski  Macedonia 4:32.38
4 3 Rafael Alfaro  Salwador 4:35.80
5 2 Ahmed Ghithe G Atari  Katar 5:21.30

Wyścig 2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Tor Zawodnik Narodowość Wynik Uwagi
1 4 Ward Bauwens  Belgia 4:16.71 NR
2 6 Raphael Stacchiotti  Luksemburg 4:17.20 NR
3 2 Juryj Suworau  Białoruś 4:23.06 NR
=3 5 Diogo Carvalho  Portugalia 4:23.06
5 3 Jung Won-Yong  Korea Południowa 4:23.12
6 1 Esteban Enderica Salgado  Ekwador 4:24.32 NR
7 8 Pedro Pinotes  Angola 4:24.69
8 7 Quah Zheng Wen  Singapur 4:26.81

Wyścig 3[edytuj | edytuj kod]

Poz. Tor Zawodnik Narodowość Wynik Uwagi
1 4 Kōsuke Hagino  Japonia 4:10.01 Q
2 6 Thiago Pereira  Brazylia 4:12.39 Q
3 1 Gal Nevo  Izrael 4:14.77
4 3 Yang Zhixian  Chiny 4:15.45
5 7 Aleksandr Tichonow  Rosja 4:18.12
6 5 Dávid Verrasztó  Węgry 4:20.24
7 2 Joe Roebuck  Wielka Brytania 4:18.55
8 Taki M'Rabet  Tunezja DSQ

Wyścig 4[edytuj | edytuj kod]

Poz. Tor Zawodnik Narodowość Wynik Uwagi
1 4 Michael Phelps  Stany Zjednoczone 4:13.33 Q
2 5 László Cseh  Węgry 4:13.40
3 2 Yannick Lebherz  Niemcy 4:15.41
4 6 Roberto Pavoni  Wielka Brytania 4:15.56
5 3 Wang Chengxiang  Chiny 4:15.57
6 1 Maksym Szemberew  Ukraina 4:16.63
7 7 Janis Drimonakos  Grecja 4:17.04
8 8 Alec Page  Kanada 4:19.17

Wyścig 5[edytuj | edytuj kod]

Poz. Tor Zawodnik Narodowość Wynik Uwagi
1 4 Chad le Clos  Południowa Afryka 4:12.24 Q, NR
2 6 Ryan Lochte  Stany Zjednoczone 4:12.35 Q
3 3 Thomas Fraser-Holmes  Australia 4:12.66 Q
4 4 Luca Marin  Włochy 4:13.02 Q
5 4 Yūya Horihata  Japonia 4:13.09 Q
6 7 Riaan Schoeman  Południowa Afryka 4:17.22
=6 8 Federico Turrini  Włochy 4:17.22
8 5 Daniel Tranter  Australia 4:25.76

Finał[edytuj | edytuj kod]

Poz. Tor Zawodnik Narodowość Wynik Uwagi
3 Ryan Lochte  Stany Zjednoczone 4:05.18
6 Thiago Pereira  Brazylia 4:08.86 =
4 Kōsuke Hagino  Japonia 4:08.94
4 8 Michael Phelps  Stany Zjednoczone 4:09.28
5 5 Chad le Clos  Południowa Afryka 4:12.42
6 1 Yūya Horihata  Japonia 4:13.30
7 2 Thomas Fraser-Holmes  Australia 4:13.49
8 7 Luca Marin  Włochy 4:14.89

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Games of the XXX Olympiad – London 2012 / QUALIFICATION SYSTEM [online], fina.org [dostęp 2012-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-13] (ang.).
  2. Men's 400m Individual Medley / TIMETABLE [online], london2012.com [dostęp 2012-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang.).
  3. Men's 400m Individual Medley / RECORDS [online], london2012.com [dostęp 2012-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang.).
  4. 400 metres individual medley male LC / Men's Top 10 Ranking [online], fina.org [dostęp 2012-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-06] (ang.).
  5. 400m Individual Medley / Competition format [online], london2012.com [dostęp 2012-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]