Portal:Lwów/Historia

Najważniejsze wydarzenia z historii Lwowa:

przed 981 i 1018 – przyłączenie Grodów Czerwieńskich (terenów na których powstał później Lwów) przez Mieszka I i Bolesława I Chrobrego do Polski;
1256 – założenie grodu przez księcia halicko-włodzimierskiego Daniela, który nazwał go tak na cześć swojego syna Lwa;
1339 – po bezpotomnej śmierci ostatniego władcy Bolesława Trojdenowicza z dynastii Piastów mazowieckich Lwów został odziedziczony przez jego wuja Kazimierza III Wielkiego;
1356 – Kazimierz Wielki nadał prawa miejskie (prawo magdeburskie), szerokie uprawnienia samorządowe, a także 70 łanów gruntu;
1370 – po śmierci Kazimierza Wielkiego król Ludwik Węgierski mianował namiestnikiem oddzielonej od korony polskiej Rusi Halickiej księcia Władysława Opolczyka;

1387 – Jadwiga Andegaweńska przywróciła zwierzchnictwo Polski nad Rusią Halicką;
1389–1434 – na mocy przywileju Władysława II Jagiełły powstało nowe województwo ruskie, obejmujące pięć ziem – chełmską, sanocką, przemyską, halicką i lwowską, ta ostatnia z powiatem żydaczowskim. Stolicą województwa został Lwów;
1414 – przeniesienie siedziby metropolity łacińskiego z Halicza do Lwowa. Pierwszym arcybiskupem lwowskim został Jan Rzeszowski;
1444 – król Władysław III Warneńczyk nadał miastu prawo składu, podstawę potęgi gospodarczej Lwowa;
czerwiec 1527 – wielki pożar, który strawił prawie wszystkie zabudowania w obrębie murów obronnych. Bogate miasto podniosło się z popiołów już w szacie renesansowej;
1648 – pod murami stanęły nieprzebrane rzesze czerni kozackiej i Tatarzy. Padł Wysoki Zamek, zdobyty przez Maksyma Krzywonosa. Samo miasto jednak obroniło się, płacąc olbrzymi okup Chmielnickiemu;

1 kwietnia 1656 – śluby lwowskie Jana Kazimierza;
1658 – wielkie zasługi miasta dla Rzeczypospolitej uhonorowane zostały nobilitacją Lwowa, którego obywatele mogli od tej pory posiadać i dziedziczyć dobra ziemskie, wysyłać posłów, tak jak Kraków i Wilno, na sejmy walne i elekcje;
1661 – król Jan Kazimierz podniósł do godności Akademii lwowskie kolegium jezuickie;
24 sierpnia 1675 – bitwa pod Lwowem. Jan III Sobieski pokonał Tatarów;
1704 – oblężenie, zajęcie i splądrowanie miasta przez Szwedów;
1772 – w sierpniu 1772 stanęła w Sankt Petersburgu konwencja rozbiorowa. Lwów przeszedł pod panowanie Habsburgów. We wrześniu oddziały austriackie dowodzone przez feldmarszałka Esterhazego zajęły Lwów, który ogłoszono stolicą tzw. Królestwa Galicji i Lodomerii;
listopad 1848 – wydarzenia rewolucyjne we Lwowie. Zbombardowanie centrum miasta przez wojska austriackie;

1867 – autonomia Galicji, szerokie uprawnienia samorządowe, stopniowa i coraz szersza polonizacja administracji, szkolnictwa, kultury;
1 listopada – 22 listopada 1918 – obrona Lwowa przez „Orlęta Lwowskie” po opanowaniu go przez Ukraińców;
1920 – Bitwa o Lwów podczas wojny polsko-bolszewickiej (m.in. bitwa pod Zadwórzem);
22 listopada 1920 – odznaczenie miasta Orderem Virtuti Militari przez naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego;
od 23 września 1939 do 29 czerwca 1941 – na mocy paktu Ribbentrop-Mołotow pod okupacją radziecką, włączony do Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej;
24–26 czerwca 1941 – krwawa masakra w lwowskich więzieniach dokonana przez wycofujących się ze Lwowa sowietów. Funkcjonariusze NKWD w okrutny sposób zamordowali ok. 7000 polskich i ukraińskich więźniów politycznych;
29 czerwca 1941 – zajęcie Lwowa przez wojska niemieckie. Okupacja hitlerowska trwała do 23 lipca 1944. Już w pierwszych jej dniach aresztowano i rozstrzelano grupę 25 wybitnych profesorów uczelni Lwowa i członków ich rodzin na Wzgórzach Wuleckich;
23–27 lipca 1944 – Akcja „Burza” we Lwowie;
1945–15 czerwca 1946 – „repatriacja lwowska”, którą można uznać za wypędzenie ludności polskiej zza Buga i Sanu do Polski, głównie na Ziemie Odzyskane;
1989 – początek odbudowy Cmentarza Obrońców Lwowa;
1991 – rozpad ZSRR, Lwów wszedł w skład niepodległej Ukrainy;
1998 – wpisanie Starego Śródmieścia i Wzgórza św. Jura na Listę Obiektów Światowego dziedzictwa Kultury UNESCO;
2001 — podczas podróży apostolskiej na Ukrainę papież Jan Paweł II odwiedził Lwów.