Rousimar Palhares
 Palhares w 2014 | |
| Pełne imię i nazwisko |
Rousimar Christian Palhares |
|---|---|
| Pseudonim | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
172,7[1] cm |
| Masa ciała |
77[1] kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa |
półśrednia[1] |
| Klub |
Team Nogueira[1] |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
31[1] |
| Zwycięstwa |
19 |
| Przez nokauty |
0 |
| Przez poddania |
16 |
| Przez decyzje |
3 |
| Porażki |
12 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
0 |
| |
Rousimar Christian Palhares (ur. 20 lutego 1980 w Dores do Indaiá) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki oraz brazylijskiego jiu jitsu (czarny pas, I dan). W latach 2008–2013 zawodnik UFC. Srebrny medalista Mistrzostw Świata ADCC z 2011 oraz były mistrz World Series of Fighting w wadze półśredniej. Były zawodnik KSW[3].
Palhares jest specjalistą od dźwigni na nogi. Na 16 zwycięstw przez poddanie, 12 to różne warianty dźwigni na nogę (głównie skrętne na staw skokowy i na kolano)[1].
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 2004[1]. W grudniu 2007 wygrał turniej Fury FC wagi średniej, pokonując dwóch rywali jednego wieczoru, w tym Daniela Acacio[1]. W 2008 związał się z amerykańską organizacją Ultimate Fighting Championship. W latach 2008–2010 pokonywał w organizacji Jeremy’ego Horna oraz Polaka Tomasza Drwala[1] (po walce z Drwalem został zawieszony na 90 dni z powodu przeciągnięcia dźwigni skrętnej, mimo poddania się Polaka i interwencji sędziego[4]) oraz notował porażki z byłym mistrzem Pride FC - Danem Hendersonem[1] oraz Natem Marquardtem[1].
2011–2013[edytuj | edytuj kod]
W przeciągu niecałego roku wygrał trzy walki z rzędu (m.in. z Davidem Branchem)[1]. Dobrą passę zakończyła porażka z Alanem Belcherem w maju 2012[1]. Kolejną przegraną zanotował pod koniec roku, w grudniu przegrywając przez nokaut z Kubańczykiem Hectorem Lombardem[1]. Po walce z Lombardem został ponownie zawieszony, tym razem na 9 miesięcy z powodu przekroczenia dopuszczalnego poziomu testosteronu[5].
Po odbyciu zawieszenia zszedł do kategorii półśredniej i 9 października 2013 stoczył wygrany pojedynek z Mikiem Pierce’em, którego poddał dźwignią skrętną na nogę[1], lecz kolejny raz mimo odklepania przez rywala i interwencji sędziego Brazylijczyk przeciągnął dźwignię i po walce (z powodu recydywy) został zwolniony z organizacji w trybie natychmiastowym[6].
World Series of Fighting[edytuj | edytuj kod]
Jeszcze w tym samym roku, w listopadzie związał się z World Series of Fighting. 29 marca 2014 w debiutanckiej walce w organizacji zmierzył się ze Steve’em Carlem o mistrzostwo wagi półśredniej. Palhares wygrał starcie przez poddanie firmową dźwignia skrętną i został mistrzem[1]. Pasa bronił dwukrotnie pokonując dwóch doświadczonych rywali – Jona Fitcha oraz Jake Shieldsa, obu przed czasem[1]. Po walce z tym drugim został ponownie ukarany z powodu kolejnego przeciągnięcia dźwigni, lecz tym razem została zastosowana dotkliwsza kara w postaci dwuletniego zawieszenia przez Kalifornijską Komisję Sportową, zwolnienia z organizacji oraz odebrania pasa mistrzowskiego, który dzierżył[7].
2016–2017[edytuj | edytuj kod]
W 2016 roku stoczył dwa przegrane przez nokaut pojedynki, najpierw 22 maja z Norwegiem Emilem Weberem Meekiem na gali Venator FC 3[1], następnie 1 października z Michałem Materlą podczas KSW 36: Trzy Korony[1]. W marcu 2017 podpisał kontrakt z rosyjską organizacją Fight Nights Global[8], natomiast pierwszy pojedynek dla niej stoczył 6 lipca 2017 poddając Aleksieja Iwanowa w 40 sekundzie pierwszej rundy[1]. 4 września 2017 stoczył drugą walkę dla FNG początkowo przegrywając po wyrównanym starciu z Szamilem Amirowem niejednogłośnie na punkty. Palhares nie zgadzając się z werdyktem sędziów złożył protest do Rosyjskiego Związku MMA sankcjonującego walki m.in. w FNG, czego skutkiem była zmiana 12 września 2017 wyniku walki z przegranej na remis[9].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]
- 2007: Fury FC Middleweight Grand Prix – 1. miejsce w turnieju wagi średniej (-84 kg)
- 2014–2015: mistrz World Series of Fighting w wadze półśredniej (-77 kg)
Submission fighting[2][edytuj | edytuj kod]
- 2005: ADCC Brasilian Trials – 1. miejsce
- 2011: Mistrzostwa Świata ADCC w submission fightingu – 2. miejsce w kat. 88 kg
Lista walk MMA[edytuj | edytuj kod]
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 19-12-1 |  Anatolij Bojko
|
TKO (ground and pound) | 1 | 3:52 | ACA 149 | 16.12.2022 | Moskwa
|
|
| Przegrana | 19-11-1 | Ibragim Magomiedow
|
KO (cios) | 1 | 2:10 | ACA 140 | 17.06.2022 | Soczi
|
|
| Przegrana | 19-10-1 |  Georgij Kichigin
|
KO (cios) | 1 | 3:52 | RCC 5 | 15.12.2018 | Jekaterynburg
|
|
| Przegrana | 19-9-1 | Aliaschab Chizriew
|
TKO (ciosy) | 1 | 0:58 | Fight Nights Global 85 | 30.03.2018 | Moskwa
|
Walka o tymczasowy pas mistrzowski Fight Nights Global w wadze półśredniej. |
| Remis | 19-8-1 | Szamil Amirow
|
Zmiana werdyktu przez Rosyjski Związek MMA | 3 | 5:00 | Fight Nights Global 73 | 04.09.2017 | Kaspijsk
|
Początkowo zwycięstwo Amirowa przez niejednogłośną decyzję, jednak po złożeniu protestu przez Palharesa wynik starcia został zmieniony na remisowy. |
| Wygrana | 19-8 | Aleksiej Iwanow
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 0:40 | Fight Nights Global 70 | 06.07.2017 | Ułan Ude
|
|
| Przegrana | 18-8 |  Michał Materla
|
KO (podbródkowy) | 2 | 1:27 | KSW 36: Trzy Korony | 01.10.2016 | Zielona Góra
|
|
| Przegrana | 18-7 |  Emil Weber Meek
|
KO (łokcie i ciosy pięściami) | 1 | 0:45 | Venator FC III | 22.05.2016 |  Mediolan
|
Walka o pas mistrzowski Venator FC w wadze półśredniej |
| Wygrana | 18-6 |  Jake Shields
|
Poddanie (kimura) | 3 | 2:02 | WSOF 22: Palhares vs. Shields | 1.08.2015 | Las Vegas
|
Obronił pas mistrzowski WSOF w wadze półśredniej. Palhares pozbawiony pasa z powodu przeciągnięcia dźwigni. |
| Wygrana | 17-6 | Jon Fitch
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 1:30 | WSOF 16: Palhares vs. Fitch | 13.12.2014 | Sacramento
|
Obronił pas mistrzowski WSOF w wadze półśredniej. |
| Wygrana | 16-6 | Steve Carl
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 1:09 | WSOF 9: Carl vs. Palhares | 29.03.2014 | Las Vegas
|
Zdobył pas mistrzowski WSOF w wadze półśredniej. |
| Wygrana | 15-6 | Mike Pierce
|
Poddanie (dźwignia na staw skokowy) | 1 | 0:31 | UFC Fight Night: Maia vs. Shields | 9.10.2013 |  Barueri
|
Debiut w wadze półśredniej. Następnie zwolniony z UFC, powodem kolejne przeciągnięcie dźwigni. |
| Przegrana | 14-6 |  Hector Lombard
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:38 | UFC on Fox: Sotiropoulos vs. Pearson | 15.12.2012 |  Gold Coast
|
|
| Przegrana | 14-5 | Alan Belcher
|
TKO (łokcie i ciosy pięściami) | 1 | 4:18 | UFC on Fox: Diaz vs. Miller | 5.05.2012 | East Rutherford
|
|
| Wygrana | 14-4 | Mike Massenzio
|
Poddanie (dźwignia na staw skokowy) | 1 | 1:03 | UFC 142 | 14.01.2013 | Rio de Janeiro
|
Bonus za poddanie wieczoru. |
| Wygrana | 13-4 | Dan Miller
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 134 | 27.08.2012 | Rio de Janeiro
|
|
| Wygrana | 12-4 | David Branch
|
Poddanie (dźwignia prosta na staw kolanowy) | 2 | 1:44 | UFC Live: Sanchez vs. Kampmann | 3.03.2012 | Louisville
|
|
| Przegrana | 11-4 | Nate Marquardt
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:28 | UFC Fight Night: Marquardt vs. Palhares | 15.09.2010 | Austin
|
|
| Wygrana | 11-3 | Tomasz Drwal
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 0:45 | UFC 111 | 27.03.2010 | Newark
|
|
| Wygrana | 10-3 | Lucio Linhares
|
Poddanie (skrętówka) | 2 | 3:21 | UFC 107 | 12.12.2009 | Memphis
|
|
| Wygrana | 9-3 | Jeremy Horn
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 93 | 17.01.2009 |  Dublin
|
|
| Przegrana | 8-3 | Dan Henderson
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 88 | 6.09.2008 | Atlanta
|
|
| Wygrana | 8-2 | Ivan Salaverry
|
Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 2:36 | UFC 84 | 24.05.2008 | Paradise
|
Bonus za poddanie wieczoru. |
| Wygrana | 7-2 | Daniel Acacio
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 1:22 | Fury FC 5: Final Conflict | 6.12.2007 | São Paulo
|
Finał Fury FC Grand Prix w wadze średniej. |
| Wygrana | 6-2 | Fabio Nascimento
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 2:45 | Fury FC 5: Final Conflict | 6.12.2007 | São Paulo
|
Półfinał Fury FC Grand Prix w wadze średniej. |
| Wygrana | 5-2 | Flavio Luiz Moura
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 1:21 | Fury FC 4: High Voltage | 4.07.2007 | Teresopolis
|
|
| Wygrana | 4-2 | Helio Dipp
|
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:40 | Floripa Fight 3 | 10.03.2007 | Florianópolis
|
|
| Wygrana | 3-2 | Claudio Mattos
|
Poddanie (skrętówka) | 1 | 4:58 | Storm Samurai 12 | 25.11.2006 | Kurytyba
|
|
| Przegrana | 2-2 | Arthur Cesar Jacintho
|
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | Rio MMA Challenger 2 | 21.06.2006 | Rio de Janeiro
|
|
| Wygrana | 2-1 | Renan Moraes
|
Poddanie (dźwignia prosta na staw łociowy) | 1 | Gold Fighters Championship 1 | 20.05.2006 | Rio de Janeiro
|
||
| Wygrana | 1-1 | Bruno Bastos
|
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | Floripa Fight 2 | 29.04.2006 | Florianópolis
|
|
| Przegrana | 0-1 | Leandro Silva
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Banni Fight Combat 2 | 10.05.2004 | Brasília
|
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Statystyki i rekord Palharesa na sherdog.com. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
- ↑ a b c Profil Rousimara Palharesa na bjjheroes.com. [dostęp 2017-09-12]. (ang.).
- ↑ KSW 36: Najniebezpieczniejszy zawodnik MMA na świecie rywalem Materli! – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
- ↑ Rousimar Palhares Suspended 90 Days for UFC 111 Submission of Tomasz Drwal – MMAFrenzy.com [online], mmafrenzy.com [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-12].
- ↑ Rousimar Palhares and Joey Beltran suspended following positive drug test at UFC on FX 6 – The MMA Report Podcast [online], themmareport.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
- ↑ Zuffa Statement on Rousimar Palhares | UFC ® – News [online], ufc.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
- ↑ The Trouble with Rousimar Palhares | Bleacher Report [online], bleacherreport.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
- ↑ Bartłomiej Stachura: Rousimar Palhares podpisał kontrakt z Fight Nights. 2017-03-17. [dostęp 2017-09-12]. (pol.).
- ↑ Bartłomiej Stachura: Rosyjski Związek MMA zmienia werdykt walki Rousimara Palharesa z Shamilem Amirovem. 2017-09-12. [dostęp 2017-09-12]. (pol.).