Sławomir Owczarek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Owczarek
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1963
Wieluń

Przebieg służby
Lata służby

od 1983

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

20 pappanc, AON, ŚOW
23 BA, PKW Syria, AON
5 pa, PKW Afganistan
• AON
DG RSZ

Stanowiska

• d-ca pl, bat. w pappanc
• st. oficer w WRiA OW
• dowódca dywizjonu w BA
• szef wydziału PKW Syria
• szef sztabu w BA
• dowódca pułku artylerii
• z-ca d-cy PKW Afgan.
• szef oddziału szkol. – z-ca szefa zarządu WRiA IWL
• szef zarządu WRiA IWL DG RSZ
• Inspektor RW DG RSZ

Główne wojny i bitwy

UNDOF, ISAF

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Wojskowy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Gwiazda Afganistanu Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Medal „Milito Pro Christo” Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie”
Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych

Sławomir Paweł Owczarek (ur. 6 grudnia 1963 w Wieluniu) – generał dywizji Wojska Polskiego; dowódca 5 Pułku Artylerii w latach 2007–2013; Inspektor Rodzajów Wojsk Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych od 2017.

Przebieg służby wojskowej[edytuj | edytuj kod]

Sławomir Owczarek ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu i mianowany został na pierwszy stopień oficerski podporucznika. W 1987 rozpoczął zawodową służbę w 20 pułku przeciwpancernym w Pleszewie, gdzie objął stanowisko dowódcy plutonu. W roku 1990 wyznaczony na dowódcę baterii. W 1993 został skierowany na studia w Akademii Obrony Narodowej. W 1995 po ukończeniu studiów został skierowany do Wrocławia, gdzie rozpoczął służbę na stanowisku starszego oficera w szefostwie Wojsk Rakietowych i Artylerii Śląskiego Okręgu Wojskowego. W 2001 wyznaczony został na stanowisko dowódcy dywizjonu w 23 Brygadzie Artylerii w Bolesławcu[1]. W latach 2002–2003 pełnił służbę na stanowisku szefa wydziału w PKW Syria w misji pokojowej UNDOF na Wzgórzach Golan. 1 listopada 2005 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 23 BA[2].

W 2006 rozpoczął podyplomowe studia operacyjno – strategiczne w Akademii Obrony Narodowej, po ukończeniu których objął funkcję dowódcy 5 Pułku Artylerii w Sulechowie[3]. W 2007 został mianowany na stopień pułkownika. W latach 2010–2011 uczestniczył w realizacji zadań w ramach VIII zmiany PKW w Afganistanie na stanowisku zastępcy dowódcy kontyngentu[4] po których do roku 2013 dowodził 5 pułkiem artylerii. W tym samym roku został skierowany na podyplomowe studia polityki obronnej w AON. W 2014 objął obowiązki szefa oddziału szkolenia – zastępcy szefa zarządu Wojsk Rakietowych i Artylerii Inspektoratu Wojsk Lądowych Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych[5].

Od 1 grudnia 2015 sprawował służbę na stanowisku szefa zarządu Wojsk Rakietowych i Artylerii IWL DG RSZ[2][6]. 29 listopada 2016 postanowieniem prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 listopada 2016 nominowany był na stopień generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy[1]. 3 lipca 2017 decyzją Ministra Obrony Narodowej wyznaczony został na stanowisko Inspektora Rodzajów Wojsk DG RSZ[7]. 1 marca 2020 awansowany na stopień generała dywizji. Akt mianowania został mu wręczony przez prezydenta RP Andrzeja Dudy w trakcie obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”[8]. Absolwent studiów podyplomowych w Collegium Humanum[9], której działalność od 2020 stała się przedmiotem kontrowersji dotyczących kończenia na uczelni w szybkim tempie podyplomowych studiów MBA[10][11].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Awanse generalskie. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-04-19].
  2. a b c Gałecki 2017 ↓, s. 255.
  3. Wojsko da nam zarobić!. gazetalubuska.pl. [dostęp 2022-04-19].
  4. a b Awanse generalskie dla ośmiu oficerów. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2022-04-19].
  5. Nowy dowódca 23 pułku artylerii. istotne.pl. [dostęp 2022-04-19].
  6. Centralne obchody Święta Wojsk Rakietowych i Artylerii. wp.mil.pl. [dostęp 2022-04-19].
  7. Gałecki 2018 ↓, s. 172.
  8. Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl, 2020-03-01. [dostęp 2022-04-19].
  9. Nowe informacje o Collegium Humanum. Na liście generałowie i pułkownicy Wojska Polskiego. onet.pl. [dostęp 2024-03-07].
  10. Sylwester Ruszkiewicz, W sieci krąży nowa lista. Afera z Collegium Humanum nabiera tempa [online], wiadomosci.wp.pl, 11 marca 2024 [dostęp 2024-03-12] (pol.).
  11. Anna Dąbrowska: Collegium Humanum: afera dyplomowa. Mnie rektor proponował posadę wykładowczyni. polityka.pl, 8 marca 2024.
  12. Prezydent mianował na stopnie generalskie. prezydent.pl. [dostęp 2022-04-19].
  13. M.P. z 2017 r. poz. 31
  14. Postanowienie Prezydenta RP z dnia 21 stycznia 2021 r. o nadaniu odznaczeń. sip.lex.pl. [dostęp 2022-04-19].
  15. a b c d e f g h Inspektor Rodzajów Wojsk gen. dyw.Sławomir Owczarek. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2022-04-19].
  16. Postanowienie Prezydenta RP z dnia 2 października 2018 r. o nadaniu odznaczeń. infor.pl. [dostęp 2022-04-19].
  17. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Nr: 112.92.2016 z dnia 23 listopada 2016
  18. Artylerzyści z najwyższymi odznaczeniami regionalnymi. bydgoszcz.tvp.pl. [dostęp 2022-04-19].
  19. Jakuboszczak 2020 ↓, s. 22.
  20. Nagrody Benemerenti Ordynariatu Polowego [online], dgrsz.wp.mil.pl, 14 stycznia 2019 [dostęp 2022-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-15].
  21. Jakuboszczak 2020 ↓, s. 202.
  22. Uchwała Rady Miejskiej w Sulechowie z dnia 17 września 2013 r. w sprawie nadania godności "Honorowy Obywatel Gminy Sulechów". gmsulechow.peup.pl, 2013-09-17. [dostęp 2022-04-19]. (pol.).
  23. Honorowy obywatel gminy Sulechów. gazetalubuska.pl. [dostęp 2022-04-19]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]