SM UB-44
 Jednostka bliźniacza UB-44 – SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
31 lipca 1915 |
| Położenie stępki |
3 września 1915 |
| Wodowanie |
20 kwietnia 1916 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
11 maja 1916 |
| Los okrętu |
zaginął ok. 4 sierpnia 1916 w czasie podróży na Morze Czarne |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
36,13 metra |
| Szerokość |
3,2 metra |
| Zanurzenie |
3,7 metra |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM) 2 wały napędowe, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
6940 Mm przy 5 węzłach (pow.) |
| Uzbrojenie | |
| 4 torpedy, potem 6, działo kal. 5 cm SK L/40 | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × 500 mm (dziób) |
| Załoga |
23 osoby |
SM UB-44 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 246) w Bremie w roku 1916. Zwodowany 20 kwietnia, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 11 maja 1916 roku. Podczas służby, SM UB-44 odbył 2 patrole, w czasie których zatopił jeden statek[1].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Okręt SM UB-44[a] był dwudziestym czwartym z typu UB II, który był następcą typu UB I[2]. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 263 ton, zasięgu 6940 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[3]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma[4].
Służba[edytuj | edytuj kod]
11 maja 1916 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany porucznik marynarki (niem. Oberleutnant zur See) Franz Wäger, który wcześniej skutecznie dowodził okrętami SM UB-1, SM UC-7 i SM UB-18[5]. Okręt odbył dwa patrole po Morzu Śródziemnym. W czasie pierwszego na pozycji 34°38′N 26°58′E/34,633333 26,966667 storpedował i zatopił brytyjski parowiec „Moeris” o pojemności 3409 BRT. „Moeris” został zbudowany 1902 roku, w stoczni R. Thompson & Sons w Sunderland[6]. Statek, który płynął z Glasgow do Aleksandrii z ładunkiem drobnicowym, zatonął około 46 mil na południowy wschód od przylądka Sidero na Krecie[7].
SM UB-44 zaginął w czasie rejsu na Morze Czarne. Po wypłynięciu z Kotoru miał dotrzeć na półwysep Gallipoli w celu zaokrętowania pilota, który miał go przeprowadzić przez Dardanele. Okręt nigdy tam nie dotarł. Uważa się, że zaginął około 4 sierpnia 1916 roku, a wraz z nim cała załoga, której symboliczny grób znajduje się na cmentarzu wojennym w Heikendorf[8].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SM – Seiner Majestät.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 44. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 44. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
- ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- ↑ Franz Wäger, Oberleutnant zur See (Crew 4/07). [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
- ↑ SS Moeris (+1916). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI – Moeris. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
- ↑ Heikendorf (Möltenort), Landkreis Plön, Schleswig-Holstein: U-Boot-Ehrenmal Möltenort UB-44. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler. [dostęp 2017-03-27]. (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats from 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).