Pokój oliwski: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 17:14, 16 sty 2012

Pokój oliwski – traktat pokojowy pomiędzy Szwecją, a Polską podpisany 3 maja 1660 w Oliwie, kończący potop szwedzki. Zawarty został na terenie opactwa cystersów w Oliwie.

Historia

Traktat zawarty po negocjacjach, które ze strony polskiej prowadził wojewoda poznański Jan Leszczyński. Szwecję reprezentowali kanclerz Bengt Gabrielsson Oxenstierna i Magnus Gabriel De la Gardie. Na łagodnym stylu negocjacji zaważył wpływ, jaki na Polaków miała przychylna Szwedom dyplomacja francuska.

Pokój w Oliwie nie wprowadzał istotnych zmian granicznych w stosunku do linii rozejmowej sprzed walk:

Polska zrezygnowała z większej części Inflant wraz z Rygą zachowując tylko ich część (Łatgalię - południowo-wschodnią część Inflant)
Polska uznała suwerenność Prus Książęcych potwierdzając traktaty welawsko-bydgoskie z 1657 r.
Król Jan II Kazimierz zrzekł się pretensji do tronu szwedzkiego w imieniu swoim i swych następców.
Szwecja zobowiązała się dotrzymywać wolności handlu na Bałtyku
Szwecja zobowiązała się zwrócić zrabowane archiwa i biblioteki (czego później nie dopełniła).
Rzeczpospolita miała zapewnić protestantom w Prusach Królewskich tolerancję religijną, co z czasem Brandenburgia wykorzystała do ingerowania w sprawy wewnętrzne Rzeczypospolitej.

Ze strony polskiej pokój podpisał podkanclerzy koronny Mikołaj Prażmowski.

W tym samym czasie Szwecja walczyła z Rosją w Inflantach oraz z Danią w Norwegii i Bornholmie. Pierwszą wojnę zakończył pokój w Kardis; drugą - pokój w Kopenhadze.
Polska w tym czasie prowadziła jeszcze wojnę z Rosją i przygotowywała się do przeprowadzenia kampanii przeciwko wojskom rosyjskim Iwana Chowańskiego na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego (Bitwa pod Połonką), Wasyla Szeremietiewa na Ukrainie (Bitwa pod Cudnowem) oraz wojskom Chmielnickiego (Bitwa pod Słobodyszczami).

Linki zewnętrzne

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 == Historia ==
-[[Plik:Abbey of Oliva - Treaty of Oliva (3621).jpg|thumb|240px|left|Sala w [[Klasztor cystersów w Oliwie|klasztorze w Oliwie]], w której traktat został podpisany]]
+[[Plik:Abbey of Oliva - Treaty of Oliva (3621).jpg|thumb|240px|right|Sala w [[Klasztor cystersów w Oliwie|klasztorze w Oliwie]], w której traktat został podpisany]]
+[[Plik:Medal commemorating Peace of Oliva in 1660.PNG|170px|thumb|right|Medal wybity z okazji podpisania pokoju oliwskiego w 1660]]
 Traktat zawarty po negocjacjach, które ze strony polskiej prowadził [[Wojewodowie poznańscy i wielkopolscy|wojewoda poznański]] [[Jan Leszczyński]]. Szwecję reprezentowali kanclerz [[Bengt Gabrielsson Oxenstierna]] i [[Magnus Gabriel De la Gardie]]. Na łagodnym stylu negocjacji zaważył wpływ, jaki na Polaków miała przychylna Szwedom dyplomacja francuska.
+Pokój w Oliwie nie wprowadzał istotnych zmian granicznych w stosunku do linii rozejmowej sprzed walk:
-[[Plik:Medal commemorating Peace of Oliva in 1660.PNG|170px|thumb|right|Medal wybity z okazji podpisania pokoju oliwskiego w 1660]]
-Układ ten nie wprowadzał istotnych zmian granicznych w stosunku do linii rozejmowej sprzed walk: Polska zrezygnowała z większej części [[Inflanty|Inflant]] wraz z [[Ryga|Rygą]] zachowując tylko ich część ([[Łatgalia|Łatgalię]] - południowo-wschodnią część Inflant) oraz uznała suwerenność [[Brandenburgia-Prusy|Prus]] potwierdzając [[traktaty welawsko-bydgoskie]]. Król [[Jan II Kazimierz Waza|Jan II Kazimierz]] zrzekł się pretensji do tronu szwedzkiego w imieniu swoim i swych następców. Szwecja zobowiązała się dotrzymywać wolności handlu na [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]] oraz zwrócić (czego później nie dopełniła) zrabowane archiwa i biblioteki. Protestantom w Prusach Królewskich miano zapewnić [[tolerancja religijna|tolerancję religijną]], co z czasem [[Brandenburgia-Prusy|Brandenburgia]] wykorzystała do ingerowania w sprawy wewnętrzne [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]]. Ze strony polskiej pokój podpisał [[podkanclerzy koronny]] [[Mikołaj Prażmowski]].
+* Polska zrezygnowała z większej części [[Inflanty|Inflant]] wraz z [[Ryga|Rygą]] zachowując tylko ich część ([[Łatgalia|Łatgalię]] - południowo-wschodnią część Inflant)
+* Polska uznała suwerenność [[Prusy Książęce|Prus Książęcych]] potwierdzając [[traktaty welawsko-bydgoskie]] z 1657 r.
+* Król [[Jan II Kazimierz Waza|Jan II Kazimierz]] zrzekł się pretensji do tronu szwedzkiego w imieniu swoim i swych następców.
+* Szwecja zobowiązała się dotrzymywać wolności handlu na [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]]
+* Szwecja zobowiązała się zwrócić zrabowane archiwa i biblioteki (czego później nie dopełniła).
+* Rzeczpospolita miała zapewnić protestantom w Prusach Królewskich [[tolerancja religijna|tolerancję religijną]], co z czasem [[Brandenburgia-Prusy|Brandenburgia]] wykorzystała do ingerowania w sprawy wewnętrzne [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]].
+Ze strony polskiej pokój podpisał [[podkanclerzy koronny]] [[Mikołaj Prażmowski]].
-W tym samym czasie Szwecja walczyła z [[Rosja|Rosją]] w Inflantach oraz z [[Dania|Danią]] w [[Norwegia|Norwegii]] i [[Bornholm]]ie. Pierwszą wojnę zakończył [[pokój w Kardis]]; drugą - [[pokój w Kopenhadze]].
+W tym samym czasie Szwecja walczyła z [[Rosja|Rosją]] w Inflantach oraz z [[Dania|Danią]] w [[Norwegia|Norwegii]] i [[Bornholm]]ie. Pierwszą wojnę zakończył [[pokój w Kardis]]; drugą - [[pokój w Kopenhadze]]. <br />
+Polska w tym czasie prowadziła jeszcze [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojnę z Rosją]] i przygotowywała się do przeprowadzenia kampanii przeciwko wojskom rosyjskim Iwana Chowańskiego na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego ([[Bitwa pod Połonką]]), Wasyla Szeremietiewa na Ukrainie ([[Bitwa pod Cudnowem]]) oraz wojskom Chmielnickiego ([[Bitwa pod Słobodyszczami]]).
 == Linki zewnętrzne ==