Anklam: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Toponimia: merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 30: Linia 30:


== Toponimia ==
== Toponimia ==
Nazwa miasta ma pochodzenie [[język połabski|połabskie]], odosobowe, ''Tãglim'' oznacza dosłownie „Gród Taglima”<ref>Dieter Berger, ''Geographische Namen in Deutschland'', Dudenverlag, Mannheim 1993, s. 39.</ref>. W [[język polski|języku polskim]] rekonstruowana jako ''Nakło''<ref>S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca [http://www.halat.pl/atlas_slowianszczyzny_zach.jpg Mapa]</ref>, ''Tąglim''<ref>Kazimierz Ślaski, ''Przemiany etniczne na Pomorzu Zachodnim w rozwoju dziejowym'', Instytut Zachodni, Poznań 1954, s. 111.</ref> ''Tanglim''<ref>Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012</ref> lub ''Nakielec''<ref>Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [http://www.kolej.one.pl/mapy/1/1099510834.jpg]</ref>.
Nazwa miasta ma pochodzenie z [[język połabski|języka połabskiego]], odosobowe, ''Tãglim'' oznacza dosłownie „Gród Taglima”<ref>Dieter Berger, ''Geographische Namen in Deutschland'', Dudenverlag, Mannheim 1993, s. 39.</ref>.

W roku 1243 zapisano wzmiankę, że niejaki Tanchlim mianował [[wójt]]a miejskiego. Wynika z tego, że Tanchlim mógł być zasadźcą, który zorganizował miasto. W 1247 wzmiankowano, że miasto nazywa się ''Tanchlym'', a latach 1251 i 1264 jako ''Tanchlim'', natomiast w latach 1280 i 1283 jako ''Tanglim'' i w 1272 jako ''Tanclam''<ref>Heinrich Gottfried Gengler: ''Regesten und Urkunden zur Verfassungs- und Rechtsgeschichte der deutschen Städte im Mittelalter''. Erlangen 1863, [http://books.google.de/books?id=NdkcAAAAMAAJ&pg=PA47 S. 47]</ref>, a później w 1283 jako ''Anclem'', skąd wywodzi się już dzisiejsza nazwa zapisana po raz pierwszy w 1321 roku<ref name="Eichler">[[Ernst Eichler (Linguist)|Ernst Eichler]]: ''Städtenamenbuch der DDR''. Leipzig 1988, S. 41</ref>. Do 1902 roku często występował też zapis ''Anclam''.

W [[język polski|języku polskim]] nazwa rekonstruowana jest jako ''Tąglim''<ref>Kazimierz Ślaski, ''Przemiany etniczne na Pomorzu Zachodnim w rozwoju dziejowym'', Instytut Zachodni, Poznań 1954, s. 111.</ref> lub ''Tanglim''<ref>Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012</ref>, natomiast w starszych polskich publikacjach określane było też jako ''Nakło''<ref>S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca [http://www.halat.pl/atlas_slowianszczyzny_zach.jpg Mapa]</ref> lub jako ''Nakielec''<ref>Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [http://www.kolej.one.pl/mapy/1/1099510834.jpg]</ref>.


== Historia ==
== Historia ==

Wersja z 12:57, 25 kwi 2014

Anklam
Ilustracja
Rynek Miasta
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

Meklemburgia-Pomorze Przednie

Powiat

Vorpommern-Greifswald

Powierzchnia

56,57 km²

Wysokość

5 m n.p.m.

Populacja (31.12.2009)
• liczba ludności
• gęstość


13 537
239 os./km²

Nr kierunkowy

03971

Kod pocztowy

17389

Tablice rejestracyjne

OVP

Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:town}
Strona internetowa

Anklammiasto w północno-wschodnich Niemczech w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Vorpommern-Greifswald, nad rzeką Pianą. Do 3 września 2011 siedziba powiatu Ostvorpommern.

Toponimia

Nazwa miasta ma pochodzenie z języka połabskiego, odosobowe, Tãglim oznacza dosłownie „Gród Taglima”[1].

W roku 1243 zapisano wzmiankę, że niejaki Tanchlim mianował wójta miejskiego. Wynika z tego, że Tanchlim mógł być zasadźcą, który zorganizował miasto. W 1247 wzmiankowano, że miasto nazywa się Tanchlym, a latach 1251 i 1264 jako Tanchlim, natomiast w latach 1280 i 1283 jako Tanglim i w 1272 jako Tanclam[2], a później w 1283 jako Anclem, skąd wywodzi się już dzisiejsza nazwa zapisana po raz pierwszy w 1321 roku[3]. Do 1902 roku często występował też zapis Anclam.

W języku polskim nazwa rekonstruowana jest jako Tąglim[4] lub Tanglim[5], natomiast w starszych polskich publikacjach określane było też jako Nakło[6] lub jako Nakielec[7].

Historia

Miasto zostało założone w XIII w., a najstarsza wzmianka pochodzi z roku 1243. Od średniowiecza wchodziło w skład Księstwa Pomorskiego. Od 1283 należało do Hanzy, co przyczyniło się do jego rozwoju gospodarczego.

W czasie Wojny trzydziestoletniej w pobliskim Peenemünde 26 czerwca 1630 wylądowały wojska króla szwedzkiego Gustawa Adolfa rozpoczynając szwedzką okupację – po zakończeniu wojny pokojem westfalskim w 1648 miasto weszło w skład szwedzkiej prowincji Pomorze Szwedzkie. W 1720 pruska armia zajęła południową część miasta – północna pozostała szwedzka aż do roku 1815, kiedy to miasto na podstawie Traktatu wiedeńskiego w całości znalazło się w rękach pruskich.

W 1943 część miasta została zniszczona przez amerykański nalot na ulokowaną nieopodal fabrykę koncernu Arado. Podczas walk w 1945 miasto zostało zniszczone w 80%. W latach 1949-1990 należało do NRD. W 1989 miało około 21,3 tys. mieszkańców, po zjednoczeniu Niemiec i związanych z tym zmian gospodarczych liczba drastycznie spadła i wynosi dziś 14,342 (2006).

1 stycznia 2010 do miasta przyłączono gminę Pelsin.

Osoby urodzone w Anklam

Anklam znane jest przede wszystkim jako miejsce urodzin Otto Lilienthala, pioniera lotnictwa i konstruktora pierwszych szybowców.

Komunikacja

W mieście znajduje się stacja kolejowa.

Współpraca międzynarodowa

Miasto posiada umowy partnerskie z:[8]

  1. Dieter Berger, Geographische Namen in Deutschland, Dudenverlag, Mannheim 1993, s. 39.
  2. Heinrich Gottfried Gengler: Regesten und Urkunden zur Verfassungs- und Rechtsgeschichte der deutschen Städte im Mittelalter. Erlangen 1863, S. 47
  3. Ernst Eichler: Städtenamenbuch der DDR. Leipzig 1988, S. 41
  4. Kazimierz Ślaski, Przemiany etniczne na Pomorzu Zachodnim w rozwoju dziejowym, Instytut Zachodni, Poznań 1954, s. 111.
  5. Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012
  6. S. Kozierowski, 1934. Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. Poznań: Nauka i Praca Mapa
  7. Koleje Pomorza Przyodrzańskiego 1:1 000 000 Dyr. Okręg. Kolei Państw. w Szczecinie, 1946 [1]
  8. Miasta partnerskie (niem.)