Pokucie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 10: Linia 10:


[[Karpaty Wschodnie]] (w tym i Pokucie) w Europie rozsławił m.in. [[Oskar Kolberg]] – polski etnograf, folklorysta i kompozytor, który w 1880 roku był współorganizatorem wielkiej wystawy etnograficznej w [[Kołomyja|Kołomyi]]. Udział w niej wziął sam cesarz [[Franciszek Józef I|Franciszek Józef]]. Znaczenie Pokucia doceniła i wiedzę o nich udostępniła czytelnikom na zachodzie także angielska pisarka [[Ménie Muriel Dowie]], która w 1890 odbyła podróż na Pokucie i [[Huculszczyzna|Huculszczyznę]], a następnie sporządziła pisemną relację z podróży, która cieszyła się bardzo dużą popularnością i była wielokrotnie wznawiana.
[[Karpaty Wschodnie]] (w tym i Pokucie) w Europie rozsławił m.in. [[Oskar Kolberg]] – polski etnograf, folklorysta i kompozytor, który w 1880 roku był współorganizatorem wielkiej wystawy etnograficznej w [[Kołomyja|Kołomyi]]. Udział w niej wziął sam cesarz [[Franciszek Józef I|Franciszek Józef]]. Znaczenie Pokucia doceniła i wiedzę o nich udostępniła czytelnikom na zachodzie także angielska pisarka [[Ménie Muriel Dowie]], która w 1890 odbyła podróż na Pokucie i [[Huculszczyzna|Huculszczyznę]], a następnie sporządziła pisemną relację z podróży, która cieszyła się bardzo dużą popularnością i była wielokrotnie wznawiana.

== Geografia ==
Teren Pokucia charakteryzuje się wspólnymi cechami geograficzno-fizycznymi i tworzy kształt trójkąta, którego ramiona boczne tworzy rzeka Czeremosz oraz pasma Gorganów i Czarnohory, a podstawę kotlina z Czarnym Lasem zwana z czasem stanisławowską<ref>{{Cytuj|tytuł=Instytut Historii Sztuki <Krakau> [Hrsg.]: Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej (2.1996)|czasopismo=digi.ub.uni-heidelberg.de|data dostępu=2016-09-27|opublikowany=digi.ub.uni-heidelberg.de|url=http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/skw1996/0457?sid=2c1eb70d8bde66653b23d0ee2a80832a}}</ref>.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 19: Linia 22:
* {{SgKP|VIII|550|Pokucie}}
* {{SgKP|VIII|550|Pokucie}}
* [http://top.turystyka.pl/?s=galeria&id=439 współczesne zdjęcia z Pokucia]
* [http://top.turystyka.pl/?s=galeria&id=439 współczesne zdjęcia z Pokucia]

{{Przypisy}}
{{Commonscat|Pokuttya}}
{{Commonscat|Pokuttya}}



Wersja z 09:27, 27 wrz 2016

Mapa Księstwa Mołdawii wraz z Pokuciem za Stefana Wielkiego
Mapa Polski pd-wsch wykonana przez Beauplana na polecenie Władysława IV
Pierwsza wystawa etnograficzna z roku 1880

Pokucie (ukr. Покуття, rum. Pocuţia) – kraina historyczna, leżąca nad górnym Prutem, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Południowa część Rusi Czerwonej. Nazwa pochodzi od stolicy regionu – Kut nad Czeremoszem.

Historia

W 1349 roku przyłączone do Królestwa Polskiego przez Kazimierza Wielkiego jako część Księstwa halicko-włodzimierskiego. Przez Władysława Jagiełłę przekazane Piotrowi I po jego hołdzie lennym, jako zastaw za pożyczkę, wziętą na wojnę z krzyżakami. W XVI wieku było terenem spornym Polski i Mołdawii. Spór został ostatecznie rozstrzygnięty, a Pokucie przyłączone do Polski w 1531 roku, po zwycięskiej bitwie hetmana wielkiego koronnego Jana Tarnowskiego pod Obertynem.

W 1772 roku, po I rozbiorze Polski, Pokucie znalazło się pod panowaniem austriackim, po upadku Austro-Węgier w konsekwencji I wojny światowej od 1 listopada 1918 roku w składzie Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Zajęte (24–27 V 1919) czasowo przez armię rumuńską, latem 1919 przekazane Wojsku Polskiemu. Przyznane Polsce decyzją Rady Ambasadorów Ententy w marcu 1923. Po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 okupowane przez Armię Czerwoną i anektowane w październiku 1939 przez ZSRR. Od sierpnia 1945 w granicach ZSRR (jako część Ukraińskiej SRR), po 1991 roku część niepodległej Ukrainy.

Karpaty Wschodnie (w tym i Pokucie) w Europie rozsławił m.in. Oskar Kolberg – polski etnograf, folklorysta i kompozytor, który w 1880 roku był współorganizatorem wielkiej wystawy etnograficznej w Kołomyi. Udział w niej wziął sam cesarz Franciszek Józef. Znaczenie Pokucia doceniła i wiedzę o nich udostępniła czytelnikom na zachodzie także angielska pisarka Ménie Muriel Dowie, która w 1890 odbyła podróż na Pokucie i Huculszczyznę, a następnie sporządziła pisemną relację z podróży, która cieszyła się bardzo dużą popularnością i była wielokrotnie wznawiana.

Geografia

Teren Pokucia charakteryzuje się wspólnymi cechami geograficzno-fizycznymi i tworzy kształt trójkąta, którego ramiona boczne tworzy rzeka Czeremosz oraz pasma Gorganów i Czarnohory, a podstawę kotlina z Czarnym Lasem zwana z czasem stanisławowską[1].

Zobacz też

Linki zewnętrzne