Piotrówka (Radom): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
l
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 4: Linia 4:
'''Grodzisko „Piotrówka”''' - średniowieczne [[Grodzisko (archeologia)|grodzisko]] na terenie dzisiejszego [[Radom]]ia. Obiekt jest częścią [[Szlak turystyczny "Zabytki Radomia"|szlaku turystycznego ''Zabytki Radomia'']]<ref>{{Cytuj stronę|url = http://web.archive.org/web/20161011013245/http://cit.radom.pl/zabytki/opis.html | tytuł = Szlak Turystyczny Zabytki Radomia |opublikowany = Centrum Informacji Turystycznej w Radomiu |data =|data dostępu =}}</ref>.
'''Grodzisko „Piotrówka”''' - średniowieczne [[Grodzisko (archeologia)|grodzisko]] na terenie dzisiejszego [[Radom]]ia. Obiekt jest częścią [[Szlak turystyczny "Zabytki Radomia"|szlaku turystycznego ''Zabytki Radomia'']]<ref>{{Cytuj stronę|url = http://web.archive.org/web/20161011013245/http://cit.radom.pl/zabytki/opis.html | tytuł = Szlak Turystyczny Zabytki Radomia |opublikowany = Centrum Informacji Turystycznej w Radomiu |data =|data dostępu =}}</ref>.


Grodzisko powstało w wyniku potrzeb strategicznych, celem strzeżenia brodu na rzece [[Mleczna (dopływ Radomki)|Mlecznej]] i bagniskach, jak również z potrzeb społeczno-ekonomicznych. [[Radom]] był wówczas ważnym ośrodkiem osadniczym, znajdującym się pod władzą możnowładczego Włodyki, a potem siedzibą [[kasztelania|kasztelanii]], która strzegła państwa przed najeźdźcami ze wschodu i północnego wschodu ([[Jaćwingowie]], [[Litwini]], [[Tatarzy]]).
Grodzisko powstało w wyniku potrzeb strategicznych, celem strzeżenia brodu na rzece [[Mleczna (dopływ Radomki)|Mlecznej]] i bagniskach, jak również z potrzeb społeczno-ekonomicznych. [[Radom]] był wówczas ważnym ośrodkiem osadniczym, znajdującym się pod władzą możnowładczego władyki, a potem siedzibą [[kasztelania|kasztelanii]], która strzegła państwa przed najeźdźcami ze wschodu i północnego wschodu ([[Jaćwingowie]], [[Litwini]], [[Tatarzy]]).


Według dawniejszych poglądów pierwotny gród był mały i miał ok. 80-85 m średnicy. Był on systematycznie rozbudowywany (XI w.). Otrzymał nowy pierścień umocnień i osiągnął powierzchnię 1,4 [[ha]]. Miał kształt zbliżony do koła, otoczony był [[fosa|fosą]] zasilaną wodą ze źródeł, której brzegi umocnione zostały konstrukcjami skrzyń wypełnionych [[glina|gliną]], a wał pierścienia obronnego miał 11 m szerokości u podstawy oraz około 8-9 m wysokości i wzmocniony był okładziną z kamieni polnych. Do grodu prowadziła droga przez bagnisko, wymoszczona balami dębowymi.
Według dawniejszych poglądów pierwotny gród był mały i miał ok. 80-85 m średnicy. Był on systematycznie rozbudowywany (XI w.). Otrzymał nowy pierścień umocnień i osiągnął powierzchnię 1,4 [[ha]]. Miał kształt zbliżony do koła, otoczony był [[fosa|fosą]] zasilaną wodą ze źródeł, której brzegi umocnione zostały konstrukcjami skrzyń wypełnionych [[glina|gliną]], a wał pierścienia obronnego miał 11 m szerokości u podstawy oraz około 8-9 m wysokości i wzmocniony był okładziną z kamieni polnych. Do grodu prowadziła droga przez bagnisko, wymoszczona balami dębowymi.
Linia 12: Linia 12:
W dolinie Mlecznej istniały jeszcze co najmniej trzy osady: rolnicza, produkcyjna (wytop [[żelazo|żelaza]]) i handlowa (Plac Staromiejski wokół kościoła św. Wacława). Po powodzi osada rolnicza przeniesiona została w inne miejsce (czasowy zanik śladów osadnictwa nad Mleczną pod kilkudziecięciocentymetrową warstwą osadów rzecznych i jednoczesne pojawienie się osady w rejonie ul. Przechodniej i Limanowskiego). Mało znane są ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego, zniszczone zabudową ulic Wacława i ul. Piotrówka. Śmiało można mówić o wczesnośredniowiecznym kompleksie osadniczym Radomia przed nową lokacją miasta Kazimierzowskiego (zbudowane na surowym korzeniu ok 700 m dalej w XIV w.).
W dolinie Mlecznej istniały jeszcze co najmniej trzy osady: rolnicza, produkcyjna (wytop [[żelazo|żelaza]]) i handlowa (Plac Staromiejski wokół kościoła św. Wacława). Po powodzi osada rolnicza przeniesiona została w inne miejsce (czasowy zanik śladów osadnictwa nad Mleczną pod kilkudziecięciocentymetrową warstwą osadów rzecznych i jednoczesne pojawienie się osady w rejonie ul. Przechodniej i Limanowskiego). Mało znane są ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego, zniszczone zabudową ulic Wacława i ul. Piotrówka. Śmiało można mówić o wczesnośredniowiecznym kompleksie osadniczym Radomia przed nową lokacją miasta Kazimierzowskiego (zbudowane na surowym korzeniu ok 700 m dalej w XIV w.).


Odkrycia wykopaliskowe wskazują, że Radom i jego okolice noszą ślady osadnictwa, począwszy od schyłkowego [[paleolit]]u (12 000-8000 l. [[p.n.e.]]), aż do okresu wczesnopiastowskiego (X-XII w. n.e.). Odkryte z tego okresu zabytki kultury materialnej reprezentują m.in. [[kultura ceramiki sznurowej|kulturę ceramiki sznurowej]] i [[Kultura pucharów lejkowatych|pucharów lejkowatych]]. Na wspomnianych obszarach w epokach [[Epoka brązu|brązu]] (1700- 700 r. p.n.e.) i żelaza (700 r. p.n.e.- 500 n.e.) powstały osiedla przed-słowiańskie, pozostające pod wpływem [[kultura łużycka|kultury łużyckiej]] (1200 r. p.n.e.- 400 r. p.n.e.), [[Kultura grobów kloszowych|kultury Grobów Podkloszowych]] i [[Kultura przeworska|kultury Przeworskiej]].
Tereny te badane były archeologicznie podczas 10 letniej misji PAN na przełomie lat 50 i 60, oraz podczas szeregu badań ratunkowych do końca lat 70 XX wieku. Kolejny etap badań trwał od r. 2009<ref>[http://mojradom.pl/content/view/11837/ Promocja publikacji o Piotrówce, Mój Radom, 2.04.2013]</ref><ref>[http://www.rekord24.pl/24news/radom/byl_sobie_grodek,5429,1,0.html Nieznany gródek na Piotrówce, rekord24.pl, 12.07.2013]</ref> do 27.08.2013. W tym roku wygasa umowa między Urzędem Miasta a PAN, dotycząca współpracy przy badaniach archeologicznych. Toczą się rozmowy na temat jej kontynuacji<ref>[http://wyborcza.pl/1,75476,14498812,Denary_Lokietka__czaszka_po_trepanacji__Zbadali_Piotrowke.html Denary Łokietka, czaszka po trepanacji. Zbadali Piotrówkę. Gazeta Wyborcza, 26.08.2013]</ref>.

Odkrycia wykopaliskowe wskazują, że Radom i jego okolice noszą ślady osadnictwa, począwszy od schyłkowego [[paleolit]]u (12 000-8000 l. [[p.n.e.]]), aż do okresu wczesnopiastowskiego (X-XII w. n.e.). Odkryte z tego okresu zabytki kultury materialnej reprezentują m.in. [[kultura ceramiki sznurowej|kulturę ceramiki sznurowej]] i [[Kultura pucharów lejkowatych|pucharów lejkowatych]]. Na wspomnianych obszarach w epokach [[Epoka brązu|brązu]] (1700- 700 r. p.n.e.) i żelaza (700 r. p.n.e.- 500 n.e.) powstały osiedla przed-słowiańskie, pozostające pod wpływem [[kultura łużycka|kultury łużyckiej]] (1200 r. p.n.e.- 400 r. p.n.e.), [[Kultura grobów kloszowych|kultury Grobów Podkloszowych]] i [[Kultura przeworska|kultury Przeworskiej]].


Pod koniec Okresu Wpływów Rzymskich i w Okresie Wędrówek Ludów następuje hiatus kulturowy aż do pojawienia się Słowian na początku VI w. n.e. Proces osadnictwa kontynuowany był aż do czasów pojawienia się stałych osad słowiańskich w okresie wczesnośredniowiecznym (600-1200 n.e.).
Pod koniec Okresu Wpływów Rzymskich i w Okresie Wędrówek Ludów następuje hiatus kulturowy aż do pojawienia się Słowian na początku VI w. n.e. Proces osadnictwa kontynuowany był aż do czasów pojawienia się stałych osad słowiańskich w okresie wczesnośredniowiecznym (600-1200 n.e.).


Gród radomski stanowił ważny ośrodek administracyjny i handlowy na pograniczu [[Małopolska|Małopolski]] i [[Mazowsze|Mazowsza]], będący siedzibą kasztelanii, obejmującej tereny nad [[Radomka|Radomką]] oraz [[Iłżanka|Iłżanką]].
Gród radomski stanowił ważny ośrodek administracyjny i handlowy na pograniczu [[Małopolska|Małopolski]] i [[Mazowsze|Mazowsza]], będący siedzibą kasztelanii, obejmującej tereny nad [[Radomka|Radomką]] oraz [[Iłżanka|Iłżanką]]. Analiza monet znalezionych podczas prac archeologicznych wskazuje, że gród był związany z południową czyli małopolską strefą ekonomiczną<ref>{{Cytuj|autor=Mateusz Bogucki|tytuł=Przynależność terytorialno-ekonomiczna średniowiecznego Radomia w świetle źródeł numizmatycznych|czasopismo=Ziemia niczyja - ziemia nieznana. Schyłek starożytności i średniowiecze na ziemiach między Wisła a Pilicą, Radom. Korzenie miasta i regionu 4, Radom 2013|data dostępu=2017-10-02|url=https://www.academia.edu/6571476/Przynale%C5%BCno%C5%9B%C4%87_terytorialno-ekonomiczna_%C5%9Bredniowiecznego_Radomia_w_%C5%9Bwietle_%C5%BAr%C3%B3de%C5%82_numizmatycznych|język=en}}</ref>.


Na terenie grodziska przez kilkaset lat istniał [[Kościół św. Piotra w Radomiu|Kościół św. Piotra]]. Przez pewien czas funkcjonował też [[Cmentarz na Piotrówce w Radomiu|cmentarz]].
Na terenie grodziska przez kilkaset lat istniał [[Kościół św. Piotra w Radomiu|Kościół św. Piotra]]. Przez pewien czas funkcjonował też [[Cmentarz na Piotrówce w Radomiu|cmentarz]].

Tereny te badane były archeologicznie podczas 10 letniej misji PAN na przełomie lat 50 i 60, oraz podczas szeregu badań ratunkowych do końca lat 70 XX wieku. Kolejny etap badań trwał od r. 2009<ref>[http://mojradom.pl/content/view/11837/ Promocja publikacji o Piotrówce, Mój Radom, 2.04.2013]</ref><ref>[http://www.rekord24.pl/24news/radom/byl_sobie_grodek,5429,1,0.html Nieznany gródek na Piotrówce, rekord24.pl, 12.07.2013]</ref> do 27.08.2013. W tym roku wygasa umowa między Urzędem Miasta a PAN, dotycząca współpracy przy badaniach archeologicznych. Toczą się rozmowy na temat jej kontynuacji<ref>[http://wyborcza.pl/1,75476,14498812,Denary_Lokietka__czaszka_po_trepanacji__Zbadali_Piotrowke.html Denary Łokietka, czaszka po trepanacji. Zbadali Piotrówkę. Gazeta Wyborcza, 26.08.2013]</ref>.


W niedługiej przyszłości tereny te stanowić będą Park Kulturowy Doliny Mlecznej.
W niedługiej przyszłości tereny te stanowić będą Park Kulturowy Doliny Mlecznej.
Linia 30: Linia 30:
* Michał Bugaj, ''Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Radomiu - uwagi na temat ochrony i prezentacji dziedzictwa archeologicznego'', Warszawa 2012. https://www.academia.edu/5586239/Wczesnosredniowieczny_zespol_osadniczy_w_Radomiu..
* Michał Bugaj, ''Wczesnośredniowieczny zespół osadniczy w Radomiu - uwagi na temat ochrony i prezentacji dziedzictwa archeologicznego'', Warszawa 2012. https://www.academia.edu/5586239/Wczesnosredniowieczny_zespol_osadniczy_w_Radomiu..
* Maciej Trzeciecki, Projekt "Park kulturowy Stary Radom" - badania Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w latach 2009-2012, Radom 2013. https://www.academia.edu/10132435/Projekt_Park_Kulturowy_Stary_Radom_badania_Instytutu_Archeologii_i_Etnologii_PAN_w_latach_2009-2012_Old_Radom_Culture_Park_project_-_research_made_by_the_Institute_of_Archaeology_and_Ethnology_Polish_Academy_of_Sciences_from_2009_to_2012_
* Maciej Trzeciecki, Projekt "Park kulturowy Stary Radom" - badania Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w latach 2009-2012, Radom 2013. https://www.academia.edu/10132435/Projekt_Park_Kulturowy_Stary_Radom_badania_Instytutu_Archeologii_i_Etnologii_PAN_w_latach_2009-2012_Old_Radom_Culture_Park_project_-_research_made_by_the_Institute_of_Archaeology_and_Ethnology_Polish_Academy_of_Sciences_from_2009_to_2012_
* https://www.academia.edu/6571476/Przynale%C5%BCno%C5%9B%C4%87_terytorialno-ekonomiczna_%C5%9Bredniowiecznego_Radomia_w_%C5%9Bwietle_%C5%BAr%C3%B3de%C5%82_numizmatycznych


{{commonscat|Radom Piotrówka|grodzisko Piotrówka}}
{{commonscat|Radom Piotrówka|grodzisko Piotrówka}}

Wersja z 13:35, 2 paź 2017

Grodzisko „Piotrówka”
Wykopaliska archeologiczne na Piotrówce

Grodzisko „Piotrówka” - średniowieczne grodzisko na terenie dzisiejszego Radomia. Obiekt jest częścią szlaku turystycznego Zabytki Radomia[1].

Grodzisko powstało w wyniku potrzeb strategicznych, celem strzeżenia brodu na rzece Mlecznej i bagniskach, jak również z potrzeb społeczno-ekonomicznych. Radom był wówczas ważnym ośrodkiem osadniczym, znajdującym się pod władzą możnowładczego władyki, a potem siedzibą kasztelanii, która strzegła państwa przed najeźdźcami ze wschodu i północnego wschodu (Jaćwingowie, Litwini, Tatarzy).

Według dawniejszych poglądów pierwotny gród był mały i miał ok. 80-85 m średnicy. Był on systematycznie rozbudowywany (XI w.). Otrzymał nowy pierścień umocnień i osiągnął powierzchnię 1,4 ha. Miał kształt zbliżony do koła, otoczony był fosą zasilaną wodą ze źródeł, której brzegi umocnione zostały konstrukcjami skrzyń wypełnionych gliną, a wał pierścienia obronnego miał 11 m szerokości u podstawy oraz około 8-9 m wysokości i wzmocniony był okładziną z kamieni polnych. Do grodu prowadziła droga przez bagnisko, wymoszczona balami dębowymi.

Według najnowszych badań archeologicznych, prowadzonych przez naukowców z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN, wały wzniesiono na tzw. surowym korzeniu w jednym czasie i zamykały one od razu obszar ok. 1,5 ha[2].

W dolinie Mlecznej istniały jeszcze co najmniej trzy osady: rolnicza, produkcyjna (wytop żelaza) i handlowa (Plac Staromiejski wokół kościoła św. Wacława). Po powodzi osada rolnicza przeniesiona została w inne miejsce (czasowy zanik śladów osadnictwa nad Mleczną pod kilkudziecięciocentymetrową warstwą osadów rzecznych i jednoczesne pojawienie się osady w rejonie ul. Przechodniej i Limanowskiego). Mało znane są ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego, zniszczone zabudową ulic Wacława i ul. Piotrówka. Śmiało można mówić o wczesnośredniowiecznym kompleksie osadniczym Radomia przed nową lokacją miasta Kazimierzowskiego (zbudowane na surowym korzeniu ok 700 m dalej w XIV w.).

Odkrycia wykopaliskowe wskazują, że Radom i jego okolice noszą ślady osadnictwa, począwszy od schyłkowego paleolitu (12 000-8000 l. p.n.e.), aż do okresu wczesnopiastowskiego (X-XII w. n.e.). Odkryte z tego okresu zabytki kultury materialnej reprezentują m.in. kulturę ceramiki sznurowej i pucharów lejkowatych. Na wspomnianych obszarach w epokach brązu (1700- 700 r. p.n.e.) i żelaza (700 r. p.n.e.- 500 n.e.) powstały osiedla przed-słowiańskie, pozostające pod wpływem kultury łużyckiej (1200 r. p.n.e.- 400 r. p.n.e.), kultury Grobów Podkloszowych i kultury Przeworskiej.

Pod koniec Okresu Wpływów Rzymskich i w Okresie Wędrówek Ludów następuje hiatus kulturowy aż do pojawienia się Słowian na początku VI w. n.e. Proces osadnictwa kontynuowany był aż do czasów pojawienia się stałych osad słowiańskich w okresie wczesnośredniowiecznym (600-1200 n.e.).

Gród radomski stanowił ważny ośrodek administracyjny i handlowy na pograniczu Małopolski i Mazowsza, będący siedzibą kasztelanii, obejmującej tereny nad Radomką oraz Iłżanką. Analiza monet znalezionych podczas prac archeologicznych wskazuje, że gród był związany z południową czyli małopolską strefą ekonomiczną[3].

Na terenie grodziska przez kilkaset lat istniał Kościół św. Piotra. Przez pewien czas funkcjonował też cmentarz.

Tereny te badane były archeologicznie podczas 10 letniej misji PAN na przełomie lat 50 i 60, oraz podczas szeregu badań ratunkowych do końca lat 70 XX wieku. Kolejny etap badań trwał od r. 2009[4][5] do 27.08.2013. W tym roku wygasa umowa między Urzędem Miasta a PAN, dotycząca współpracy przy badaniach archeologicznych. Toczą się rozmowy na temat jej kontynuacji[6].

W niedługiej przyszłości tereny te stanowić będą Park Kulturowy Doliny Mlecznej.

  1. Szlak Turystyczny Zabytki Radomia. Centrum Informacji Turystycznej w Radomiu.
  2. Nieznany gródek na Piotrówce, rekord24.pl, 12.07.2013
  3. Mateusz Bogucki, Przynależność terytorialno-ekonomiczna średniowiecznego Radomia w świetle źródeł numizmatycznych, „Ziemia niczyja - ziemia nieznana. Schyłek starożytności i średniowiecze na ziemiach między Wisła a Pilicą, Radom. Korzenie miasta i regionu 4, Radom 2013” [dostęp 2017-10-02] (ang.).
  4. Promocja publikacji o Piotrówce, Mój Radom, 2.04.2013
  5. Nieznany gródek na Piotrówce, rekord24.pl, 12.07.2013
  6. Denary Łokietka, czaszka po trepanacji. Zbadali Piotrówkę. Gazeta Wyborcza, 26.08.2013

Bibliografia