Elektorat Saksonii: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Bortak42 (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 88: Linia 88:
Powstało silne państwo, obejmujące Saksonię, [[Turyngia|Turyngię]] (której obszar Wettynowie opanowali w [[1264]] roku) oraz [[Saksonia-Anhalt|Saksonię-Anhalt]], którego władcy byli [[Elektorzy Rzeszy|elektorami]]. Mimo że państwo znajdowało się dość daleko od centrum dawnej Saksonii było ono zwane Górną Saksonią, a z czasem po prostu Saksonią.
Powstało silne państwo, obejmujące Saksonię, [[Turyngia|Turyngię]] (której obszar Wettynowie opanowali w [[1264]] roku) oraz [[Saksonia-Anhalt|Saksonię-Anhalt]], którego władcy byli [[Elektorzy Rzeszy|elektorami]]. Mimo że państwo znajdowało się dość daleko od centrum dawnej Saksonii było ono zwane Górną Saksonią, a z czasem po prostu Saksonią.


W [[1485]] roku dynastia Wettynów podzieliła się na dwie linie (ernestyńską, która zachowała prawa elektorskie, i albertyńską). Spowodowało to oddzielenie obecnej Turyngii od reszty państwa. Mimo to znaczenie rządzonej przez linię albertyńską zmniejszonej Saksonii wzrosło, zwłaszcza po odzyskaniu w [[1547]] roku praw elektorskich. W roku [[1635]] Saksonia wzmocniła się o [[Łużyce]]. W latach [[1697]]-[[1763]] kraj pozostawał w [[Unia personalna|unii personalnej]] z [[Polska|Polską]] (zobacz: [[August II Mocny]] i [[August III Sas|August III]]). W [[XVIII wiek]]u Saksonia była ważnym ośrodkiem kulturowym, ale została spustoszona w wyniku wojen (m.in. [[III wojna północna|wojny północnej]]).
W [[1485]] roku dynastia Wettynów podzieliła się na dwie linie (ernestyńską, która zachowała prawa elektorskie, i albertyńską). Spowodowało to oddzielenie obecnej Turyngii od reszty państwa. Mimo to znaczenie rządzonej przez linię albertyńską zmniejszonej Saksonii wzrosło, zwłaszcza po odzyskaniu w [[1547]] roku praw elektorskich. Po [[Pokój w Pradze (1635)|Pokoju w Pradze w 1635 roku]] Saksonia została powiększona o [[Łużyce]] nadane jako dziedziczne lenno Wettynów, co potwierdził [[Pokój westfalski]]. W latach [[1697]]-[[1763]] kraj pozostawał w [[Unia personalna|unii personalnej]] z [[Polska|Polską]] (zobacz: [[August II Mocny]] i [[August III Sas|August III]]). W [[XVIII wiek]]u Saksonia była ważnym ośrodkiem kulturowym, ale została spustoszona w wyniku wojen (m.in. [[III wojna północna|wojny północnej]]).


Po upadku Cesarstwa w 1806 roku, Wettynowie przyjęli tytuł [[Królestwo Saksonii|króla Saksonii]].
Po upadku Cesarstwa w 1806 roku, Wettynowie przyjęli tytuł [[Królestwo Saksonii|króla Saksonii]].

Wersja z 14:47, 31 sty 2018

Elektorat Saksonii
Kurfürstentum Sachsen
1356–1806
Flaga
Herb
Flaga Herb
Stolica

Wittenberga (1356-1547)
Miśnia (1423-1464)
Drezno (1464-1806)

Ustrój polityczny

monarchia absolutna

Typ państwa

elektorat

Głowa państwa

Elektor Saksonii Fryderyk August I

Status terytorium

elektorat

Podniesiony do rangi królestwa

1806

Mapa

Elektorat Saksonii (niem. Kurfürstentum Sachsen lub Kursachsen), czasem nazywany Górną Saksonią był niezależnym elektoratem Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Utworzony został przez cesarza Karola IV na mocy Złotej Bulli podnosząc rangę księstwa Saksonii-Wittenberg do elektoratu.

Historia

Po wygaśnięciu dynastii askańskiej w 1423, Elektorat Saksonii został nadany jako lenno Margrabiom Miśnii z dynastii Wettynów, którzy przenieśli swoją siedzibę nad Łabę, do Drezna.

Powstało silne państwo, obejmujące Saksonię, Turyngię (której obszar Wettynowie opanowali w 1264 roku) oraz Saksonię-Anhalt, którego władcy byli elektorami. Mimo że państwo znajdowało się dość daleko od centrum dawnej Saksonii było ono zwane Górną Saksonią, a z czasem po prostu Saksonią.

W 1485 roku dynastia Wettynów podzieliła się na dwie linie (ernestyńską, która zachowała prawa elektorskie, i albertyńską). Spowodowało to oddzielenie obecnej Turyngii od reszty państwa. Mimo to znaczenie rządzonej przez linię albertyńską zmniejszonej Saksonii wzrosło, zwłaszcza po odzyskaniu w 1547 roku praw elektorskich. Po Pokoju w Pradze w 1635 roku Saksonia została powiększona o Łużyce nadane jako dziedziczne lenno Wettynów, co potwierdził Pokój westfalski. W latach 1697-1763 kraj pozostawał w unii personalnej z Polską (zobacz: August II Mocny i August III). W XVIII wieku Saksonia była ważnym ośrodkiem kulturowym, ale została spustoszona w wyniku wojen (m.in. wojny północnej).

Po upadku Cesarstwa w 1806 roku, Wettynowie przyjęli tytuł króla Saksonii.

Bibliografia