Tomasz Wawrzecki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
ilustracja |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
|wikicytaty = |
|wikicytaty = |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Katedra w Wilnie tablica Tomasz Wawrzecki.png|mały|411x411px|Katedra w Wilnie - tablica ku czci T. Wawrzeckiego w 1906 roku]] |
|||
'''Tomasz Antoni Wawrzecki''' herbu [[Rola (herb szlachecki)|Rola]]<ref>Złota księga szlachty polskiej, r. IV, Poznań 1882, s. 413.</ref> (ur. [[7 marca]] [[1759]] roku w [[Mejszty (Litwa)|Mejsztach]], zm. [[5 sierpnia]] [[1816]] roku w [[Widze Łowczyńskie|Widzach Łowczyńskich]]) – minister prezydujący w Komisji Rządowej Sprawiedliwości [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwa Polskiego]] w latach 1815-1816<ref>Andrzej Biernat , Ireneusz Ihnatowicz , Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 572.</ref> chorąży wielki litewski w 1791 roku, podkomorzy kowieński w 1784 roku<ref>Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 1, Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2004, s. 745.</ref>, w [[Insurekcja kościuszkowska|insurekcji]] 1794 roku generał, a po pojmaniu [[Tadeusz Kościuszko|Kościuszki]] od 10 października do 16 listopada 1794 [[Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej]]. |
'''Tomasz Antoni Wawrzecki''' herbu [[Rola (herb szlachecki)|Rola]]<ref>Złota księga szlachty polskiej, r. IV, Poznań 1882, s. 413.</ref> (ur. [[7 marca]] [[1759]] roku w [[Mejszty (Litwa)|Mejsztach]], zm. [[5 sierpnia]] [[1816]] roku w [[Widze Łowczyńskie|Widzach Łowczyńskich]]) – minister prezydujący w Komisji Rządowej Sprawiedliwości [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwa Polskiego]] w latach 1815-1816<ref>Andrzej Biernat , Ireneusz Ihnatowicz , Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 572.</ref> chorąży wielki litewski w 1791 roku, podkomorzy kowieński w 1784 roku<ref>Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 1, Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2004, s. 745.</ref>, w [[Insurekcja kościuszkowska|insurekcji]] 1794 roku generał, a po pojmaniu [[Tadeusz Kościuszko|Kościuszki]] od 10 października do 16 listopada 1794 [[Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej]]. |
||
Wersja z 15:21, 20 lut 2018
Rola | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Odznaczenia | |
Tomasz Antoni Wawrzecki herbu Rola[1] (ur. 7 marca 1759 roku w Mejsztach, zm. 5 sierpnia 1816 roku w Widzach Łowczyńskich) – minister prezydujący w Komisji Rządowej Sprawiedliwości Królestwa Polskiego w latach 1815-1816[2] chorąży wielki litewski w 1791 roku, podkomorzy kowieński w 1784 roku[3], w insurekcji 1794 roku generał, a po pojmaniu Kościuszki od 10 października do 16 listopada 1794 Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej.
Życiorys
Wawrzecki, z nominacji Stanisława Augusta chorąży wielki litewski, był zwolennikiem reform, aktywnym posłem Sejmu Czteroletniego z powiatu brasławskiego w 1788 roku[4]. We wrześniu 1789 roku wszedł w skład Deputacji do Formy Rządu, powołanej przez Sejm Czteroletni dla określenia ustroju Rzeczypospolitej[5]. Był członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej i uczestnikiem wojny polsko-rosyjskiej 1792. Podczas powstania kościuszkowskiego był fundatorem walki zbrojnej, organizatorem i dowódcą na Żmudzi i w Kurlandii, radcą i pełnomocnikiem Rady Najwyższej Narodowej, od 16 października generałem lejtnantem. Po klęsce bitwy pod Maciejowicami i pojmaniu Kościuszki został naczelnikiem insurekcji decyzją (za poręczeniem Kołłątaja) Rady Najwyższej Narodowej z 12 października. Wraz z Zajączkiem kierował działaniami wojskowymi w późniejszej fazie powstania. Po ostatnich próbach oporu w Warszawie, rzezi Pragi i kapitulacji wycofał się z pozostałym wojskiem pod Radoszyce, gdzie 16 listopada ostatnie oddziały powstańcze uległy rozproszeniu.
W niewoli rosyjskiej do 1796, kiedy wraz z Kościuszką i innymi został zwolniony przez cara Pawła I i wrócił na Litwę. W następnych latach wykazywał sympatie prorosyjskie, za Księstwa Warszawskiego zwerbowany do współpracy przez cara Aleksandra I, wszedł w 1813 do Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego. Był członkiem Rządu Tymczasowego Królestwa Polskiego w 1815 roku[6] W Królestwie Polskim był ministrem sprawiedliwości, senator-wojewoda Królestwa Polskiego w 1815 roku[7].
W 1786 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[8]. W 1791 roku odznaczony Orderem Orła Białego[9]. W czasie powstania kościuszkowskiego nagrodzony złotą obrączką Ojczyzna Obrońcy Swemu nr 46[10].
Pochowany w małym miasteczku Widze (obecnie na Białorusi).
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Złota księga szlachty polskiej, r. IV, Poznań 1882, s. 413.
- ↑ Andrzej Biernat , Ireneusz Ihnatowicz , Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 572.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 1, Województwo wileńskie XIV-XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2004, s. 745.
- ↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 316.
- ↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 107-108.
- ↑ Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 572.
- ↑ Diarjusz Senatu z roku 1830-1831, wydał Stefan Pomarański, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 452.
- ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 193.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 251.
- ↑ Bolesław Twardowski, Spis osób które uczestniczyły w działaniach wojennych Kościuszki 1794 r., Poznań 1894, s. 150.
- Członkowie Deputacji do Formy Rządu
- Członkowie Rady Najwyższej Tymczasowej Księstwa Warszawskiego
- Odznaczeni złotą obrączką „Ojczyzna Obrońcy Swemu”
- Ministrowie Królestwa Kongresowego
- Chorążowie wielcy litewscy
- Posłowie Sejmu Czteroletniego (1788–1792)
- Członkowie Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej
- Generałowie lejtnanci I Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1792
- Członkowie Rady Najwyższej Rządowej Litewskiej
- Członkowie Rady Najwyższej Narodowej
- Podkomorzowie kowieńscy
- Polscy zesłańcy w Imperium Rosyjskim (powstanie kościuszkowskie)
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (I Rzeczpospolita)
- Senatorowie-wojewodowie Królestwa Kongresowego
- Urodzeni w 1759
- Urzędnicy Komisji Rządowej Sprawiedliwości
- Wawrzeccy herbu Rola
- Zmarli w 1816
- Najwyżsi Naczelnicy Siły Zbrojnej Narodowej