Romuald Gutt: Różnice pomiędzy wersjami

Romuald Gutt
Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1888 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 września 1974 ; Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	modernizm
	Ważne dzieła
	budynek GUSu w Warszawie;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:15, 6 lis 2018

Romuald Gutt (ur. 6 lutego 1888 w Warszawie, zm. 3 września 1974 tamże) – polski architekt, przedstawiciel modernizmu, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

Studiował w Winterthur w Szwajcarii do 1908. Zadebiutował pawilonem polskim na wystawie w Rzymie w 1910. Do lat 20. XX wieku pozostawał pod wpływem „stylu dworkowego”. Do głównych prac okresu międzywojennego należą domy jednorodzinne, szkoły, obiekty użyteczności publicznej, a także cmentarze wojenne z okresu I wojny światowej. W tym okresie w jego twórczości przejawia się wpływ stylu modernistycznego. Charakterystyczne dla tamtego okresu jest użycie elementów odsłoniętych cegieł (chętnie wykorzystywał zwłaszcza szarą cegłę cementową) i form konstrukcyjnych budynków. Uważał, że naczelną zasadą w architekturze jest funkcjonalność i użyteczność.

Przed wybuchem II wojny światowej zajmował się przebudową domu i parku marszałka Józefa Piłsudskiego w Zułowie na Wileńszczyźnie oraz kopcem Piłsudskiego w Krakowie. Nadbudował także drugie piętro pałacu w Nieborowie.

Po wojnie wykładał na Politechnice Warszawskiej oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1947 został członkiem Naczelnej Rady Odbudowy Warszawy^[1].

W 1966 otrzymał pierwszą Honorową Nagrodę SARP. Był członkiem honorowym Towarzystwa Urbanistów Polskich^[2].

Najważniejsze prace

Kolonie domów jednorodzinnych na Żoliborzu (rejon ulicy Czarnieckiego oraz plac Słoneczny)
Budynek Szkoły Nauk Politycznych, ul. Wawelska 56 (obecnie siedziba Krajowej Szkoły Administracji Publicznej), wzniesiony w dwóch etapach.
Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa (1927–1928), ul. Koszykowa 78, ob. Centralna Wojskowa Przychodnia Lekarska „Cepelek”
Willa własna z 1925-1926, ul. J. Hoene-Wrońskiego 5
Zespół państwowych Szkół Żeńskich, ul.Górnośląska 31
Siedziba centrali Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych z 1928, ul. Czerniakowska 231 (z Józefem Jankowskim), obecnie Szpital im. W. Orłowskiego
Dom Oficerski Funduszu Kwaterunku Wojskowego z 1931, ul. Koszykowa 79a/al. Niepodległości 245
Budynki na ulicy Kieleckiej i Łowickiej
Hotel Oficerski przy placu Inwalidów 10 (1922–1925)^[3]
Awangardowa willa z 1936 pokryta żółtym klinkierem przy ul. Buska 9. Jeden z najwybitniejszych w Polsce przykładów modernizmu w architekturze willowej.
Projekt gmachu GUS przy ul. Wawelskiej 1/3 (obecnie al. Niepodległości 208, realizacja 1948–1951, konstrukcja Zbigniew Wasiutyński)^[4]
Współautor zespołu budynków Ambasady Chin, ul. Bonifraterska 1 (1956–1959)
Dom Nauczycielskiej SM z 1960, ul. Matejki 4
Projekt architektoniczny cmentarza-pomnika w Palmirach pod Warszawą
Projekt odbudowy Sal Redutowych Teatru Narodowego (razem z Haliną Skibniewską)
Projekt teatru Domu Wojska Polskiego, plac Żelaznej Bramy (razem z Haliną Skibniewską), 1951, nie zrealizowany^[5]
Pływalnia solankowo-termalna w Ciechocinku z 1931-1932 (oraz Aleksander Szniolis)
Poczta w Ciechocinku z 1934. Przykład awangardy w modernizmie lat 30. W latach 90. budynek został oszpecony skuciem oryginalnego klinkieru z jednej ze ścian i usunięciem zegara ze stali nierdzewnej z fasady.
Bank Inwestycyjny w Toruniu z lat 1930–1935
Budynek poczty w Kazimierzu Dolnym

Przypisy

↑ M.P. z 1947 r. nr 136, poz. 845.
↑ 90 lat. Towarzystwo Urbanistów Polskich. Wydawnictwo jubileuszowe. Warszawa: TUP, 2013.
↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 134. ISBN 83-60350-00-0.
↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 36. ISBN 83-60350-00-0.
↑ Bohdan Garliński: Architektura Polska 1950-1951, Państwowe Wydawnictwa Techniczne Warszawa 1953

Linki zewnętrzne

Obiekty zaprojektowane przez Romualda Gutta na stronie warszawa1939.pl

Szablon:Laureaci Honorowej Nagrody SARP

[1] M.P. z 1947 r. nr 136, poz. 845.

[2] 90 lat. Towarzystwo Urbanistów Polskich. Wydawnictwo jubileuszowe. Warszawa: TUP, 2013.

[3] Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 134. ISBN 83-60350-00-0.

[4] Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 36. ISBN 83-60350-00-0.

[5] Bohdan Garliński: Architektura Polska 1950-1951, Państwowe Wydawnictwa Techniczne Warszawa 1953

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linia 44: / Linia 44: @@
 * Budynek Szkoły Nauk Politycznych, ul. [[Ulica Wawelska w Warszawie|Wawelska]] 56 (obecnie siedziba [[Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego|Krajowej Szkoły Administracji Publicznej]]), wzniesiony w dwóch etapach.
 * Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa (1927–1928), ul. [[Ulica Koszykowa w Warszawie|Koszykowa]] 78, ob. Centralna Wojskowa Przychodnia Lekarska „Cepelek”
-* Willa własna z 1928, ul. [[Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego w Warszawie|J. Hoene-Wrońskiego]] 5
+* Willa własna z 1925-1926, ul. [[Ulica Józefa Hoene-Wrońskiego w Warszawie|J. Hoene-Wrońskiego]] 5
 * [[Budynek Zespołu Szkół nr 23 w Warszawie|Zespół państwowych Szkół Żeńskich]], ul.[[Ulica Górnośląska w Warszawie|Górnośląska]] 31
 * Siedziba centrali Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych z 1928, ul. [[Ulica Czerniakowska w Warszawie|Czerniakowska]] 231 (z [[Józef Jankowski (architekt)|Józefem Jankowskim]]), obecnie Szpital im. W. Orłowskiego