Sobór Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Witebsku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 85: Linia 85:
== Galeria ==
== Galeria ==
<center>
<center>
<gallery widths="100" heights="100">
<gallery widths="150" heights="150">
Plik:Viciebsk, Pračyścienskaja. Віцебск, Прачысьценская (J. Pieška, 1800).jpg|<center>Cerkiew pod koniec XVIII w. na obrazie [[Józef Peszka|Józefa Peszki]]</center>
Plik:Viciebsk, Pračyścienskaja. Віцебск, Прачысьценская (J. Pieška, 1800).jpg|<center>Cerkiew pod koniec XVIII w. na obrazie [[Józef Peszka|Józefa Peszki]]</center>
Plik:Church of the Assumption (Viciebsk, Bielarus) XIX.jpg|<center>Fasada główna po przebudowie w XIX w.</center>
Plik:Church of the Assumption (Viciebsk, Bielarus) XIX.jpg|<center>Fasada główna po przebudowie w XIX w.</center>
Linia 91: Linia 91:
Plik:Church of the Assumption (Viciebsk, Bielarus) 1911v02.jpg|<center>Wnętrze na zdjęciu [[Siergiej Prokudin-Gorski|Siergieja Prokudin-Gorskiego]] (1912)</center>
Plik:Church of the Assumption (Viciebsk, Bielarus) 1911v02.jpg|<center>Wnętrze na zdjęciu [[Siergiej Prokudin-Gorski|Siergieja Prokudin-Gorskiego]] (1912)</center>
Plik:Church of the Assumption (Viciebsk, Bielarus) RV01.jpeg|<center>Odbudowa (2008)</center>
Plik:Church of the Assumption (Viciebsk, Bielarus) RV01.jpeg|<center>Odbudowa (2008)</center>
Plik:Віцебск. 23.JPG|<center>Obecny wygląd wnętrza (2013)</center>
Plik:Віцебск. 23.JPG|<center>Obecny wygląd wnętrza (2013)</center>
</gallery>
</gallery>
</center>
</center>

Wersja z 13:29, 14 sty 2020

Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny i klasztor Bazylianów
Царква Успення Прасвятой Багародзіцы і манастыр бызыльян у Віцебску
212Г000062
sobór
Ilustracja
Odbudowana cerkiew
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Witebsk

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

witebska i orszańska

Wezwanie

Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

15/28 sierpnia

Położenie na mapie Witebska
Mapa konturowa Witebska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Ziemia55°11′45″N 30°12′09″E/55,195833 30,202500

Cerkiew Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny i klasztor Bazylianów, sobór (biał. Царква Успення Прасвятой Багародзіцы і манастыр бызыльян у Віцебску, Успенскі сабор) – cerkiew w Witebsku, pomnik architektury wileńskiego baroku. Przy budowie za wzór wzięto kościół San Carlo al Corso w Rzymie. Budynek zaprojektował Józef Fontana. Znajduje się na Wzgórzu Wniebowzięcia NMP. Został zbudowany jako unicka cerkiew w latach 1715–1743, następnie służył parafii prawosławnej, zniszczony przez bolszewików i odbudowany na początku XXI wieku. Jest to jedna z największych cerkwi na Białorusi[1].

Historia

Pierwsze informacje o cerkwi i klasztorze, które istniały na Wzgórzu Wniebowzięcia pojawiają się w 1406. Po zabójstwie unickiego arcybiskupa Jozafata Kuncewicza świątynia została zburzona w 1630 r. W 1682 na polecenie Antoniego Sielawy zbudowano nową drewnianą świątynię, którą miał ufundować podkomorzy witebski J. Kisiel. W tym samym roku został założony klasztor Bazylianów. Podczas wojny północnej w 1708 rosyjski car Piotr I rozkazał podpalić miasto z czterech stron, co było zemstą za to, że mieszkańcy miasta potajemnie wysłali 7000 talarów królowi Stanisławowi Leszczyńskiemu, jako pomoc w objęciu tronu szwedzkiego przez Karola XII.

W latach 1715–1743 z fundacji Mirona Hałłuzy wybudowano murowaną cerkiew według projektu Józefa Fontany w stylu późnego baroku z trzypiętrowym korpusem klasztornym. Przy klasztorze funkcjonowała szkoła świecka i studia filozoficzne dla mnichów, gdzie uczono logiki, fizyki i innych nauk. Postanowieniem imperatora Pawła I 18 lipca 1799 cerkiew została przekazana prawosławnym. W 1804 nad prezbiterium wybudowano masywną kopułę oraz przebudowano barokową fasadę. W 1861 do budynku dawnego klasztoru przeniesiono z Połocka Seminarium Duchowne.

W 1913 Imperatorska Komisja Archeologiczna dała pozwolenie na restaurację świątyni, uznając ją za cenny pomnik kultury i historii.

Budynek został wysadzony w powietrze w 1937 przez brygadę saperów dowodzoną przez Petra Hryhorenko, później znanego dysydenta.

26 września 1998 Patriarcha Moskwy i Wszechrusi Aleksy II położył pierwszy kamień i kapsułę z pamiątkowym dyplomem w miejscu odbudowy Soboru Zaśnięcia. W czerwcu 2000 rozpoczęto prace budowlane, które zakończono w 2010.

30 września 2011 sobór został uroczyście poświęcony przez egzarchę Białorusi, metropolitę mińskiego i słuckiego Filareta. Wśród obecnych archirejów (biskupów) był metropolita nowogrodzki i staroruski Lew, syn witebskiego duchownego.

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. Artykuły – Przegląd Prawosławny [online], www.przegladprawoslawny.pl [dostęp 2016-03-06].

Bibliografia

  • Габрусь Т. В. Мураваныя харалы: Сакральная архітэктура беларускага барока / Т. В. Габрусь. Мн.: Ураджай, 2001, str. 287, ISBN 985-04-0499-X.
  • Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993, str. 620, ISBN 5-85700-078-5.
  • Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. — Мн.: Беларуская савецкая энцыклапедыя, [1986—1988].

Linki zewnętrzne