Stanisław Gierka

Stanisław Gierka
	major
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1898 ; Myślenice
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Legiony Polskie,; Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa kampania wrześniowa;
	Odznaczenia

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 gru 2017, była oparta na tej wersji.

Stanisław Gierka (ur. 24 stycznia 1897 w Myślenicach, zm. 9 kwietnia 1940 w Katyniu) – major piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Franciszka i Anny z domu Watych. Do gimnazjum uczęszczał w Myślenicach, tu też wstąpił do "Sokoła".

Wraz ze swą drużyną, 2 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich. W styczniu 1915 r. został przydzielony do kompani saperów I Brygady Legionów Polskich. Brał udział w bitwach pod Łowczówkiem, walkach nad Nidą , budowie mostów na Turią i Stochodem, fortyfikacji Kowla, w bitwie pod Kostiuchnówką i walkach pozycyjnych pod Stowygorożem w 1915 r. Za walki nad Nidą odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Jesienią 1917 r. wcielony do armii austriackiej, walczył na froncie włoskim. Po upadku Austrii wrócił do Myślenic i służył w POW.

W listopadzie 1918 zgłosił się do 5 pp Leg. Brał udział w obronie Lwowa. W marcu 1919 przeniesiony do 1 pp Leg., walczył w wojnie z bolszewikami do lipca 1920. Odkomenderowany w stopniu starszego sierżanta do SPPiech. w Bydgoszczy i po jej ukończeniu pozostał do 1928 r. na stanowisku instruktora. W 1928 r. przeniesiony do 61 pp. W 1935 został komendantem Obwodu PW w 61 pp. W 1937 przeniesiony na stanowisko dowódcy batalionu do 9 pp Leg.

Dostał się we wrześniu 1939 roku do sowieckiej niewoli, osadzony w Kozielskiu, zamordowany w Katyniu.

Awanse

podporucznik – 1921
porucznik – 1928
kapitan – 1932
major –1936
podpułkownik – (pośmiertnie) – 5 października 2007

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari - (nr 7848)
Krzyż Niepodległości
Krzyż Walecznych
Srebrny Krzyż Zasługi

Życie prywatne

Żonaty z Łucją z Urbanowskich, miał córkę Irenę.

Bibliografia

Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

Linki zewnętrzne