Stefan Hula (ur. 1947)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Hula
Data i miejsce urodzenia

12 września 1947
Szczyrk

Klub

BBTS Bielsko-Biała

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
brąz Falun 1974 indywidualnie

Stefan Marian Hula (ur. 12 września 1947 w Szczyrku) – polski kombinator norweski, brązowy medalista mistrzostw świata. Ojciec Stefana – skoczka narciarskiego.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1970 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Wysokich Tatrach, zajmując 13. miejsce w skokach, ale na trasie biegu stracił kilka pozycji i rywalizację ukończył poza czołową dwudziestką[1]. Dwa lata później brał udział w Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo, uzyskując 21. wynik na trasie biegu i osiemnasty na skoczni, co dało mu siedemnaste miejsce w całych zawodach.

Największy sukces w swojej karierze osiągnął na Mistrzostwach Świata w Falun w 1974 roku, gdzie zdobył brązowy medal. Hula zwyciężył w konkursie skoków, jednak w biegu stracił dwie pozycje i zdobył ostatecznie brązowy medal. Wyprzedzili go tylko dwaj reprezentanci NRD: zwycięzca Ulrich Wehling oraz srebrny medalista Günter Deckert. Czwartego w zawodach Hansa Hartleba z NRD Polak wyprzedził o zaledwie 0,31 punktu. Ostatni występ na arenie międzynarodowej zanotował w 1976 roku, podczas Igrzysk Olimpijskich w Innsbrucku. W skokach był szósty, jednak w biegu uzyskał dopiero 26. czas i rywalizację ukończył na szesnastej pozycji.

Ponadto był mistrzem Polski w 1973 roku oraz wicemistrzem dwa lata wcześniej. Zdobył też wicemistrzostwo Polski w skokach na średniej skoczni w 1976 roku. W 1971 roku wyrównał, a dwa lata później pobił rekord skoczni w Wiśle-Malince (uzyskał wówczas 93 m).

Po zakończeniu w 1978 roku kariery zawodniczej został trenerem. Mieszka w Szczyrku. Rodzice – Józef i Julia Fiedor; żonaty, czworo dzieci: Przemysław, Katarzyna, Magdalena – saneczkarka i Stefan – skoczek, reprezentant Polski i olimpijczyk.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
17. 5 lutego 1972 Japonia Sapporo Indywidualnie K-90/15 km 413.340 pkt -42.815 pkt Ulrich Wehling
16. 9 lutego 1976 Austria Innsbruck Indywidualnie K-90/15 km 423.39 pkt -40.51 pkt Ulrich Wehling

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
? 14 lutego 1970 Czechosłowacja Wysokie Tatry Indywidualnie K-90/15 km 410.50 pkt ? Czechosłowacja Ladislav Rygl
3. 19 lutego 1974 Szwecja Falun Indywidualnie K-90/15 km 421.14 pkt -3.21 pkt Ulrich Wehling

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]