Natalia Maliszewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natalia Maliszewska
Data i miejsce urodzenia

16 września 1995
Białystok[1]

Klub

Juvenia Białystok[1]

Wzrost

174 cm[1]

Debiut w PŚ

19 października 2012 w Calgary (29. miejsce – 500 m / 33. miejsce – 1500 m)[2]

Pierwsze punkty w PŚ

19 października 2012 w Calgary (29. miejsce – 500 m / 33. miejsce – 1500 m)[2]

Pierwsze podium w PŚ

1 listopada 2015 w Montrealu (2. miejsce – 500 m)[2]

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 listopada 2018 w Calgary (1. miejsce – 500 m)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
Srebro
2018
Montreal
500 m
Mistrzostwa Europy
Złoto
2019
Dordrecht
500 m
Srebro
2021
Gdańsk
500 m
Srebro
2023
Gdańsk
500 m
Brąz
2013
Malmö
sztafeta
Brąz
2020
Debreczyn
500 m
Puchar Świata
1. miejsce (500 m)
2018/2019
srebro 2. miejsce (500 m)
2022/2023
brąz 3. miejsce (500 m)
2021/2022

Natalia Maliszewska (ur. 16 września 1995 w Białymstoku) – polska łyżwiarka szybka specjalizująca się w short tracku. Olimpijka (2018), wicemistrzyni świata w biegu na 500 metrów (2018) i mistrzyni Europy na tym samym dystansie (2019), brązowa medalistka europejskiego czempionatu w sztafecie (2013) i biegu na 500 metrów (2020). Zwyciężczyni klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na dystansie 500 metrów w sezonie 2018/2019, druga zawodniczka Pucharu Świata na dystansie 500 metrów w sezonie 2022/2023, trzecia zawodniczka Pucharu Świata na dystansie 500 metrów w sezonie 2021/2022 i wielokrotna triumfatorka zawodów tego cyklu. Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski.

Jest młodszą siostrą Patrycji Maliszewskiej, również uprawiającej short track[3]. Od 2020 zaręczona z Piotrem Michalskim, także łyżwiarzem szybkim i olimpijczykiem[4].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Short track zaczęła uprawiać w 2007[5]. W sezonie 2012/2013 zadebiutowała w Pucharze Świata[2]. W Mistrzostwach Europy w Short Tracku 2013 z polską sztafetą (startowały w niej także Patrycja Maliszewska, Aida Bella i Paula Bzura oraz Marta Wójcik – ostatnia tylko w eliminacjach) zajęła 3. lokatę, zdobywając pierwszy w historii medal dla Polski w zawodach tej rangi w tej dyscyplinie sportu[6]. W 2015 została pierwszą polską zawodniczką startującą w short tracku, która zajęła miejsce na podium podczas zawodów Pucharu Świata (drugie miejsce na 500 m w Montrealu)[5]. Kilka miesięcy przed tym sukcesem, na skutek konfliktu z ówczesną trenerką polskiej reprezentacji, została usunięta z kadry narodowej, a Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego wstrzymał jej stypendium – Maliszewska przygotowywała się wówczas do sezonu w Kanadzie z własnym trenerem[7], a stypendium przywrócono jej dopiero po wyniku osiągniętym w zawodach rozegranych w Kanadzie[8].

W 2018 wystartowała w igrzyskach olimpijskich, zajmując 11. pozycję na dystansie 500 metrów. W tym samym roku została wicemistrzynią świata na tym samym dystansie, zdobywając pierwszy w historii Polski medal tej imprezy[9]. W listopadzie 2018 w Calgary, jako pierwsza Polka, zwyciężyła w zawodach Pucharu Świata w short tracku (na dystansie 500 metrów)[10], tydzień tydzień powtarzając ten sukces w Salt Lake City, stając się tym samym pierwszą polską łyżwiarką szybką, bez podziału na tor krótki i długi, która dwukrotnie zwyciężała w zawodach Pucharu Świata[11]. W półfinale rywalizacji na 500 metrów w Calgary ustanowiła najlepszy w historii kobiecego short tracku czas przejazdu jednego okrążenia toru (8,36 s)[12]. W styczniu 2019 została mistrzynią Europy na dystansie 500 metrów[13]. W lutym 2019 zwyciężyła w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na dystansie 500 metrów w sezonie 2018/2019[14].

W styczniu 2020 zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy na dystansie 500 metrów[2]. W lutym 2020 w Dordrechcie po raz pierwszy karierze stanęła na podium zawodów Pucharu Świata w rywalizacji na dystansie 1000 metrów, zajmując 3. lokatę[15].

Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski[2][16][17]. Wielokrotnie ustanawiała rekordy Polski na dystansie 500 metrów[7][18].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Dystans Czas Data Miejscowość
400 metrów 39,493 12.10.2019 Polska Giżycko
500 metrów 41,598 04.09.2021 Niemcy Drezno
777 metrów 1:11,536 12.10.2019 Polska Giżycko
800 metrów 94,987 20.12.2007 Słowacja Nowa Wieś Spiska
1000 metrów 1:27,391 05.09.2021 Niemcy Drezno
1500 metrów 2:24,462 18.10.2020 Polska Białystok
3000 metrów 5:16,546 26.02.2017 Polska Opole

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Konkurencja Kwalifikacje Ćwierćfinał Półfinał Finał Miejsce
Czas Pozycja Czas Pozycja Czas Pozycja Czas Pozycja
Korea Południowa Pjongczang 2018 500 metrów 43,725 2. Q[19] 43,384 3.[20] NQ 11.[21]
Pekin 2022 1000 metrów 1:29,610 1. Q 1:48,908 5. NQ 17.
1500 metrów 2:25,850 5. NQ 29.
sztafeta 4:10,074 3. QB 4:10,210 2. 6.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

  • Holandia Rotterdam 2017
    • 500 metrów: 8. miejsce
    • 1000 metrów: 30. miejsce
    • 1500 metrów: 45. miejsce
    • Wielobój: 28. miejsce
  • Kanada Montreal 2018
    • 500 metrów: [9]
    • 1000 metrów: 23. miejsce
    • 1500 metrów: 30. miejsce
    • 3000 metrów (superfinał): 8. miejsce w klasyfikacji, 7. miejsce na mecie
    • Wielobój: 6. miejsce
  • Bułgaria Sofia 2019
    • 500 metrów: 11. miejsce
    • 1000 metrów: 31. miejsce
    • 1500 metrów: 38. miejsce
    • Wielobój: 29. miejsce
  • Holandia Dordrecht 2021
    • 500 metrów: 20. miejsce
    • 1000 metrów: 13. miejsce
    • 1500 metrów: 19. miejsce
    • Wielobój: 16. miejsce
    • Sztafeta: 5. miejsce
  • Kanada Montreal 2022
    • 500 metrów: 6. miejsce
    • 1000 metrów: 12. miejsce
    • 1500 metrów: 19. miejsce
    • Wielobój: 11. miejsce
    • Sztafeta: 5. miejsce

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

  • Szwecja Malmö 2013
    • 500 metrów: 16. miejsce
    • Sztafeta: 3. miejsce
  • Rosja Soczi 2016
    • Wielobój: 21. miejsce
    • Sztafeta: 11. miejsce
  • Niemcy Drezno 2018
    • 500 metrów: 17. miejsce
    • 1000 metrów: 10. miejsce
    • 1500 metrów: 18. miejsce
    • Wielobój: 16. miejsce
    • Sztafeta: dyskwalifikacja
  • Węgry Debreczyn 2020
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów: 6. miejsce
    • 1500 metrów: 19. miejsce
    • 3000 metrów (superfinał): 6. miejsce
    • Wielobój: 6. miejsce
  • Polska Gdańsk 2023
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów: 9. miejsce
    • 1500 metrów:
    • Sztafeta: 4. miejsce
    • Sztafeta mieszana: 8. miejsce
  • Włochy Turyn 2017
    • 500 metrów: dyskwalifikacja
    • 1000 metrów: 10. miejsce
    • 1500 metrów: 16. miejsce
    • Wielobój: 20. miejsce
    • Sztafeta: 6. miejsce
  • Holandia Dordrecht 2019
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów: 13. miejsce
    • 1500 metrów: 12. miejsce
    • 3000 metrów (superfinał): 8. miejsce
    • Wielobój: 4. miejsce
  • Polska Gdańsk 2021
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów: dyskwalifikacja
    • 1500 metrów: 7. miejsce
    • 3000 metrów (superfinał): 4. miejsce
    • Wielobój: 5. miejsce
    • Sztafeta: 6. miejsce

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

  • Osaka 2015
    • Wielobój: 29. miejsce
    • Sztafeta: 8. miejsce

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

  • Polska Białystok 2011
    • 500 metrów: 18. miejsce
    • 1000 metrów: 15. miejsce
    • 1500 metrów: 29. miejsce
    • Wielobój: 23. miejsce
    • Sztafeta:
  • Polska Elbląg 2014
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów:
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów:
    • Wielobój:
    • Sztafeta:
  • Polska Opole 2017
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów:
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów:
    • Wielobój:
    • Sztafeta:
  • Polska Białystok 2020
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów:
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów: 5. miejsce
    • Wielobój:
    • Sztafeta:
    • Sztafeta mieszana:
  • Polska Elbląg 2012
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów: 8. miejsce
    • 1500 metrów: 6. miejsce
    • Wielobój: 4. miejsce
    • Sztafeta:
  • Polska Elbląg 2015
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów:
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów:
    • Wielobój:
    • Sztafeta:
  • Polska Elbląg 2021
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów:
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów:
    • Wielobój:
    • Sztafeta:
    • Sztafeta mieszana:
  • Polska Elbląg 2013
    • 500 metrów: 5. miejsce
    • 1000 metrów: 8. miejsce
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów: 7. miejsce
    • Wielobój: 7. miejsce
    • Sztafeta:
  • Polska Gdańsk 2016
    • 500 metrów:
    • 1000 metrów:
    • 1500 metrów:
    • 3000 metrów: 8. miejsce
    • Wielobój:
    • Sztafeta:

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

500 metrów[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2012/2013 53.
2013/2014 45.
2014/2015 20.
2015/2016 6.
2016/2017 10.
2017/2018 18.
2018/2019 1.
2019/2020 6.
2021/2022 3.
2022/2023 2.

1000 metrów[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2012/2013 76.
2013/2014 63.
2014/2015 59.
2015/2016 55.
2016/2017 59.
2017/2018 43.
2018/2019 13.
2019/2020 14.
2021/2022 7.
2022/2023 29.

1500 metrów[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2012/2013 58.
2013/2014 71.
2014/2015 52.
2015/2016 45.
2021/2022 28.

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Sezon Data Miejscowość Dystans
1. 2018/2019 3 listopada 2018 Kanada Calgary 500 m
2. 11 listopada 2018 Stany Zjednoczone Salt Lake City 500 m
3. 2021/2022 23 października 2021 Pekin 500 m

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Sezon Data Miejscowość Dystans Miejsce
1. 2015/2016 1 listopada 2015 Kanada Montreal 500 m 2.
2. 2016/2017 11 grudnia 2016 Szanghaj 500 m 3.
3. 18 grudnia 2016 Korea Południowa Gangneung 500 m 3.
4. 2018/2019 3 listopada 2018 Kanada Calgary 500 m 1.
5. 11 listopada 2018 Stany Zjednoczone Salt Lake City 500 m 1.
6. 9 grudnia 2018 Kazachstan Ałmaty 500 m 3.
7. 3 lutego 2019 Niemcy Drezno 500 m 3.
8. 9 lutego 2019 Włochy Turyn 500 m 2.
9. 2019/2020 10 listopada 2019 Kanada Montreal 500 m 3.
10. 15 lutego 2020 Holandia Dordrecht 1000 m 3.
11. 2021/2022 23 października 2021 Pekin 500 m 1.
12. 30 października 2021 Japonia Nagoja 500 m 2.
13. 21 listopada 2021 Węgry Debreczyn 1000 m 3.
14. 2022/2023 30 października 2022 Kanada Montreal 500 m 2.
15. 5 listopada 2022 Stany Zjednoczone Salt Lake City 500 m 2.
16. 17 grudnia 2022 Kazachstan Ałmaty 500 m 2.

Miejsca na podium w zawodach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Sezon Data Miejscowość Dystans Miejsce
1. 2022/2023 11 lutego 2023 Holandia Dordrecht sztafeta mieszana 3.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c PyeongChang 2018 > Polska Reprezentacja Olimpijska > Short track. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2019-01-12].
  2. a b c d e f g Biographical data for: Natalia MALISZEWSKA. shorttrackonline.info. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).
  3. Edyta Kowalczyk: SIŁA SIÓSTR MALISZEWSKICH. "MAMY U GÓRY KOGOŚ, KTO NAD NAMI CZUWA". przegladsportowy.pl, 2018-02-11. [dostęp 2019-01-12].
  4. Zaręczyny w polskiej ekipie. Michalski oświadczył się Maliszewskiej. sport.onet.pl, 2020-08-04. [dostęp 2022-02-04].
  5. a b Athlete Profile - Natalia MALISZEWSKA. pyeongchang2018.com. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).
  6. Sławomir Jakubowski: Short track. Historyczny medal w udziałem opolanek. nto.pl, 2013-01-21. [dostęp 2019-01-12].
  7. a b Anna Kopeć: Natalia Maliszewska łyżwiarka Juvenii Białystok ustanowiła nowy rekord Polski. poranny.pl, 2015-11-03. [dostęp 2019-01-12].
  8. Tomasz Kalemba: Zamieszanie wokół trenera kadry short tracku, najlepsi zawodnicy domagają się zmiany, sponsor grozi związkowi. onet.pl, 2016-04-25. [dostęp 2019-01-12].
  9. a b MŚ w short tracku. Natalia Maliszewska zdobyła srebrny medal. [dostęp 2018-03-18].
  10. Przemysław Paszowski: Natalia Maliszewska wygrywa Puchar Świata!. magazynsportowiec.pl, 2018-11-04. [dostęp 2019-01-12].
  11. Tomasz Kalemba: KOLEJNY SUKCES MALISZEWSKIEJ! POLKA ODNIOSŁA HISTORYCZNE ZWYCIĘSTWO I WCIĄŻ JEST LIDERKĄ PUCHARU ŚWIATA!. przegladsportowy.pl, 2018-11-12. [dostęp 2019-01-12].
  12. Łukasz Jachimiak: Short track. Natalia Maliszewska wygrywa i prowadzi w Pucharze Świata. Aida Bella: W najbliższy weekend może nawet pobić rekord świata. sport.pl, 2018-11-06. [dostęp 2019-01-12].
  13. DAWID BRILOWSKI, MARCIN NOWAK: Mistrzostwa Europy w short tracku: Natalia Maliszewska ze złotym medalem w Dordrecht. sport.tvp.pl, 2019-01-12. [dostęp 2019-01-12].
  14. DAWID BRILOWSKI: Natalia Maliszewska odpadła w półfinale i... zapewniła sobie Puchar Świata. sport.tvp.pl, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-10].
  15. Dawid Brilowski: PŚ w short tracku. Kolejny sukces Natalii Maliszewskiej. Wywalczyła pierwszy w karierze medal na 1000 metrów. sport.tvp.pl, 2020-02-15. [dostęp 2020-02-15].
  16. Mistrzostwa Polski w Short-Tracku 2012. [dostęp 2018-03-16].
  17. Mistrzostwa Polski w Short-Tracku 2017. [dostęp 2018-02-28].
  18. Tomasz Piekarski: Natalia Maliszewska blisko rekordu świata. wyborcza.pl, 2018-11-09. [dostęp 2019-01-12].
  19. Results – Ladies’ 500m Heat 1. pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-14)]. (ang.).
  20. Results – Ladies’ 500m Quarterfinal 1. pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-14)]. (ang.).
  21. Medals and Ranking – Ladies’ 500m. pyeongchang2018.com. [dostęp 2018-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-14)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]