Stefano Coletti

Stefano Coletti

Stefano Coletti
Państwo	Monako
Data i miejsce urodzenia	4 kwietnia 1989 Monako
Strona internetowa

Stefano Coletti (ur. 4 kwietnia 1989 w Monako) – monakijski kierowca wyścigowy.

Życiorys

Formuła BMW

Stefano karierę rozpoczął w roku 2000, od startów w kartingu. W 2005 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Niemieckiej Formule BMW. W pierwszym roku startów został sklasyfikowany na 18. miejscu. W drugim czterokrotnie stanął na podium (w tym raz zwyciężył), ostatecznie kończąc zmagania na 7. pozycji. W sezonie 2006 wziął udział również w czterech wyścigach amerykańskiego cyklu. W czołowej ekipie Eurointernational spisał się znakomicie, wygrywając w trzech wyścigach. Zdobyte punkty pozwoliły Colettiemu zająć w klasyfikacji 5. lokatę.

Formuła Renault

W roku 2006 wystąpił w sześciu wyścigach Europejskiej Formuły Renault, jednakże w żadnym z nich nie zdobył punktów. W kolejnym sezonie podpisał kontrakt z hiszpańską stajnią Epsilon Euskadi, na starty zarówno w europejskiej, jak i włoskiej edycji. Uzyskane punkty sklasyfikowały Monakijczyka odpowiednio na 5. i 10. pozycji, w ogólnej punktacji.

Formuła 3

Stefano Coletti podczas wyścigu, na torze Hockenheim, w Formule 3 Euroseries, w 2008 roku.

W sezonie 2008 Stefano zawarł umowę z francuskim zespołem Signature-Plus, na udział w Formule 3 Euroseries. Po dwóch nieudanych dla niego rundach, zerwał kontrakt z ekipą. Po nieobecności na ulicznym torze w Pau, od kolejnego wyścigowego weekendu reprezentant Monako nawiązał współpracę z włoską stajnią Prema Powerteam, w której ścigał się przez resztę sezonu. W ciągu czternastu wyścigów, Coletti trzykrotnie dojechał na punktowanej pozycji, ostatecznie kończąc rywalizację na 20. miejscu.

Współpracę z włoskim zespołem rozpoczął świetnie, od zwycięstwa w pierwszym wyścigu sezonu 2009. W drugim dojechał na solidnym piątym miejscu. Pomimo dobrego startu, dalsza rywalizacja nie układała się po myśli Colettiego, który po punkty sięgnął jeszcze tylko dwukrotnie, na niemieckim obiekcie Oschersleben (zajął wówczas siódmą i drugą pozycję). W trzeciej rundzie (na Norisringu) doszło do kontrowersyjnego zdarzenia, w którym to Monakijczyk uderzył Francuza Jules'a Bianchiego, posądzając go o zbyt agresywną jazdę (obaj byli na podium). W efekcie Coletti został zdyskwalifikowany z klasyfikacji pierwszego wyścigu, natomiast do drugiego nie został dopuszczony. Toteż wpłynęło na ogólną zdobycz punktową, która w wyniku tego zdarzenia, została zmniejszona. Ostatecznie zmagania zakończył na 10. lokacie. Na koniec juniorskiego sezonu, reprezentant Monako (również we włoskim zespole) wystartował w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau. Rywalizacji jednak nie ukończył.

Formuła Renault 3.5

W 2009 roku Stefano zaliczył jedną rundę, w Formule Renault 3.5, we włoskiej ekipie Prema Powerteam. Na ulicznym torze Monte Carlo, zmagania ukończył na dziesiątym miejscu. Dorobek jednego punktu pozwolił Colettiemu zająć 28. pozycję w klasyfikacji generalnej.

W kolejnym sezonie wystąpił we wszystkich rundach, w brytyjskiej stajni Comtec Racing. W ciągu czternastu wyścigów, pięciokrotnie stanął na podium, ostatecznie zajmując 6. lokatę.

Auto GP

W sezonie 2010 Stefano wystartował w jednej rundzie nowo powstałej serii Auto GP, rozegranej na włoskim torze Imola. W pierwszym wyścigu zajął siódme miejsce, natomiast drugiego nie ukończył. Zdobyte punkty pozwoliły mu zająć w generalnej klasyfikacji 20. pozycję.

Seria GP3

W 2010 roku Coletti zadebiutował w nowo utworzonej serii GP3. Reprezentując francuski zespół Tech 1 Racing, wystąpił w ośmiu rundach (nie wystartował tylko w inaugurującej sezon eliminacji, na torze Circuit de Catalunya). Punktując pięciokrotnie (w tym dwukrotnie zajął trzecie miejsce, w Niemczech oraz na Węgrzech), zmagania ukończył na 9. lokacie.

Seria GP2

Za sprawą odpowiednio wysokiego budżetu, w roku 2009 Coletti zadebiutował w bezpośrednim przedsionku Formuły 1 – serii GP2 – zastępując w zespole Durango Włocha Davide Valsecchi. W pierwszej rundzie, na torze Valencia Street Circuit, dwukrotnie nie dojechał do mety. W kolejnej eliminacji, na belgijskim obiekcie Spa-Francorchamps, zajął dwunastą lokatę w pierwszym wyścigu. W drugim uległ wypadkowi, w wyniku którego odniósł niegroźną kontuzję kręgosłupa. Monakijczyk miał wystartować jeszcze w dwóch ostatnich eliminacjach, rozegranych na obiekcie Monza i Portimão, jednakże w wyniku problemów finansowych, włoska stajnia była zmuszona przedwcześnie zakończyć sezon i ostatecznie wycofać się z serialu.

Na sezon 2011 Coletti podpisał kontrakt z włoską ekipą Trident Racing. W niedofinansowym zespole Coletti zaprezentował mocne osiągi, zarówno w azjatyckim, jak i europejskim cyklu. W ciągu czterech wyścigów zimowego serialu, Monakijczyk trzykrotnie dojechał w czołowej ósemce, zwyciężając przy tym w drugim starcie w Abu Zabi (w ogólnej punktacji znalazł się na wysokim 4. miejscu). W głównej edycji sięgnął po punkty w pięciu wyścigach. W tureckim oraz węgierskim sprincie Monakijczyk stanął na najwyższym stopniu podium. Podczas sobotnich zmagań w Belgii Stefano ponownie na skutek wypadku doznał kontuzji. Uraz kręgosłupa wykluczył go z rywalizacji jutrzejszego wyścigu oraz rundy na torze Monza, gdzie zastąpił go rodak Stéphane Richelmi. W klasyfikacji końcowej uplasował się na 11. lokacie.

W 2012 roku był nieco gorzej – zajął 13 miejsce w klasyfikacji generalnej. Jednak sezon później miał nastąpić przełom w jego startach w GP2. I tak właśnie był w pierwszej połowie sezonu, kiedy to Monakijczyk dominował w serii. Zwyciężył wówczas w trzech wyścigach i sześciokrotnie stawał na podium. Od rundy na Hungaroringu jego wyniki były już znacznie gorsze – w żadnym z dziesięciu wyścigów nie zdobywał punktów. W związku z tym wyprzedziło go czterech innych kierowców. Ostatecznie dorobek 135 punktów dał mu piąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

W sezonie 2014 zmienił pracodawcę na hiszpańską ekipę Racing Engineering. Wystartował łącznie w 22 wyścigach, spośród których w dwóch odnosił zwycięstwa. Był najlepszy w sprintach w Niemczech i w Abu Zabi. Poza wymienionymi zwycięstwami, jeszcze trzykrotnie stawał na podium. Uzbierał łącznie 136 punktów, które zapewniły mu szóste miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

Wyniki

GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																								Punkty	Pozycja
2009	Durango	ESP	ESP	MON	MON	TUR	TUR	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	VAL	VAL	BEL	BEL	ITA	ITA	POR	POR					0	25
		–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	NU	NU	12†	NW	–	–	–	–
2011	Trident Racing	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA							22	11
		5	1	10	20†	5	NU	17	19†	7	22	NU	NU	21	1	NU	NW	–	–
2012		MAL	MAL	BHR	BHR	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	SIN	SIN	50	13
	Scuderia Coloni	5	23†	NU	23†	21†	18	3	8	10	NU	9	NU	NU	NU	20	19	10	9	20†	8	–	–	–	–
	Rapax	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	8	4	13	8
2013	Rapax	MAL	MAL	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	SIN	SIN	ARE	ARE			135	5
		3	1	2	3	4	1	6	1	21	10	3	19	16	20	13	23	NU	13	12	24	20	9
2014	Racing Engineering	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	AUT	AUT	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	RUS	RUS	ARE	ARE			136	6
		4	23	16	8	NU	9	4	2	4	2	4	1	18	NU	NU	7	9	2	NU	8	7	1

Azjatycka Seria GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w eliminacjach				Punkty	Pozycja
2011	Trident Racing	ARE	ARE	ITA	ITA	11	4
		8	1	5	NU

GP3

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																Punkty	Pozycja
2010	Tech 1 Racing	ESP	ESP	TUR	TUR	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	18	9
		–	–	24†	14	10	6	10	NU	5	3	3	4	NU	24	16	20

Formuła Renault 3.5

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Punkty	Pozycja
2009	Prema Powerteam	CAT	CAT	BEL	BEL	MON	HUN	HUN	GBR	GBR	FRA	FRA	PRT	PRT	DEU	DEU	ARA	ARA	1	28
		–	–	–	–	10	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
2010	Comtec Racing	ARA	ARA	BEL	BEL	MON	CZE	CZE	FRA	FRA	HUN	HUN	DEU	DEU	GBR	GBR	CAT	CAT	76	6
		NU	13	3	3	5	9	12	3	7	NU	10	7	2	3	12	10	5

Podsumowanie

Sezon	Seria	Zespół	Wyścigi	Zwycięstwa	PP	NO	Podium	Punkty	Poz. koń.
2005	Niemiecka Formuła BMW	Eifelland Racing	20	0	0	0	0	13	18
2006	Niemiecka Formuła BMW	ADAC Berlin-Brandenburg	16	1	0	2	4	103	7
	Europejska Formuła Renault	Cram Competition	6	0	0	0	0	0	NS
		Motopark Academy
	Amerykańska Formuła BMW	EuroInternational	4	3	2	2	4	75	5
2007	Europejska Formuła Renault	Epsilon Euskadi	14	1	1	0	3	71	4
	Włoska Formuła Renault		14	2	1	0	3	164	10
2008	Formuła 3 Euroseries	Signature-Plus	18	0	0	0	0	6,5	20
		Prema Powerteam
2009	Formuła 3 Euroseries	Prema Powerteam	17	1	0	2	2	19	10
	Formuła Renault 3.5		1	0	0	0	0	1	28
	Grand Prix Makau		1	0	0	0	0	N/A	NS
	Seria GP2	Durango	3	0	0	0	0	0	25
2010	Formuła Renault 3.5	Comtec Racing	17	0	0	0	5	76	6
	Seria GP3	Tech 1 Racing	14	0	0	0	2	18	9
	Auto GP	Charouz–Gravity Racing	2	0	0	0	0	2	19
2011	Azjatycka Seria GP2	Trident Racing	4	1	0	0	0	11	4
	Seria GP2		15	2	0	0	0	22	11
2012	Seria GP2	Scuderia Coloni	24	0	0	2	3	50	13
		Rapax
2013	Seria GP2	Rapax	22	3	1	4	7	135	5
	Europejska Formuła 3	ma-con	2	0	0	0	0	0	36
	Grand Prix Makau	EuroInternational	1	0	0	0	0	N/A	NS
2014	Seria GP2	Racing Engineering	22	2	0	4	5	136	6
	Europejska Formuła 3	EuroInternational	3	0	0	0	0	0	NS
	Grand Prix Makau		1	0	0	0	0	N/A	6

Bibliografia

• Stefano Coletti