TCG Gemlik (1980)

TCG Gemlik
	; „Gemlik” w 2009 roku
Klasa	fregata rakietowa
Typ	Gabya
	Historia
Stocznia	Todd Pacific
Położenie stępki	13 listopada 1979
Wodowanie	15 maja 1980
	US Navy
Nazwa	USS Flatley (FFG-21)
Wejście do służby	20 czerwca 1981
Wycofanie ze służby	11 maja 1986
	Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa	TCG Gemlik (F-492)
Wejście do służby	24 lipca 1998
Los okrętu	w służbie
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 4100 t
Długość	135,6 metra
Szerokość	13,7 metra
Zanurzenie	5,8 m (sam kadłub); 7,5 m (z opływnikiem sonaru)
	Napęd
	2 turbiny gazowe GE LM 2500 o mocy 40000 KM łącznie, napędzające 1 śrubę nastawną; napęd pomocniczy: 2 x elektryczne pędniki gondolowe ABB o łącznej mocy 720 KM dla manewrów oraz jako napęd awaryjny
Prędkość	+29 węzłów
Zasięg	4500 Mm przy 20 w.; 5400 przy 16 w.
	Sensory
	radar 2D dalekiego zasięgu AN/SPS-49,; radar AN/SPS-55 Surface Search
	Uzbrojenie
	przeciwokrętowe: 2 x RGM-84 Harpoon; przeciwlotnicze: 9 x RIM-66E SM-1MR Block VI; 1 armata uniwersalna Mk 75 kalibru 76 mm,; CIWS: Phalanx 20 mm Block 15 Mod 0,; 1 wyrzutnia pocisków rakietowych Mk 13 Mod 4 Block 6
Wyrzutnie torpedowe	2 × III Mk 32 kalibru 324 mm (ZOP)
	Wyposażenie
	system GENESIS
	Wyposażenie lotnicze
	2 x śmigłowce S-70B-28
Załoga	181
	Multimedia w Wikimedia Commons

TCG Gemlik (F-492) – turecka fregata rakietowa typu Gabya, trzecia jednostka z serii. Dawny USS „Flatley” (FFG-21).

Służba w US Navy[edytuj | edytuj kod]

Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Oliver Hazard Perry.

Okręt w Bath Iron Works w dniu 28 lutego 1977 roku jako trzynastą jednostkę z serii Oliver Hazard Perry. Stępka została położona 13 listopada 1979, zaś wodowanie odbyło się 15 maja 1980. 20 czerwca 1981 roku okręt uroczyście wcielono do służby w US Navy jako USS „Flatley” (FFG-21). Wycofany został 11 maja 1996 roku, a w 1998 przekazany został stronie tureckiej^[1].

Służba w Tureckiej Marynarce Wojennej[edytuj | edytuj kod]

Osobny artykuł: Fregaty rakietowe typu Gabya.

Jednostka ta była trzecią z trzech ex-amerykańskich jednostek, które przekazano Türk Deniz Kuvvetleri w sierpniu 1997 roku na zasadach programu EDA (Excess Defense Articles). Strona turecka musiała jedynie ponieść koszty związane z doprowadzeniem fregat do stanu użyteczności, zainstalowaniem uzbrojenia, przeszkoleniem załogi, dokumentacji technicznej, zapasu części zamiennych oraz amunicji. TCG „Gemlik”, dawny USS „Flatley” (FFG-21), wcielony został do służby 28 lipca 1998 roku^[2]^[3].

Fregata przeszła program modernizacji, który obejmował doposażenie okrętu w turecki cyfrowy system zarządzania walką o nazwie GENESIS (Gemi Entegre Savaş İdare Sistemi). System został zaprojektowany i wdrożony wspólnie przez turecką marynarkę wojenną i HAVELSAN, turecką firmę produkującą sprzęt elektroniczny i oprogramowanie^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ MaritimeQuest – USS Flatley FFG-21/Gemlik F-492 Page 1 [online], www.maritimequest.com [dostęp 2021-02-28] .
↑ TCG Gemlik F-492 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .
↑ GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).
↑ Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[1] MaritimeQuest – USS Flatley FFG-21/Gemlik F-492 Page 1 [online], www.maritimequest.com [dostęp 2021-02-28] .

[2] TCG Gemlik F-492 Gabya G-class Perry Frigate Turkish Navy [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[3] GABYA CLASS (O. H. Perry) [online], 6 stycznia 2013 [dostęp 2021-02-27] (ang.).

[4] Gabya G-class Frigate Turkish Navy Türk Deniz Kuvvetleri [online], www.seaforces.org [dostęp 2021-02-27] .

[1]

[2]

[3]

[4]

United States Navy (wycofane)	„Oliver Hazard Perry” „McInerney” „Wadsworth” „Duncan” „Clark” „George Philip” „Samuel Eliot Morison” „Sides” „Estocin” „Clifton Sprague” „John A. Moore” „Antrim” „Flatley” „Fahrion” „Lewis B. Puller” „Jack Williams” „Copeland” „Gallery” „Mahlon S. Tisdale” „Boone” „Stephen W. Groves” „Reid” „Stark” „John L. Hall” „Jarrett” „Aubrey Fitch” „Underwood” „Crommelin” „Curts” „Doyle” „Halyburton” „McClusky” „Klakring” „Thach” „De Wert” „Rentz” „Nicholas” „Vandegrift” „Robert G. Bradley” „Taylor” „Gary” „Carr” „Hawes” „Ford” „Elrod” „Simpson” „Reuben James” „Samuel B. Roberts” „Kauffman” „Rodney M. Davis” „Ingraham”
Royal Australian Navy (typ Adelaide) (wycofane)	„Adelaide” „Canberra” „Sydney” „Darwin” „Melbourne” „Newcastle”
Armada Española (typ Santa María)	„Santa María” „Victoria” „Numancia” „Reina Sofía” „Navarra” „Canarias”
Marynarka Wojenna Republiki Chińskiej (typ Cheng Kung)	„Cheng Kung” „Cheng Ho” „Chi Kuang” „Yueh Fei” „Tzu I” „Pan Chao” „Chang Chien” „Tian Dan” „Ming-Chuan” „Feng Jia”
Polska Marynarka Wojenna	„Generał Tadeusz Kościuszko” „Generał Kazimierz Pułaski”
Armada de Chile (typ Adelaide)	„Capitán Prat” „Almirante Latorre”
Pakistan Navy	„Alamgir”
Bahrajn	„Sabha”
Türk Deniz Kuvvetleri (typ Gabya)	„Gaziantep” „Giresun” „Gemlik” „Gelibolu” „Gökçeada” „Gediz” „Gökova” „Göksu”
Egipska Marynarka Wojenna	„Sharm El-Sheik” „Toushka” „Alexandria” „Taba”