Tichomir Iwanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tichomir Iwanow
Pełne imię i nazwisko

Tichomir Iwajło Iwanow

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1994
Plewen

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Bułgaria
Uniwersjada
złoto Neapol 2019 skok wzwyż

Tichomir Iwajło Iwanow (bułg. Тихомир Ивайло Иванов; ur. 11 lipca 1994 w Plewenie) – bułgarski lekkoatleta, skoczek wzwyż.

Na 12. miejscu zakończył start podczas juniorskich mistrzostw Europy w Rieti (2013). Rok później zajął 7. lokatę na mistrzostwach Europy w Zurychu. Siódmy skoczek wzwyż młodzieżowego czempionatu Europy (2015). W 2016 zajął 5. miejsce na mistrzostwach Starego Kontynentu w Amsterdamie oraz był dziesiąty podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro. Czwarty zawodnik halowych mistrzostw Europy (2017).

Zdobywał złote medale mistrzostw krajów bałkańskich.

Wielokrotny złoty medalista mistrzostw Bułgarii oraz reprezentant kraju na drużynowych mistrzostwach Europy oraz w meczach międzypaństwowych.

Rekordy życiowe: stadion – 2,31 (11 sierpnia 2017, Londyn); hala – 2,28 (8 lutego 2017, Bańska Bystrzyca, 4 marca 2017, Belgrad, 4 lutego 2018, Sofia oraz 16 lutego 2019, Stambuł).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2011 Olimpijski festiwal młodzieży Europy Turcja Trabzon 7. miejsce 2,00
2013 Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Rieti 12. miejsce 2,10
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych 7. miejsce 2,26
2015 Halowe mistrzostwa Europy Czechy Praga el. – 14. miejsce 2,24
II liga drużynowych mistrzostw Europy Bułgaria Stara Zagora 4. miejsce 2,15
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Estonia Tallinn 7. miejsce 2,18
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 5. miejsce 2,24
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 10. miejsce 2,29
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad 4. miejsce 2,27
I liga drużynowych mistrzostw Europy Finlandia Vaasa 1. miejsce 2,30
Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn NM
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 9. miejsce 2,20
2019 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow 4. miejsce 2,22
Uniwersjada Włochy Neapol 1. miejsce 2,30
II liga drużynowych mistrzostw Europy Chorwacja Varaždin 1. miejsce 2,24
Mistrzostwa świata Katar Doha el. – 16. miejsce 2,26
2021 Halowe mistrzostwa Europy Polska Toruń el. – 9. miejsce 2,16
II liga drużynowych mistrzostw Europy Bułgaria Stara Zagora 1. miejsce 2,26
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio el. – 26. miejsce 2,17
2022 Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 8. miejsce 2,18
2023 Halowe mistrzostwa Europy Turcja Stambuł el. – 9. miejsce 2,14
II dywizja drużynowych mistrzostw Europy[1] Polska Chorzów 1. miejsce 2,24
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt el. – 28. miejsce 2,18

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zawody były częścią igrzysk europejskich.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]