U-61 (1938)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-61
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Deutsche Werke AG, Kilonia

Położenie stępki

1 października 1937

Wodowanie

15 czerwca 1938

 Kriegsmarine
Wejście do służby

12 sierpnia 1939

Los okrętu

samozatopienie 2 maja 1945

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


291 t
341 t

Długość

43,9 m

Szerokość

4,08 m

Zanurzenie

3,82 m

Zanurzenie testowe

100 m
Obliczona głębokość krytyczna:
150 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


12 w.
7 w.

Zasięg

6100 km (3800 Mm) przy 8 w. (15 km/h) na powierzchni
67 km (32 Mm) przy 4 w. (7 km/h) w zanurzeniu

Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga

25

U-61 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1939 roku. Pierwszy dowódca: Oblt. Jürgen Oesten.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przydzielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia, a później jako jednostka bojowa. 1 stycznia 1940 włączony w skład 1. Flotylli jako jednostka bojowa. Od listopada 1940 w 21. Flotylli Szkolnej.

Podczas 11 patroli bojowych (październik 1939 – październik 1940) zatopił 5 statków o łącznej pojemności 19.668 BRT i uszkodził jeden (4.434 BRT).

Później wykorzystywany jako jednostka szkolna. Samozatopiony przez załogę 2 maja 1945 w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów [T. 1], Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
  • www.uboat.net: U-61. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.pl: U-61 Typ IIC. [dostęp 2020-10-02]. (pol.).